جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در حالی که آثار و ایده‌های نیچه در بسیاری از شاخه‌های فلسفه مرتبط هستند، مضامین رقابت و تعارض بیشتر نادیده گرفته شده‌اند. تضاد و رقابت در فلسفه نیچه این وضعیت را برطرف می‌کند و اهمیت این موضوعات را در سراسر آثار نیچه استدلال می‌کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و رابطه آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : در نیچه و دیگر بوداها، نویسنده جیسون ام. ویرث، متفکران بودایی عمده آسیای شرقی را از طریق مجموعه ای از تمرینات به گفت و گوی ریشه ای با فیلسوفان کلیدی قاره می کشاند که آنچه را که به طور سنتی فلسفه تطبیقی یا بین فرهنگی نامیده می شود، دنبال می کند، زیرا او در مورد آنچه چنین تمرین هایی را ممکن و قابل فهم می کند تأمل می کند. پرسش‌های اولیه‌ای که او می‌پرسد این است: چگونه این تعامل و رویارویی خاص آنچه را که گاهی فلسفه تطبیقی یا بین‌فرهنگی نامیده می‌شود به چالش می‌کشد و رادیکال می‌کند؟ این وظیفه چگونه منظور از فلسفه را بازنگری می کند؟ رویارویی هایی که ویرث بین دوگن، هاکوین، لینجی، شینران، نیچه و دلوز برپا می کند از خوانندگان می خواهد که درباره ماهیت فلسفه به طور عام و فلسفه تطبیقی به طور خاص، بیشتر فلسفی و جهانی فکر کنند. او فضای فکری جدید و چالش برانگیزی را در و بین لبه های برش فلسفه غرب قاره و تمرین بودایی شرق آسیا باز می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی اهمیت حیوانیت انسان در فلسفه فردریش نیچه می پردازد و اولین بررسی سیستماتیک موضوع حیوانی را در مجموعه نیچه به طور کلی ارائه می کند. در عوض، در مرکز تجدید عمل و معنای خود فلسفه قرار دارد. لم کمکی بدیع به بحث‌های جاری در مورد جوهر انسان‌گرایی و آینده آن ارائه می‌کند. در مرکز این تفسیر جدید، تز نیچه قرار دارد که زندگی حیوانی و پتانسیل آن برای حقیقت، تاریخ و اخلاق به تضاد مستمر بین فراموشی (حیوانیت) و حافظه (انسانیت) بستگی دارد. این رابطه به عنوان تابعی از تضاد بین تمدن و فرهنگ، ظهور انسانیت از حیوانیت را نشان می دهد. لم با در نظر گرفتن تضاد فرهنگ و تمدن برای درک نیچه از انسانیت و تبدیل شدن آن، نقطه ورود جدیدی به اهمیت سیاسی اندیشه نیچه می دهد. تقابل بین تمدن و فرهنگ این امکان را فراهم می کند که سیاست چیزی بیش از مجموعه ای از تکنیک های تمدنی است که به دنبال دستکاری، تسلط و حذف حیوانیت حیوان انسانی است. نیچه با دیدن پیوندهای عمیق سیاست با فرهنگ، سیاست را فراتر از تسلط بر زندگی جهت می دهد و در عوض به حیوانیت انسان نقشی مثبت و خلاق در سازماندهی زندگی ارائه می دهد. کتاب لم نیچه را به عنوان متفکر یک سیاست زیستی رهایی‌بخش و تأییدی معرفی می‌کند. این کتاب نه تنها برای خوانندگان علاقه‌مند به نیچه، بلکه برای هر کسی که به موضوع حیوان در فلسفه، ادبیات، مطالعات فرهنگی و هنر علاقه دارد، جذاب خواهد بود. به عنوان کسانی که علاقه مند به رابطه بین زندگی زیستی و سیاست هستند

ترجمه ماشینی : تفکر قاره‌ای و پست مدرن، منشأ خشونت را به اشتباه نشات گرفته از متافیزیک غربی تشخیص داده است. علاوه بر این، در به رسمیت شناختن منبع یهودی- مسیحی اخلاق خود - اخلاق توجه به قربانیان - شکست خورده است. در این جلد، دوان آرمیتاژ تلاش می‌کند تا از دریچه نظریه تقلیدی رنه ژیرار به نقد فلسفه قاره‌ای و پست مدرنیسم بپردازد. این نقد عمدتاً متوجه فلسفه‌های نیچه و هایدگر است که هر دو از برجسته‌ترین نمایندگان تفکر قاره‌ای و پست مدرن هستند. آرمیتاژ استدلال می کند که تعامل ژیرار با هایدگر و نیچه به طور اساسی بسیاری از بدیهیات فلسفه کنونی قاره پست مدرن، به ویژه غلبه بر متافیزیک در سطح نظری و تعهدات ضمنی فلسفه قاره ای به (نئو) مارکسیسم در سطح عملی را تغییر می دهد. توجه دقیق به مفاهیم اندیشه فلسفی ژیرار منجر به تغییر پارادایم می شود که شاید ضربه مهلکی به تفکر قاره ای و پست مدرن وارد می کند. آرمیتاژ همچنین استدلال می کند که تفکر ژیرار همان مشکلاتی را که تفکر قاره ای و پست مدرن به دنبال حل آن بود (اما شکست خورد) را حل می کند، یعنی مشکلات خشونت و قربانی شدن، به ویژه در زمینه پیامدهای جنگ جهانی دوم. در نهایت، این جلد نشان می دهد که در قلب تفکر پست مدرن، درهم تنیدگی با امر مقدس خشن نهفته است.

ترجمه ماشینی : رافائل وینکلر با بررسی میراث هایدگر، همراه با دریدا، لویناس و نیچه، استدلال می‌کند که این جستجوی حقیقت یا حتی تضادها نیست که تفکر فلسفی را تحریک می‌کند. درعوض، قرار گرفتن ما در برابر چیزهای غیرقابل تصور یا غیرممکن است - با محدودیت های خود فکر. تجربه غیرقابل تصور در مواجهه ما با منحصر به فرد بودن مرگ، تکینگی بودن، و خود و دیگری امکان پذیر است. این «تفکر پایان پذیری» پیامدهای سیاسی نیز دارد، زیرا راهی برای صحبت و ارزیابی غرابت مطلق و به طور ضمنی، غریبه یا بیگانه مطلق به ما می دهد. وینکلر با روشن ساختن نوشته‌های هایدگر در باب هستی‌شناسی، اخلاق و تاریخ ثابت می‌کند که این مواجهه با محدودیت‌های اندیشه یکی از پایه‌های اصلی فلسفه‌های تفاوت هایدگر، لویناس و نیچه است.

ترجمه ماشینی : این کتاب تزهای پایانی هنر هگل، نیچه و دانتو را بررسی می کند. ادعای پایان هنر اغلب با پایان استاندارد خاصی از سلیقه یا مهارت همراه است. با این حال، در یک سطح عمیق تر، به دگرگونی در نحوه درک فلسفی ما از رابطه خود با "جهان" مربوط می شود. هگل، نیچه و دانتو هر کدام از نظر فلسفی برای غلبه بر دوگانه انگاری دکارتی تلاش می کنند و خطوط سنتی بین ذهن و ماده را دوباره ترسیم می کنند. هگل غلبه بر ماده را در ایده آل می بیند، نیچه دو جهان را در یک سطح می کند و دانتو جهان را به ماده بازنمایی و غیر بازنمایی تقسیم می کند. این تلاش‌ها برای غلبه بر دوگانگی، مفاهیمی از خود را ضروری می‌سازد که به‌طور چشمگیری با گزارش‌های سنتی متفاوت است. مرزهای دوباره ترسیم شده نشان می دهد که هنر و فلسفه جنبه های اساسی اما متفاوت وجود انسان را درک می کنند. با این حال، هیچ یک از این دو دیدگاه به طور کامل دوگانگی را درک نمی کنند. ظهور پایان هنر زمانی رخ می‌دهد که به یک جنبه اولویت داده شود: برای هگل و دانتو، این عینک ذات‌گرایانه فلسفه است، و در مورد نیچه، قدرت دگرگون‌کننده خلاقیت هنری. بنابراین، این کتاب بیان می‌کند که اگر نظریه‌ای درباره هنر، عملکرد درونی آفرینش هنری را به همه اشکال تاریخی هنر پیوند دهد، از ادعای پایان هنر اجتناب می‌شود.

ترجمه ماشینی : در نیچه و ذن: غلبه بر خود بدون خود، آندره ون در براک نیچه را در گفتگو با چهار نماینده سنت ذن بودایی قرار می دهد: ناگارجونا (حدود 150-250)، لینجی (متوفی 860)، دوگن (1200-1200) 1253)، و نیشیتانی (1900-1990). با این کار، او اندیشه نیچه را به عنوان فلسفه ای برای غلبه بر خود مستمر آشکار می کند، که در آن حتی بر مفهوم «خود» نیز غلبه شده است. ون در براک با تجزیه و تحلیل رابطه نیچه با بودیسم و موقعیت به عنوان یک متفکر فرافرهنگی شروع می کند، تحقیقاتی را که تا به امروز در مورد نیچه و ذن انجام می شود را یادآوری می کند و استدلال اساسی این مطالعه را بیان می کند. او با بررسی شیوه های غلبه بر خود در نیچه و ذن، به مقایسه شک افراطی نیچه با ناگارجونا و مقایسه رویکرد نیچه به حقیقت با رویکرد لینجی ادامه می دهد. روش های نیچه برای غلبه بر خود با زازن دوگن یا تمرین مراقبه نشسته و تصور دوگن از فراموش کردن خود مقایسه می شود. این مقایسه ها و موارد دیگر باعث ایجاد واندر می شود..

ترجمه ماشینی : این مجموعه هم منعکس کننده و هم به افزایش علاقه فلسفی اخیر به دجال کمک می کند و هم کمک بزرگی به مطالعات نیچه است. نیچه دجال را همراه با زرتشت مهم ترین اثر خود می دانست. در آن، او بسیاری از ایده‌های تعیین‌کننده دوران، از جمله درک سپیده‌دم از «مرگ خدا» و آغاز یک عصر جدید و پسااخلاقی در تاریخ غرب را بیان کرد. او این اثر را «بحرانی بدون همتا بر روی زمین، عمیق‌ترین برخورد وجدان، تصمیمی که در برابر هر چیزی که باور می‌شد، تقاضا می‌شد، مقدس می‌شد» نامید. مطمئناً نیازی نیست که برآورد نیچه از دستاورد خود در دجال را به اشتراک بگذاریم تا نتیجه بگیریم که چیز مهمی در این اثر در جریان است. در واقع، حتی اگر نیچه قدرت دگرگونی آن را بیش از حد تخمین می زد، با این حال ارزشمند است که درک روشن تری از این که چرا او اینقدر به این کتاب خاص فکر می کرد، که در آثار او چیزی پرت است، بسیار ارزشمند است. تاکنون هیچ کتابی وجود نداشته است که سعی کند با دقت فلسفی مضامین متعددی را که در این اثر دشوار و پیچیده به آن پرداخته شده است، توضیح دهد.

ترجمه ماشینی : تأثیر فلسفی یک مفهوم، ابزار روش شناختی و فرآیندی است که ارزش تحقیق دارد، زیرا چارچوبی را برای مشارکت فیلسوف در سنت تعیین می کند. این پژوهش نگاهی دقیق به تأثیر فلسفی بر وابستگی و وابستگی متقابل بین ایده‌ها و مفاهیم، جریان‌ها و گرایش‌ها و تجربیاتی دارد که هر فیلسوفی از سنت گذشته به ارث برده است. همچنین چهار فیلسوف را برای شناسایی ریشه‌های تأثیر معرفی می‌کند: آرتور شوپنهاور، فئودور داستایوفسکی، فردریش نیچه و امیل سیوران.