جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

"فلسفه اگزیستانس" کتابی است به قلم "کارل یاسپرس" که برای نخستین بار به عنوان مجموعه ی سخنرانی هایی که "کارل یاسپرس" در آن ها به عنوان سخنران دعوت شده بود، مکتوب گشت و در قالب یک اثر، توسط آکادمی آلمان فرانکفورت در اختیار خوانندگان و علاقه مندان به ادبیات اگزیستانسیالیستی قرار گرفت. "کارل یاسپرس" ، که نازی ها قبلا او را از مسند استادی اش خود در هایدلبرگ اخراج نموده بودند ، هنگام تهیه و تنظیم این سخنرانی ها به این مساله آگاه بود که احتمالا این آخرین بار خواهد بود که در آلمان سخنرانی خواهد کرد. بنابراین او فرصت را غنیمت شمرده و گزارش نابی از اوضاع فرهنگی و فکری که اگزیستانسیالیسم از آن پدیدار گشت را به همراه چکیده ی مختصر و مفیدی از عقاید فلسفی خویشتن ارائه نمود. "فلسفه اگزیستانس" به قلم "کارل یاسپرس" کتابی است که در جهان امروز در راستای سه هدف خدمت گزاری می کند: نخست این که رشته های مختلف جنبش اگزیستانسیالیسم را به کانون توجه می رساند. سپس یک نمای کلی از موقعیت فلسفی شخص "کارل یاسپرس" را فراهم می کند و در نهایت نشان می دهد که فلسفه برای اگزیستانسیال بودن و جذابیت نیاز ندارد که غیر منطقی ، ضد علمی ، ژورنالیستی یا موعظه وار باشد. در "فلسفه اگزیستانس" ، "کارل یاسپرس" اصلاحاتی را در دیدگاه معمول نسبت به اگزیستانسیالیسم به عنوان یک فلسفه ی بدبینانه و غیر منطقی عرضه می کند. نویسنده معتقد است که این فلسفه ، به عنوان بخشی از روند اصلی فلسفه ی غرب، شکل و قالبی است که فلسفه در عصر ما به خود گرفته است.

آیا رابطه ی بین خدا و انسان بسان رابطه ی ارباب با رعیت خویش است؟ آیا خدا در ارتباطش با آدمی نقش یک عروسک گردان را ایفا می کند و یا اینکه انسان هم در کارهای خود از اراده ای آزاد برخوردار است؟ آیا علم مطلق خدا به همه چیز، افعال انسان را به منظور جلوگیری از تبدیل علم به جهل گریز ناپذیر می سازد ؟ آیا با پذیرش قدرت مطلقه ی خدا بر همه چیز، پذیرش جبر در افعال انسان نیز حتمی است یا خیر؟ تقدیر ، پاداش و کیفر و مسئله ی شر چگونه توجیه می شود؟پاسخی که این نوشتار به این سوالها خواهد داد علاوه بر تلاش برای نشان دادن یک چشم انداز کلی در این موضوع ،به طور خاصبرگرفته ازمبناهای فکری دو چهره ی شاخص تفکر، فخر رازی و ملاصدرای شیرازی است.جستجو در مبانی فکری رازی مانند بحث حدوث و قدم عالم ، قضا و قدر ، علم خداعلی الخصوص به امور جزئی و جزئیات ، نحوه ی فاعلیت خدا که برخلاف فاعلیت انسان از تداوم برخوردار است ، مسئله ی شر و معجزه ،تقسیم بندی موجودات به واجب و ممکن ورابطه ی بین آنها، ملاک نیازمندی معلول به علت خود... ونیز مبناهای فکری صدرا چون مسائل و ملحقات وجود ، قضا و قدر ، تبیین معجزه،علم خدا ، تشخص ، مسائل مربوط به حوزه ی معاد و... از مهمترین مباحث این فصول هستند.آنچه سیمای رازی را به عنوان فیلسوفی که سلف او جبری مسلک بوده اند، نشان می دهد تنها یک روی سکه است. او با ادله فراوان علم و قدرت خدا را غیر منافی با اختیار انسان تبیین می کند.ملاصدرا نیزبا تکیه بر اصولش، اختیار را از انسان سلب نمی کند اما در واقع به نحو اصولی به نوعی جبر که همنام با تمامی اصول فلسفی اش می توان آن را «جبر وجودی» نامید ، تکیه کرده است هرچند این نتیجه را به طور ضمنی از آراء رازی نیز می توان گرفت. همسوئی و همرائی دو شخصیت در بسیاری از آراء فلسفی و بالتبع برداشت نتایج مشابه از آنها درعین اختلافات خاص به هر یک، از نکات درخور این مکتوب است.