جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

"به جز خود خداوند، هیچ شخصیت واحدی بیشتر برای ایمان مسیحی انجام نداده است." اگر می خواهید مسیحیت را درک کنید، باید پولس را درک کنید. اما با این همه کتاب در مورد رسول، از کجا شروع می کنید؟ اگر می‌خواهید درک کاملی از زندگی، خدمت و نوشته‌های پولس داشته باشید، بدون اینکه با چیزهای جزئی سنگین شوید، پولس رسول گزینه ایده‌آلی است. نویسنده Robert E. Picirilli که بیش از بیست و پنج سال دروس دانشگاهی را در مورد پولس تدریس کرد، دریافت که بیشتر کتاب‌های مربوط به رسول یا خیلی فنی یا خیلی ابتدایی هستند، بنابراین او کتابی نوشت که رسانه‌ای خوشحال کننده است. ارائه می دهد: نمایه ای از پولس در زمینه تاریخی و فرهنگی او رئوس مطالب و توضیحات سفرهای تبلیغی او مقدمه و تحلیل مختصر هر یک از رساله های او پولس رسول که برای مطالعه فردی یا به عنوان یک کتاب درسی مفید است (همانطور که امروزه در بسیاری از دانشگاه ها انجام می شود)، مطالعه یک مرحله ای عالی درباره مردی است که نیمی از عهد جدید را نوشت، انجیل را در قلب جهان شناخته شده منتشر کرد، و جان خود را برای پادشاهی فدا کرد.

ترجمه ماشینی : اگرچه استفاده پولس از ادبیات حکمت به طور گسترده مورد تایید قرار گرفته است، رابطه بین رسول و ادبیات حکمت به طور کامل بررسی نشده است. محققان تمایل دارند که عمدتاً به کارکرد سنت های حکمت در استدلال پولس بپردازند. علاوه بر این، هیچ کس استفاده او از ادبیات حکمت متعارف و غیر متعارف را مقایسه نکرده است. این مطالعه حاضر به دنبال تعیین ماهیت استفاده پولس از ادبیات حکمت با مقایسه استفاده او از کتاب های حکمت متعارف (ایوب، امثال، و جامعه) با استفاده او از کتاب های غیر متعارف (سراخ و حکمت سلیمان) در رومیان بود، و 1 و 2 قرنتیان. روش . مطالعه حاضر رویکرد بینامتنی را اتخاذ کرد که مؤلفه‌های کتاب‌های حکمت را در نامه‌های پولس شناسایی می‌کند و اهمیت استفاده را در زمینه پولس بررسی می‌کند. برای قضاوت عینی، پس از پیشنهاد و بررسی معیارهای متعدد، معیارهای مناسب در متون پولس اعمال شد. نتایج . این مطالعه هجده مورد محتمل یا محتمل را از استفاده پولس از ادبیات حکمت و هفت شباهت مهم بین متون پولس و عبارات کتاب حکمت یافت. شباهت های متعددی بین استفاده پل از ادبیات حکمت متعارف و غیر متعارف مشترک است. این نشان می‌دهد که پولس هیچ گونه تعصبی نسبت به ادبیات حکمت متعارف یا خلاف ادبیات حکمت غیر متعارف نداشته است. نتیجه . این مطالعه نشان داد که پولس هم ادبیات حکمت متعارف و هم غیر متعارف را منابع معتبر برای خدمت خود می دانست و این ادبیات عمیقاً بر افکار و ترکیب پولس تأثیر گذاشت.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه اهمیت کتاب مقدس و مفاهیم الهیات موتیف "تخت خدا" را از طریق بررسی تفسیری متون کتاب مقدس عبری که به آن اشاره مستقیم دارد، بررسی می کند. فصل اول مشکلاتی را که موتیف «تخت خدا» کتاب مقدس مطرح می‌کند و نیز اهداف، محدودیت‌ها، روش‌شناسی و رویه این مطالعه بیان می‌کند. فصل دوم ادبیات مربوطه را از اواخر قرن بررسی می‌کند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که وضعیت کنونی تحقیق در مورد موضوع ما تنها جزئی است. فصل سوم به بررسی نقش «تخت الهی» در ادبیات باستانی خاور نزدیک مانند متون سومری، اکدی، هیتی، اوگاریتی و مصری اختصاص دارد. یکی از نکات قابل توجه در این متون این است که تاج و تخت به عنوان یک شیء مذهبی خدایی و/یا پرستش می شد. فصل چهارم مطالعه مختصری از اصطلاحات تاج و تخت به منظور ارائه پیشینه زبانی برای مطالعه تفسیری که در ادامه می آید ارائه می کند. چهار اصطلاح عبری (kissē'، kissēh، môŝāb̲ و teḵûnāh)، یک کلمه آرامی (korsē') و سایر عبارات مرتبط در اینجا بررسی می شوند. فصل پنجم به تحلیل تفسیری از قسمت‌های «تخت خدا» کتاب مقدس عبری می‌پردازد. تاج و تخت خدا نماد پادشاهی/پادشاهی ابدی، قضاوت و خالقیت اوست. بنابراین، به هر دو سمت زمان، یعنی اورزیت و اندزیت اشاره می کند. همچنین نشان دهنده قدرت کسی است که پیامبران را می خواند و می فرستد: به عنوان مکان وحی عمل می کند. این نشانه پیروزی خداوند بر دشمنان و قدرت مطلق اوست. ضامن امنیت خلق خداست. پیامدهای بسیار دیگری نیز وجود دارد. در مجموع، عرش خداوند مجموع صفات و فعالیت های خداوند در حفظ جهان و نجات قوم اوست. فصل ششم نتایج تحقیق را خلاصه و ترکیب می کند. همچنین در این فصل، موتیف «تخت خدا» کتاب مقدس با موتیف «عرش الهی» خارج از کتاب مقدس مقایسه شده است. بسیاری از جنبه های عجیب و غریب موتیف «تخت خدا» در کتاب مقدس عبری، منشأ منحصر به فرد خود را تأیید می کند.

عصيان آدم (ع) در بهشت برزخي با تلقي‌ها و تفاسير گوناگوني روبه‌رو شده است که يکي از اين تفاسير، تفسيري است که پولس ارائه داده است؛ تفسیری که موجب آموزه‌هاي انحرافي، مانند گناه ذاتي و آلودگي سرشت انسان‌ها، و بي‌حاصلي شريعت، و اعتقاد به تثليث و... در عقائد مسيحيت اوليه شده است. درحالي‌که در نگاه امام خميني (ره) با توجه عصمت انبياء(ع)، عصيان آدم در آن عالم که دار تکليف نبوده، درواقع نوعي توجه به کثرت و چشم‌پوشي از وحدت بوده است؛ و همين امر سبب هبوط آدم و حوا شده است و نه‌تنها سرشت‌ها آلوده نشده و بر فطرت اوليه خود باقي مانده؛ بلکه راه شکوفايي اين فطرت، عمل به شريعت الهي دانسته شده است. هدف اين پژوهش ارزيابي نگرش و مقايسه تطبيقي با شيوه‌اي توصيفي ـ تحليلي و روش کتابخانه‌اي، ميان نگاه پولس و امام خميني(ره) به واقعة عصيان آدم و حوا در بهشت برزخي است. نتيجه اين تحقيق بيانگر آن است که چگونه نگاه غلط و غيراصولي و غيرعقلاني پولس، سبب بزرگ‌ترين انحراف در عقايد مسيحيت شده است؛ درحالي‌که با نگاه امام خمینی(ره)، مخالفتِ با نهي ارشادي درواقع زمينه‌ساز ضرورت هبوط آدم و مقام خليفة‌الهي در زمين بوده است.

ترجمه ماشینی: اولین مسیحیان با یک مدل سلسله مراتبی از تفاوت جنسی مشترک در مدیترانه باستان عمل می کردند و زنان به عنوان نمونه های کمتری از مردان در نظر گرفته می شدند. با این حال تفاوت جنسی به عنوان یک مقوله مفهومی در سراسر طیف تفکر مسیحی تکوینی کاملاً پایدار نبود. در عوض، مسیحیان اولیه راه‌هایی برای اعمال خلاقیت الهیاتی و تفکر متفاوت از یکدیگر پیدا کردند، زیرا معمای بدن‌های متفاوت جنسی را بررسی می‌کردند. بنجامین اچ. توجه به راه‌هایی که میراث پولس رسول باعث تقویت، شکل‌دهی و همچنین محدود کردن رویکردها به این موضوع شد. پولس دیدگاه خود را در مورد معنای انسان بودن در درجه اول با قرار دادن انسان ها بین دو قطب بیان می کند: خلقت (آدم) و رستاخیز (مسیح). اما در این چارچوب، شخصیت حوا – و تفاوتی که بدن زن او نشان می‌دهد، کجا قرار می‌گیرد؟ دانینگ نشان می‌دهد که این معضل بر طیفی از متفکران مسیحی در قرن‌های بلافاصله پس از رسول، از جمله کلمنت اسکندریه، ایرنائوس لیونی تأثیر گذاشته است. ترتولیان کارتاژی و نویسندگانی از مجموعه ناگ حمادی. در حالی که هر یک از این متفکران تلاش می‌کنند تا تفاوت زنانه را در چارچوب گونه‌شناختی پائولی جای منسجمی بدهند، دانینگ نشان می‌دهد که همه آنها به طور کامل به انسجامی که وعده می‌دهند، عمل نمی‌کنند. در عوض، تفاوت جنسی، گفتمان هویت و یکسانی پولین را به‌عنوان تفاوتی که نه می‌توان به طور کامل جذب کرد و نه کاملاً حذف کرد، آزار می‌دهد - نتیجه‌ای با پیامدهای مهم نه تنها برای تاریخ اولیه مسیحیت، بلکه برای فلسفه و الهیات فمینیستی و دگرباش.

ترجمه ماشینی : چه مقدار از الهیات مسیحی، به ویژه پولین، بر نظریه حقوق امروز تأثیر گذاشته و همچنان ادامه دارد؟ الهیات جزمی و محافظه کار مسیحی منعکس کننده آموزه های عیسی مسیح است؟ یافتن پاسخ اولی فراخوانی است برای نگاه انتقادی تر به قانون، اهداف و تعهدات آن در قبال جامعه. به دومی پاسخ دهید، یک عمل صادقانه تاریخی و علمی برای تشخیص اینکه انجیل اسارت و رنج هیچ ربطی به بشارت زندگی اعلام شده توسط مسیح و زندگی در فراوانی ندارد. مشخص است که هدف قوانین تضمین عدالت است زیرا این اساس هماهنگی اجتماعی است. بنابراین، قوانین، عدالت و جامعه پیوند تنگاتنگی دارند. اما دو نوع قانون عمده وجود دارد، یک وحی الهی و ثمره انسان دیگر که نتیجه نیاز به هماهنگی در جامعه است. این دو نوع قانون همیشه با یکدیگر همخوانی ندارند و در بسیاری از موارد تعارض دارند و این تعارض یک سؤال مهم را مطرح می‌کند: آیا قانون بشری مطیع قانون الهی بود یا برعکس؟ این موضوع بسیار مهمی است زیرا دقیقاً عامل تسلیم است که باعث تعارض بین الهیات و فلسفه می شود. عیسی مسیح وجود این دو نوع و استقلال بین آنها را تشخیص داد. قبلاً پولس طرسوسی، گرچه خلاف آن را اقرار می کند، در نامه خود به رومیان به جهت دیگری اشاره می کند که پیام مسیحی را به شریعت موسی عهد عتیق مرتبط می کند تا عهد جدید که توسط عیسی مسیح افتتاح شد. اصول رسمی فعلی دیگر پاسخگوی خواسته های سرمایه داری نیستند. به همین ترتیب، قانون به عنوان قانون و اجرای قانون، توسعه اجتماعی را از تاریخ نژاد جدا می‌کند. نمی تواند و نمی تواند با واقعیت ادغام شود. بوروکراسی ایجاد و اجرای اجماع در جامعه را مسدود می کند و اغلب، زمانی که قوانین جدید اجرایی می شوند، منسوخ شده اند. تاریخ حقوقی بشریت در طول تاریخ نشان می دهد که هر چه نظام حقوقی هنجاری، قانون گرایانه تر باشد، سیستمی که جان می بخشد، دستگاه قضایی تابع تر است. قانون‌گراتر و محافظه‌کارتر خود را بیشتر به خدمت به قدرتمندان به قیمت ضعیف‌ترین‌ها می‌رساند. دلبستگی او به استاندارد در واقع بزدلی در برابر امتیازات سیستم است.

ترجمه ماشینی : تقریباً در سال 48 پس از میلاد، پولس رسول، همکارش برنابا، و پسر عموی برنابا، جان مارک، در سلوکیه سوار کشتی شدند و برای آغاز اولین سفر تبلیغی خود به سمت قبرس حرکت کردند (اعمال رسولان 13:4). در طول این مأموریت بود که یک شکست غیرمنتظره رخ داد - جان مارک کمی پس از ورود آنها به پرگا در پامفیلیا از مأموریت خارج شد. اگرچه لوقا هیچ دلیل مستقیمی برای خروج مارک ارائه نمی دهد، اما وقایعی که به زودی رخ می دهد به حرکت بی سابقه ای اشاره می کند که در مأموریت غیریهودی رخ می دهد. این مطالعه امکان پذیر بودن این ایده را بررسی می کند که خروج جان مارک به طور بالقوه ناشی از اختلافات الهیاتی با پولس است که پیام انجیل می تواند بدون الزامات سنتی تبلیغ یهودیان به غیریهودیان ارائه شود. علاوه بر این، این تحلیل به شکاف الهیاتی احتمالی می‌پردازد که ممکن است بین مرقس و پولس رخ داده باشد، که در جایی بین خروج آنها از پافوس و رسیدن آنها به پرگا در پامفیلیا اتفاق افتاده است، جایی که پولس ممکن است هدف تبلیغی خود را با جان مارک و برنابا در میان گذاشته باشد تا به آنها بشارت دهند. غیریهودیان بدون نیاز به پذیرش قوانین موزاییک برای نجات. این سؤال در مورد الزامات عضویت غیریهودی در کلیسا و شرایط لازم برای مشارکت در سفره یهودی- یهودی بعدها به کانون مرکزی شورای اورشلیم تبدیل شد و لوقا ممکن است قصد خروج مرقس از اولین سفر تبلیغی را داشته باشد تا به عنوان رویدادی متمایز عمل کند. پرسش غیریهودی را در کلیسای اولیه آغاز کرد. بنابراین، خروج جان مارک از اولین سفر مبلغان پولس ممکن است انگیزه الهیاتی داشته باشد، بر اساس دیدگاه الهیاتی او مبنی بر اینکه غیریهودیان نمی توانند جدا از پذیرش شریعت موزائیک زندگی مقدس داشته باشند. علاوه بر این، پیشنهاد می‌شود که این رویداد هم توضیح دهد که چرا یحیی مرقس به اورشلیم (و نه انطاکیه) بازگشت و چرا شورای اورشلیم بلافاصله پس از بازگشت پولس و برنابا تشکیل شد. به این ترتیب، این رویداد باعث بحث و جدل در کلیسای اولیه شد که در نهایت در شورای اورشلیم حل شد. علیرغم حل ظاهری آن، تأثیرات این رویداد برای چندین سال محسوس خواهد بود و برنابا و مرقس را از ادامه کار تبلیغی پولس جدا می‌کند. هیچ نشانه ای وجود ندارد که پولس و برنابا هرگز دوباره با هم کار کرده باشند، در حالی که جان مارک برای چندین سال از پل جدا شد تا در نهایت آنها آشتی کردند. از این منظر، به نظر می رسد که لوقا قصد خروج جان مارک را به عنوان یادداشتی در پرانتزی برای گزارش او نداشت، بلکه به عنوان سکوی پرشی برای یکی از بزرگترین چالش های الهیاتی که کلیسای اولیه در بشارت غیریهودیان با آن روبرو بود، عمل کرد.

ترجمه ماشینی : از 60000 مطالعه علمی درباره زندگی عیسی که در قرن نوزدهم ظاهر شد، یکی از غیرعادی‌ترین و جذاب‌ترین آنها «دجال» فریدریش نیچه بود. متأسفانه، تعدادی از عوامل با هم ترکیب می شوند تا عملاً اطمینان حاصل کنند که تأملات نیچه نه تنها در مورد عیسی، بلکه در مورد سنت پل و اولین جامعه مسیحی، توجهی را که شایسته آن است دریافت نکرده است. واژگانی که نیچه در رفتارش با قهرمانان اصلی مسیحیت به کار می‌برد، اغلب آنقدر عمداً تقابل‌آمیز است که بی‌اهمیت است، در حالی که کل روش‌شناسی او بسیار غیرمتعارف است. او بارها اعلام می‌کند که آنچه پیش می‌برد یک تحلیل فلسفی سنتی نیست، بلکه اولین «روان‌شناسی» مسیحیت و بازیگران کلیدی آن است. در حالی که فروید به زودی "تاریخ روانی" روانکاوانه را رایج کرد - جایی که محقق اظهارات و تجربیات زندگی یک فرد مشهور را مطالعه می کند و فرضیه هایی را در مورد ذهن و انگیزه احتمالی آن شخص ارائه می دهد - چنین تلاش هایی در دهه 1880 تقریباً بی سابقه بود. هدف پژوهش حاضر سه گانه است. اول، نظم بخشیدن به تأملات پراکنده نیچه در مورد شخصیت های مسئول تولد مسیحیت. دوم، نگاهی به واقعیت فکری «پشت» اظهارات عمداً تقابلی نیچه در مورد قهرمانان اصلی مسیحیت اولیه. و ثالثاً، به سادگی این ادعای اصلی نیچه را جدی بگیریم که آنچه او در واقع پیش می برد روانشناسی مسیحیت است. آنچه ما کشف می کنیم این است که تاملات نیچه در مورد عیسی، پولس و اولین مسیحیان، به طور انبوه و به تعبیر خود (روانی-تاریخی) در نظر گرفته شده، در واقع توجه فیلسوفان را ایجاب می کند. (1) آنها بخش قابل توجهی از فلسفه دین به شدت اصیل و عمیقاً «روان شناختی» را تشکیل می دهند. (2) آنها به طور معمول به عنوان مقدمه برای بحث در مورد موضوعاتی که به طور سنتی مورد علاقه فیلسوفان هستند (عشق، اخلاق، قدرت، و غیره) خدمت می کنند. (3) و سرانجام، مانند رفتارهای مشابه او با سقراط، شوپنهاور و واگنر، با مطالعه دقیقاً آنچه نیچه در زندگی و پیام عیسی جشن می گیرد، انتقاد می کند و اغلب با آن «همذات پنداری می کند» و غیره. با حمله خشونت آمیز در مورد سنت پل، بینش واقعی از ذهن و فلسفه یکی از اصیل ترین متفکران قرن نوزدهم به دست می آید.