«الامامه و السیاسه» یکی از قدیمیترین و موثقترین آثار نوشته شده به زبان عربی است. این کتاب بخشهایی از آن را در تاریخ طبری و کامل ابن اثیر می توان دید.
کتاب پس
... از خطبه ، با ذکر فضایل دو خلیفه نخست آغاز می‌شود، سپس به مسأله سقیفه و خلافت ابوبکر می‌پردازد، اما به طور کلی، اخبار و روایات مربوط به دوره خلافت ابوبکر و عمر بسیار مختصر و تنها با اشاره‌های گذرا آمده است.
مؤلف در این کتاب تنها به بیان رویدادها پرداخته است و تقریباً در هیچ جای کتاب - مثلاً آنجا که به موضوع جانشینی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می پردازد - دست به داوری و قضاوت نزده است.
نویسنده از دوره خلافت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایات متعدد و مفصلی آورده است.
مولف که فردی سنی ماجرای سقیفه و رویدادهای دوران امام علی (علیه السلام) را به آن خوبی به تصویر می کشد و در جای جای کتاب خود حق رابه جانب آن امام می دهد و حتی در یک مورد واژه «امام» را درباره امیر المومنین به کار می برد. البته در این مورد نیز باید توجه داشت که مؤلف از عالمان اهل سنت شمرده می شود و در بیان پاره ای از وقایع تاریخی راه احتیاط پیموده است و چنان که باید آنها را به تصویر نکشیده و از نقل پاره ای از حوادث خودداری ورزیده است. اما به یقین می توان گفت که وی از آن حوادث بی اطلاع نیست چرا که برخی از آن موارد را در کتاب «المعارف» آورده است.
ذکر حوادث مربوط به ادوار خلفای بنی‌امیه تا واپسین ایشان، به اختصار ادامه می‌یابد. موضوع ظهور عباسیان را مؤلف با عنوان «بدء الفتن و الدولة العباسیه» آغاز کرده است. در این بخش نیز همچون بخش نخست، مؤلف به اختصار، به ذکر حوادث دوران حکومت چند خلیفه نخست عباسی پرداخته است و در پایان ذکر وقایع خلافت هارون‌الرشید می‌گوید که در نقل اخبار مربوط به خلافت عباسی، پس از هارون‌الرشید، سودی نمی‌بیند، زیرا از این پس « زنادقة عراق » بر خلافت استیلا یافتند. با این‌همه، در کوتاه‌ترین عبارات از ماجرای جانشینی مأمون و جنگ او با امین بر سر خلافت یاد کرده است.
جلد دوم مربوط به دوران خلافت یزید معلون تا دوره حکومت مامون عباسی می باشد
بیشتر