ترجمه ماشینی :
این تز در مورد بحث بیرونی- درونگرایانه در فلسفه ذهن است. اکسترنالیسم و درونگرایی دو تز متضاد در مورد تشخص حالات ذهنی هستند. اکسترنالیسم این ن
... نظریه است که برخی حالات ذهنی وجود دارد که مستلزم وجود اشیایی است که بر آن ها جهت می گیرد یا اینکه محیط متفکر راهی خاص است. از سوی دیگر، درونگرایی تزی است که می گوید حالات روانی افراد به گونه ای است که هیچ رابطه فردی ضروری یا عمیقی بین وجود فرد در این گونه حالات و ماهیت محیط فیزیکی و اجتماعی فرد وجود ندارد. . در نتیجه، هیچ حالت ذهنی نمی تواند مستلزم وجود اشیایی باشد که حالات به سمت آنها هدایت می شوند، یا مستلزم این باشد که محیط به طریق خاصی است. یکی از نگرانی‌های مهم مرتبط با این بحث این است که به سختی می‌توان نقطه مشترکی بین درونگرایان و برون‌گرایان پیدا کرد تا بتوانیم بحث را معنا کنیم. داستان های زمین دوقلو در ابتدا برای ایجاد شهود در حمایت از بیرون گرایی استفاده می شد، اما این شهودها بحث برانگیز هستند. من پیشنهاد می‌کنم که طرف‌های متخاصم تعهدات دیگری داشته باشند که توضیح دهد چرا آنها موضع می‌گیرند. آن تعهدات دیگر مواردی هستند که باید مورد تردید قرار گیرند و از این رو راه حل یا حل این بحث تنها با زیر سوال بردن این تعهدات حاصل می شود. در این پایان نامه من از دو پیش فرضی که درون گرایان مطرح کرده اند صحبت می کنم. من با زیر سوال بردن این پیش فرض ها از بیرون گرایی دفاع می کنم. فصل اول پایان نامه بررسی مناظره و بررسی انگیزه هایی است که طرفین رقیب را برای حفظ مواضع خود سوق می دهد. نوع حمایتی که من از بیرون گرایی می کنم، حمایتی منفی است. این به شکل حمله ای به پیش فرض های زیر درونی گرا است: (الف) اگر سوژه نتواند بین آنها تمایز قائل شود، می توانیم دو حالت ذهنی را یکسان بدانیم (یعنی نوع یکسان). و (ب) ما می توانیم دو حالت ذهنی را یکسان در نظر بگیریم اگر رفتار یکسانی ایجاد کنند. فصل دوم حمله به پیش فرض اول است. استدلال می شود که مواردی از حالات ذهنی وجود دارد که در آن تفکیک ناپذیری ذهنی نمی تواند به عنوان شاهدی برای یکسانی در نظر گرفته شود. فصل سوم با نشان دادن این که مفهوم رفتاری که درونگرایان برای حفظ این پیش فرض از آن استفاده می کنند، با پیش فرض دوم مقابله می کند، یک مفهوم بسیار محدود از رفتار است. اما به نظر می رسد برون گرایی با مشکل علیت ذهنی مواجه است، بنابراین بر این اساس، فصل چهارم به این مشکل می پردازد. دیویدسون پاسخ روشنی به مسئله علیت ذهنی دارد و او نیز یک خارجی گرا است. و بنابراین دفاع واضحی از سازگاری علیت ذهنی و برونگرایی وجود دارد که من آن را تأیید می کنم.
بیشتر