جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نوشتار پیش رو که در قالب یک مقاله تدوین شده است به دنبال پاسخی روشن برای این سؤال است که آیا در نظام اسلامی مخالفان دارای حقوقی هستند یا خیر؟ اگر حقوقی برای آنها مفروض است، حقوق قابل پذیرش برای آنها به چه میزان است؟ ازجمله گروه های مخالفی که به مخالفت با دولت نوپای مدینه اقدام کردند، سران مشرک قریش، یهودیان، منافقان و افراد ناآگاه بودند. مخالفان در حکومت پیامبر دارای حقوقی مانند: امنیت، آزادی بیان، حق آزادی عقیده، توبه و بازگشت، مصالحه، برخورداری از عدالت و قضاوت عادلانه، هدایت، کرامت انسانی و حق تحزب می باشند. البته برای تحقق این حقوق شرایط و حدودی وجود دارد که عمده ترین آنها: عدم توطئه، عدم برهم زدن وحدت سیاسی، عدم ترغیب مسلمانان برای شرکت نکردن در جهاد و مقابله با دشمن می باشد.

به اعتقاد برخي با استناد به آيه ي " ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه " همزبانی پیامبر با قوم خود لازم بوده و پيامبرِ غير همزبان با قومش، مبعوث نشده است؛ با دست مايه شدن اين فهم از آيه، در خصوص نبوت پيامبر اكرم اشكال شده كه نه تنها ايشان پيامبر غير عرب زبانان نيست بلكه لازم است دعواي رسالت جهاني او، تكذيب گردد. صاحب نظران از اين اشكال به طرقي مختلفي چون استثنا بودن پيامبر اسلام يا پيامبران اولوالعزم يا تفسير قوم به قوم نژادي يا معاشرتي و امثال آن تخلص جسته اند. به باور نويسنده باملاحظه دستور زبان عربي و قواعد دلالي آن اساس اين فهم از آيه درست نبوده و مفهوم آيه، دلالت ميكند بر نفي ارسال پيامبرِ غير همزبان در همان زمان برانگيختن شدن به رسالت نه بيشتر. درنتيجه استناد به اين آيه براي طرح اين اشكال صحيح نبوده، همچنان كه دفع اين اشكال با جوابهاي فوق ناصحيح هست.