جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اسپینوزا در مقدمۀ بخش دوم کتاب اخلاق می‌گوید قصد دارد در ادامۀ کتاب به اموری بپردازد که به شناخت برترین سعادت بشر منتهی می‌شود. او در پایان کتاب اعلام می‌کند سعادت عبارت است از عشق عقلانی به خدا. از آن جا که عشق به خدا از نظر اسپینوزا برترین سعادت بشری به حساب می‌آید، درک منظور او از مفهوم عشق الهی ضروری است. او در بخش سوم رسالۀ اخلاق خود برای تبیین سعادت و آزادی انسان، عواطف بشری را تحلیل می‌کند و عشق را به لذتی تعریف می‌کند که همراه با تصور علتش در نظر گرفته شود. او فکر می‌کند چون آدمی‌ ‌به معرفت شهودی و شناخت خداوند دست یابد، در او عشق عقلانی به خدا پدید می‌آید. این عشق علاوه بر این که مقوّم سعادت انسان است، بر کیفیت زندگی او نیز اثرگذار است. لذا این مقاله به تبیین ماهیت عاطفۀ عشق عقلانی به خداوند و کارکردهای اخلاقی و اجتماعی آن از نظر اسپینوزا پرداخته و به این نتیجه رسیده است که این عشق منجر به رهایی بشر از رنج ناشی از انفعالات، رسیدن به آرامش نفس، دستیابی به فضیلت و سعادت و بی اهمیت شدن مرگ و نترسیدن از آن می‌شود.

ترجمه ماشینی : توضیح مقدماتی فوراً باید متذکر شد که من «ویراستار» این جلد هستم فقط از این جهت که افتخار ریاست سمپوزیوم اسپینوزا و علومی را داشتم که تعدادی از این مقالات در آن ارائه شد (استثناء هانس جوناس، ریچارد پاپکین، جو وان‌زانت و چهار مشارکت‌کننده اروپایی ما)، به این دلیل که در پایان توصیه‌های خود را در مورد جزئیات ترجمه ارائه کرده‌ام. روی جلد انتخاب سخنرانان و مشارکت کنندگان دیگر، کاملاً مدیون رابرت کوهن و دبرا نیلز است. و تقریباً تمام بار آماده سازی نسخه خطی برای مطبوعات بر دوش دومی بوده است. در مقدمه گلچین دیگری درباره اسپینوزا، سخنان خود را با نقل قولی از سر استوارت همپشایر در مورد تفسیرهای کار اصلی اسپینوزا آغاز کردم: همه این نقاب ها بر روی او نصب شده است و هر یک از آنها تا حدی مناسب است. اما آنها ماسک باقی می مانند، نه چهره زنده. آنها تنش های متحرک و درگیری های حل نشده در اخلاق اسپینوزا را نشان نمی دهند. (همپشایر، 1973، ص 297) مضمون دوگانه «تنش‌های متحرک» و «تعارضات حل‌نشده» حتی برای جلد حاضر مناسب‌تر به نظر می‌رسد. رابطه اسپینوزا با علوم چیست؟ پاسخ‌ها بسیار زیاد است و به روش‌های پیچیده‌ای از یکدیگر تلاقی می‌کنند.

ترجمه ماشینی : خدای رنگ پریده رابطه بین سکولاریسم و سنت دینی را بررسی می کند. این کتاب با توصیف گزینه‌های سکولار که توسط روشنفکران اسرائیلی بیان شده آغاز می‌شود و توضیح می‌دهد که چگونه این گزینه‌ها به بن‌بست منجر شده‌اند. باید به دنبال گزینه جدیدی بود و یکی از منابع کلیدی این گزینه، آثار اسپینوزا است. نویسنده توضیح می‌دهد که برخلاف نیچه، که «مرگ خدا» را مورد بحث قرار داد، اسپینوزا تلاش کرد تا اقتدار فضیلت‌مندان دینی را تضعیف کند و تصویری از «خدای رنگ‌پریده» منطقی ایجاد کند. چنین تغییراتی می‌تواند سنت دینی را به اصول اساسی حکومت سیاسی سکولار هدایت کند. نویسنده نشان می دهد که گزینه سکولار ذاتی در جامعه اسرائیل است، با نوع سکولاریسمی که صهیونیسم در قوم یهود القا کرده است، متناسب است، و مکمل روندهای سنتی است که عمیقاً در آن جامعه ریشه دارد.

ترجمه ماشینی : مایکل استراوسر در اسپینوزا و فلسفه عشق، قرائتی جدید از اسپینوزا به عنوان فیلسوف عشق ارائه می‌کند، و کسی که اندیشه خود را بر مفهومی اخلاقی واجد شرایط از عشق نجیب متمرکز می‌کند. استراوسر مفهوم سه گانه عشق را که در اخلاق اسپینوزا یافت می‌شود بررسی می‌کند و استدلال می‌کند که آنچه برای فلسفه اسپینوزا مهم‌تر است، مفهومی یکپارچه از عشق با محوریت اشرافیت (amor sive generositas) است. این تصور فعال از عشق می تواند بر نفرت غلبه کند و مردم را دور هم جمع کند. استراوسر با قرار دادن فلسفه عشق اسپینوزا در سنت‌های فلسفی یهودی و غربی، به همراه اسپینوزا و متفکرانی مانند سعدیا گائون، میمونیدس، لئونه ابرئو، تولیا دوآراگونا و رنه دکارت به بررسی پرسش‌های فلسفه عشق می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه اسپینوزا درک ما از کمال‌گرایی عاشقانه را عمیق‌تر می‌کند و چگونه این خوانش از فلسفه عشق اسپینوزا هم به‌عنوان اصلاح‌کننده‌ای برای خوانش‌های مشکل‌ساز، مانند آنچه در آیزاک باشویس سینگر و امانوئل لویناس یافت می‌شود، و هم به‌عنوان ضد نوع‌گرایی عمل می‌کند. با بررسی دقیق نوشته‌های اسپینوزا، استراوسر نشان می‌دهد که هدف فلسفه او به بهترین وجه عشق به افرادی است که باید در دوستی به آنها کمک کرد و با آنها متحد شد. در نهایت، فلسفه عشق اسپینوزا خواهان اشرافیت جمعی است.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه تلاش می شود تا نشان داده شود که مسئولیت اخلاقی - اینکه یک انسان در حالی که خوب یا بد عمل می کند شایسته ستایش یا سرزنش است - با ایده خدای قادر مطلق و جبر علّی سازگار است. علاوه بر این، مسئولیت انسان در قبال اعمال خود به این بستگی دارد که آنها اعمال او باشند. یعنی اراده دارد، در انتخاب آزاد است و داوطلبانه عمل می کند. فصل اول آنچه را که نویسنده بهترین تعاریف علیت، شانس، اراده، آزادی، جبر، عدم تعین گرایی و ضرورت می داند، بیان می کند که به نظر می رسد فلسفه نظام مند ارسطو عملی ترین است. مفاهیم مسیحی اراده و جبر اولین توضیح خود را در سنت آگوستین دریافت می کنند. در فصل‌های بعدی، رویکرد تاریخی برای بیان نگرش‌های فیلسوفان مختلف به مسائل مربوط به آن استفاده می‌شود. به نظر می رسد این باور رایج است که آزادی (که برای داشتن مسئولیت ضروری است) با جبرگرایی ناسازگار است. اما ارسطو و اسپینوزا نشان می‌دهند که چنین نیست. عدم قطعیت، به جای اجازه دادن به آزادی، آن را غیرممکن می کند، زیرا در این صورت، انسان در معرض شانس قرار می گیرد. اکثر فلسفه‌های بررسی‌شده، ناسازگاری‌هایی با یک الهیات نظام‌مند نشان می‌دهند و اگرچه ممکن است در هر کدام حقایق خاصی یافت شود، اما به‌عنوان بی‌ثمر یا ناتوان از توسعه در جهت مورد نظر رد می‌شوند. نویسنده نتیجه می گیرد که سازگارترین و پربارترین تفسیر از مسئولیت اخلاقی توسط ارسطو و سنت توماس آکویناس ارائه شده است. ارسطو یک نظام فلسفی ثابت به ما می دهد که سنت توماس آن را در پرتو آموزه های مسیحی تفسیر می کند، و به نظر می رسد این فلسفه است که بهترین همبستگی را با آموزه های کاتولیک دارد. از نظر قدیس توماس، این که اراده آزاد است و انسان داوطلبانه عمل می کند، با ایده وجود الهی و قادر مطلق منافاتی ندارد. و ضرورت و مشیت و جبر با اختیار در انسان منافاتی ندارد. هم شانس و هم جبرگرایی، آزادی را در انسان ممکن می‌سازد، به‌ویژه که انسان عقل و عقل دارد تا در مورد روش‌های عمل مشورت کند. از آنجایی که همه اعمال اراده داوطلبانه هستند، انسان ممکن است به دلیل خوب یا بد بودن آنها مورد تحسین یا انتقاد قرار گیرد. او انتخاب دارد و این انتخاب آزاد است تا نتیجه اعمالش به عهده خودش باشد. از آنجایی که این دیدگاه، علیرغم دشواری‌های فراوان، کامل‌ترین به نظر می‌رسد، به نظر می‌رسد بهترین دیدگاهی است که می‌توان در آینده بر آن بنا نهاد.