جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جامعه با خواسته‌های نامحدود و منابع محدود، عرصه تقابل نیروهای اجتماعی برای بیشینه‌سازی منافع شخصی واقع می‌شود و دولت به مثابه عمده‌ترین نهادی که خط مشی‌ها و اعمالش بر تحقق عدالت اجتماعی یا بی‌عدالتی در جامعه موثر است، وارد عمل می‌شود و ذات قانون مقید به تحقق عدالت فرض می‌شود. از سوی دیگر مجموعه‌های سازمانی در حکم اجزاء پیکره یک نظام هستند که در جهت بر آوردن آرمانهای سیاسی که توسط حکومتها ارائه می‌شود فعالیت می‌کنند. در نتیجه مدیریتهایی چون کلاسیک و نئوکلاسیک که براساس افزایش کارآئی و بازده انجام کار ولی نهایتاً بالا بردن میزان سود حاصله برای موسسات و سازمانها طراحی شده‌اند. این پژوهش با عنوان «مطالعه تطبیقی جایگاه عدالت در مدیریت اسلامی و مکاتب مدیریتی غرب» انجام گرفته، سعی نموده است با مطالعه سبکهای مدیریتی و بررسی مدیریت اسلامی عدالت را که معیار عملکرد در سیستم اسلامی است در مکاتب مدیریتی غرب نیز جستجو کند. در این تحقیق تعریفی از «عدالت بر مبنای حق» براساس آیه 159 سوره اعراف بعنوان عدالت حق مدار ارائه شده و تئوریهای مدیریتی کلاسیک و نئوکلاسیک با تأکید بر موضوع عدالت مورد تحقیق قرار گرفته است. مشخص شد که بین تفکر سیستم حاکم و نوع مدیریت اعمال شده، رابطه‌ای دو سویه برقرار است؛ یعنی هر زمان که سیستم فکری در جایگاه حاکمیت جامعه‌ای قرار می‌گیرد، جهت نیل به آرمان سیاسی که ارائه شده، قدم بر می‌دارد و می‌توان آن را در هر حرکت در مجموعه‌ای جستجو کرد. بدین ترتیب مکتب کلاسیک و نئوکلاسیک در سایه این تفکر، که قدرت والاترین ارزش است و زرمندان از قدرتمندترین افراد جامعه هستند، با محوریت افزایش سود پا به عرصه حیات گذاشت.

در آن هنگام که هانری کربن (1903-1978) در نیمه اول قرن بیستم در اوان جوانی جستجوگری خود را آغاز کرده بود، سنت اسلام شناسی فرانسه به-واسطه آثار لویی ماسینیون (1883-1962) با نام سلمان فارسی به خوبی آشنا بود. کربن نیز در کار تحقیقی مشترکی که به همراه پاول کراوس (1904-1944) در دهه 1930 میلادی درباره کتاب الماجد جابربن حیان به انجام رساند، بیش از پیش و به طور مستقیم با «موضوع سلمان» مواجه گردید. اما، در مورد ارتباط کربن با سهروردی، حجم عظیم تحقیقات وی درباره شیخ اشراق و نیز رشته های استوار وقایعی که سرنوشت کربن را محقق کرد، خود گواهی قاطع بر این امر است که نام شیخ اشراق و هانری کربن در انتهای هزاره دوم و ابتدای هزاره سوم به طرزی استوار با همدیگر پیوند خورده است.اما نسبت شیخ اشراق و سلمان پاک چیست؟ کربن سلمان را نمونه اعلای یتیم و غریب می داند، آنانی که با کناره گیری از راه عموم، پی رو طریق ائمه می گردند تا بدانجا که صاحب سر آنان می شوند؛ هانری کربن در تعمیمی صائب، غربا را همه آنانی می داند که در پی درک و محقق نمودن پیام سری اسلام هستند، چنانکه ایرانیان اهل راز و معنا طی قرون متمادی اسلام را فهمیده اند و پرشور و با اخلاص، خود را وقف آن کرده اند. بدین معنا، شخص سهروردی در زمره غرباست، مضافا اینکه «موضوع غربت» موضوعی اصلی هم در آثار حکمی عربی اوست و هم در داستان های رمزی فارسی وی. بدین ترتیب، وی در زمره آنانی است که سلمان مقتدای معنوی آنان است.کربن مجلد دوم اسلام در سرزمین ایران را، که کل آن مجلد به سهروردی اختصاص دارد، با یاد سلمان آغاز کرده است و با یاد او به پایان برده است. در دیگر مواضع این اثر عظیم چهار جلدی نیز به دفعات به سلمان مراجعه می کند. ما بر پایه این اثر چهار جلدی، به استخراج و معرفی نظر وی درباره نسبت سلمان و سهروردی پرداخته ایم.سرانجام آنکه هانری کربن سلمان، سهروردی و همه آنانی را که به آن دو اقتدا کنند، مصداق «غربا» در این حدیث از امام جعفر صادق (ع) می داند: «ان الاسلام بدا غریبا و سیعود کما بدا، فطوبی للغربا».

اين مقاله به تبيين عرفان حقيقى از عرفان هاى كاذب مى پردازد. از ديدگاه اهل بيت عليهم السلام، «عارف باللّه» كسى است كه به عالى ترين مقام معرفت بشر كه دستيابى به آن براى ايشان ممكن است، نايل آيد. همواره در طول تاريخ از عرفان تحريف هايى صورت گرفته و آن را با شاعر يكسان پنداشته اند؛ زيرا عرفا و شعرا مفاهيم معنوى و عرفانى را در قالب مفاهيم تخيلى و شعرى بيان مى كنند. اين برداشتى عاميانه و نادرست است. در قرآن نيز گاهى اوقات تعابير استعارى، كنايى و تخيلى به كار رفته اند. از اين رو، عرفان هرگز به معناى داشتن مهارت در ارائه مفاهيم معنوى در قالب شعر و يا به صورت كنايه، استعارى و تخيلى نيست. عارف باللّه كسى است كه افزون بر شناخت ذهنى خدا و اسماء و صفات او، عميقا نيز خداوند و صفات او را باور داشته باشد. اين عرفان، نشانه كامل انسان و شيعه واقعى و روح تشيع است و در پرتو تجلى نور الهى در قلب مؤمن حاصل مى شود.