جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد با تحلیل اهمیت شادی، خنده و نشاط در اندیشه نیچه، به موضوعی می پردازد که در ادبیات ثانویه بررسی نشده است. با کاوش در جنبه‌های متفاوت این احساسات مرتبط، بینش جدیدی در مورد ایده‌های کلیدی او فراهم می‌کند. مشارکت کنندگان - در میان آنها فیلسوفان و دانشمندان علوم سیاسی - اهمیت این احساسات را برای آشکار کردن پیامدهای سیاسی پتانسیل مثبت آنها و نقش گسترده تر آنها در اهداف فلسفی نیچه نشان می دهند. اینها عبارتند از اینکه چگونه روحیه شادی آور نیچه به غلبه روح آزاد او بر نفس، تلاش برای ارزش گذاری مجدد همه ارزش ها و چشم انداز دگرگونی در نهایت بشریت می پردازد. در میان موضوعات دیگر، محققان شادی مشترک و Übermensch، یادگیری خندیدن به خود، شوخی‌های شوپنهاور، شادابی پاسکال و زیبایی‌شناسی واژگون‌کننده جنبش دادا را ارزیابی می‌کنند. این جلد با تأمل بر تأکید نیچه بر شادی و خنده، متفکری را آشکار می کند که به دور از اینکه کاریکاتوری از نیهیلیسم ناامیدکننده باشد، در واقع قهرمان تا آن زمان ناشناخته یک سیاست آزادیبخش بدیل است.

ترجمه ماشینی : تأثیر فلسفی یک مفهوم، ابزار روش شناختی و فرآیندی است که ارزش تحقیق دارد، زیرا چارچوبی را برای مشارکت فیلسوف در سنت تعیین می کند. این پژوهش نگاهی دقیق به تأثیر فلسفی بر وابستگی و وابستگی متقابل بین ایده‌ها و مفاهیم، جریان‌ها و گرایش‌ها و تجربیاتی دارد که هر فیلسوفی از سنت گذشته به ارث برده است. همچنین چهار فیلسوف را برای شناسایی ریشه‌های تأثیر معرفی می‌کند: آرتور شوپنهاور، فئودور داستایوفسکی، فردریش نیچه و امیل سیوران.

ترجمه ماشینی : اشارات گذرا به رابطه کی یرکگارد و ویتگنشتاین در ادبیات فلسفی رایج است، اما تفسیر جدی و جامعی درباره رابطه اندیشه های آنها وجود ندارد. Genia Schönbaumsfeld این شکاف را می‌بندد و خوانش‌های جدیدی از برداشت‌های کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین از فلسفه و باور دینی ارائه می‌کند. فصل اول تأثیر کی یرکگور بر ویتگنشتاین را مستند می‌کند، در حالی که فصل‌های دوم و سوم انتقادات شدیدی را از دو تلاش برجسته برای مقایسه این دو متفکر، آنهایی که توسط دی. در فصل چهارم، شونبامسفلد نقدهای هماهنگ کی یرکگارد و ویتگنشتاین را درباره «دیدگاه فضاپیمایی» دین مطرح می کند و از آن در برابر اتهامات رایج «باورگرایی» و «غیر عقلانی» دفاع می کند. آشفتگی حوزه‌ها علاوه بر مشارکت در بحث معاصر در مورد چگونگی خواندن آثار کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین، به موضوعاتی می‌پردازد که نه تنها به محققان ویتگنشتاین و کیرکگارد، بلکه به هر کسی که به فلسفه دین، یا جنبه‌های اخلاقی عمل فلسفی علاقه‌مند است، می‌پردازد. چنین.

ترجمه ماشینی : این متن که به سبکی روشن و جذاب نوشته شده است، اهمیت نیچه را به عنوان یک فیلسوف و به عنوان یک نظریه پرداز سیاسی با برجسته کردن نقد لیبرالیسم (در هر دو شکل فلسفی و سیاسی آن) و با تشریح شکل درک اخلاقی و سیاسی نشان می دهد. فلسفه فاش می کند در تشریح تشخیص نیچه از وضعیت مدرن، این کتاب جنبه های اصلی اندیشه او از جمله اراده به قدرت، فرامن و عشق را توضیح می دهد. دیوید اوون ارتباط فلسفه نیچه را با بحث های جاری در نظریه سیاسی دنبال می کند و با چهره های کلیدی مانند مک اینتایر، تیلور، رورتی و رالز درگیر می شود. اوون استدلال می کند که لیبرالیسم دو مورد اخیر را می توان الف مشاهده کرد

ترجمه ماشینی : سیاست جدیدی برای فلسفه: دیدگاه‌هایی درباره افلاطون، نیچه و اشتراوس، خوانش‌های دقیقی از آثار کلیدی فلسفی شخصیت‌های برجسته از سنت‌های فکری کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند: پروتاگوراس، آیسخولوس، گزنفون، افلاطون، نیچه و لئو اشتراوس. این گروه بین المللی از محققین با الهام از دانش لارنس لمپرت، به بررسی مسائل مربوط به ماهیت یا هویت فیلسوف می پردازند. فصل‌ها به موضوعاتی از کارمیدهای افلاطون، سه‌گانه پرومته آیسخولوس، هیرو یا تیرانیکوس گزنفون، زرتشت چنین گفت نیچه و اکسه همو، افلاطون نیچه، اینکه آیا نیچه خود را به عنوان یک علم مدرن می‌پندارد، آیا نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، چه نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، «هیرو یا تیرانیکوس» گزنفون می‌پردازد. از تصویر نیمروز در مرکز قسمت چهارم زرتشت نیچه، ارزیابی مجدد وقفه نیچه جوان از طلسم شوپنهاور، تاریخ دراماتیک گفتگو ارائه شده در جمهوری افلاطون، روایت لئو اشتراوس از گسست مدرن از سیاست کلاسیک فلسفه و محیط زیست نیچه این کتاب همچنین شامل مصاحبه ای با لارنس لمپرت است.

این گلچین جاه طلبانه شامل نوشته های اصلی نیچه، کی یرکگور، هایدگر و سارتر، و همچنین گزینش های سخاوتمندانه ای از آثار دیگر متفکران مهم اگزیستانسیالیست قرن بیستم است. این مجموعه که در گستردگی خود بی‌سابقه است، کمک‌های انجام شده به تفکر اگزیستانسیالیستی از طریق ادبیات را نیز تصدیق می‌کند.

ترجمه ماشینی : هایدگر و نیچه: غلبه بر متافیزیک سیر دهه 1930 هایدگر را ترسیم می کند که در رویارویی بدنام او با نیچه به اوج خود می رسد. در این دوره، هایدگر به برخی از پرسش‌های اساسی فلسفه در باب متافیزیک، حقیقت و زمینه بازنگری می‌کند و پیشنهاد می‌کند که متافیزیک غربی خود مانعی است که راه رسیدن به معنای هستی را سد می‌کند. به همین دلیل، غلبه بر متافیزیک برای آغاز رابطه جدیدی بین حقیقت و هستی ضروری است. اکثریت فلسفه قاره ای قرن بیستم در مورد مناقشه هایدگر و نیچه به نفع نیچه قضاوت می کنند و تفسیر هایدگر را تا حدی تحقیرآمیز می دانند. این کتاب استدلال می‌کند که بیشتر تلاش‌ها برای قرار دادن اندیشه هایدگر در درک فلسفه هایدگر شکست خورده و او را به درک ناکافی عقل، اخلاق و سیاست متهم می‌کنند. لویی بلوند در حالی که برخی از نقدهای عمیق‌تر اندیشه هایدگر را تصدیق می‌کند، نشان می‌دهد که جستجوی هایدگر برای پایه‌ای جدید برای معنا، جایگزین عقلانیت و اخلاق با تفکری «آمادگی» است که امیدوار است رابطه جدیدی را توصیف کند که بسیاری از موارد را «تصحیح» کند. اشتباهات سنت غربی