جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در سال 1981، کارل رهنر، الهی‌دان کاتولیک، درباره تجربه‌ی فزاینده‌ی تنهایی فردی که به دنبال تجربه‌ای از خداست، نوشت، واکنشی به کاهش مداوم حضور در کلیسا و پیروی از دین. این پیش‌بینی امروزه با ظهور انبوهی از پیشکش‌های معنوی در دسترس افراد خارج از مؤسسات مذهبی منعکس می‌شود. این نشان می دهد که بسیاری به دنبال منابعی برای رفاه معنوی هستند که قبلاً پیدا شده بود یا حداقل از طریق وابستگی مذهبی پیش بینی می شد. دو نقطه اختلاف بین معنویت‌های مسیحی نوظهور و سنتی بر جایگاه اقتدار و نقش جامعه متمرکز است، حوزه‌هایی که این پایان‌نامه بررسی می‌کند. «معنویت» در راه‌ها و مکان‌های غیرمنتظره‌ای در حال ظهور است و پیش‌بینی‌های گسترده درباره سکولاریزاسیون را به چالش می‌کشد و برخی نظریه‌پردازان را وادار می‌کند که از این پدیده به عنوان معنویت «پساسکولار» یاد کنند. این پایان نامه تحلیلی موضوعی از معنویت پساسکولار است که در مطالعات کیفی اخیر در مورد معنویت، اما نه مذهبی، بیان شده است، که توسط داستان یک شخصیت ترکیبی تجسم یافته است. توصیف این واقعیت، مبنایی برای تحلیل دو درک نماینده از اقتدار و جامعه فراهم می‌کند: یک رویکرد مسیحی سنتی و یک رویکرد چندرسانه‌ای پساسکولار به معنویت. من به‌عنوان یک الهی‌دان عملی کاتولیک، این عبارات دین زیسته را مطالعه می‌کنم، علاقه‌مندم که روح خدا چگونه کار می‌کند تا مردم را به اشکال جدیدی از بیان معنوی الهام بخشد، و چگونه حوزه الهیات عملی می‌تواند گفتگوی فرهنگی را غنی و تسهیل کند.

ترجمه ماشینی : گرچه مطالعات میان رشته ای زیادی پیرامون تأثیر عقاید کاتولیک رمان نویسان مختلف بر آثار آنها وجود داشته است، بحث نسبتاً کمی در مورد ماهیت ایمان که در رمان های آنها ظاهر می شود، وجود داشته است. به عنوان مثال، آیا ایمان اساساً به عنوان تأیید گزاره های مفهومی اعتقاد به تصویر کشیده می شود؟ این پایان نامه استدلال خواهد کرد که ایمان، همانطور که توسط رمان نویسان کاتولیک مختلف به تصویر کشیده شده است، اساساً جهت گیری تخیلی فرد برای اعتماد و امید به حضور فیض خداوند در خلقت و زندگی انسان است. من به این موضوع از طریق مقوله عدم قطعیت، به‌ویژه رابطه عدم قطعیت با ایمان، برخورد خواهم کرد، زیرا این رابطه در رمان‌های فرانسوا موریاک، گراهام گرین، فلانری اوکانر، موریل اسپارک، مری گوردون و شوساکو اندو ظاهر می‌شود. من رمان های آنها را از دریچه دو پارادایم بررسی خواهم کرد: تجربه عدم قطعیت به عنوان یک کاتالیزور برای ایمان مسیحی و تجربه عدم قطعیت به عنوان چالش و نقد احتمالی یک ایمان مسیحی قبلی. بحث من بر اساس افکار مارتا نوسبام، دیوید تریسی، کارل رهنر و چارلز تیلور است تا نوع «تفکر» و تصور درباره ایمان را که از طریق ژانر رمان ارائه می‌شود، در نظر بگیرم. آنچه در این تحقیق آشکار خواهد شد، لزوم عدم قطعیت به عنوان وسیله ای برای ایجاد تغییر جهت، هم قبل و هم بعد از پذیرش آگاهانه باور دینی است. بعلاوه، این تجربه عدم قطعیت از طریق جذابیت عاطفی ادبیات که هم ابهام عواطف و هم ابهام خود ایمان را آشکار می کند، در رمان ها متجلی می شود. به این معنا که ایمان در رابطه ای پویا و وجودی با عدم قطعیت تلقی می شود، به گونه ای که ایمان را نه به عنوان موافقت اولیه گزاره ای و فکری، بلکه باید به عنوان تسلیم میل بیش از حد انسانی به یقین در مواجهه با کشمکش های زندگی درک کرد. ، تراژدی ها و بی ثباتی ها، تسلیم شدنی که مؤمن را به سوی دیدی تخیلی از واقعیت غایی سوق می دهد که با امید و اعتماد به راز الهی زندگی می کند.

ترجمه ماشینی: این متن استدلال می‌کند که الهیات در درجه اول قصد اخلاقی دارد. رابطه بین الهیات و اخلاق در این کتاب با اشاره به کارل رهنر و امانوئل لویناس بررسی شده است.

ترجمه ماشینی: قلب رانر از نظریه آگاهی سه گانه اندرو تالونز استفاده می کند، رویکردی پدیدارشناختی که در آن نیت های عاطفی، شناختی و ارادی آگاهی همگی متمایز و برابر هستند بدون اینکه توانایی های جداگانه ای داشته باشند.

ترجمه ماشینی: کتاب های علمی زیادی در مورد کارل رهنر متکلم یسوعی نوشته شده است، اما او به عنوان یک انسان چگونه بود؟ همکارانش، همکاران یسوعیش، شاگردانش، بستگان و دوستانش چگونه با او برخورد کردند؟ این کتاب که شامل 28 مصاحبه با نزدیک ترین افراد به او است، جنبه انسانی کارل رهنر را آشکار می کند. بله، او بی حوصله، مالیخولیا، پرکار بود، اما از کنجکاوی کودکانه، روحیه نمازگزار و قلبی لطیف نیز برخوردار بود. تنها هدف او خدمت به کلیسا و کمک به مردم در توجه به خدا بود. این کتاب باعث می‌شود که کارل رهنر بسیار قابل درک‌تر باشد و به ما امکان می‌دهد تا امروز، در بیست و پنجمین سالگرد مرگش (30 مارس 1984) با او به شیوه‌ای جدید روبرو شویم.

ترجمه ماشینی: کارل رهنر یکی از الهی دانان بزرگ قرن بیستم است که به دلیل رویکرد سیستماتیک و بنیادگرایانه اش شناخته شده است. این کتاب جسورانه و بدیع رابطه بین الهیات و فلسفه او را بررسی می‌کند و احتمال قرائت غیربنیادگرایانه رهنر را استدلال می‌کند. کارن کیلبی هم تحسین شاگردان رهنر را به خاطر وحدت همه جانبه او و هم اخراج بسیار آسان منتقدانی را که به «نقطه خیره فلسفی معیوب» او یا تمایل ظاهراً مدرن و لیبرال او به تجربه اعتراض دارند، زیر سؤال می برد. کارن کیلبی از طریق توضیح شفاف و انتقادی متون کلیدی از جمله روح در جهان و شنونده کلام، و مضامینی مانند انتظار ذات، امر وجودی ماوراء الطبیعه و مسیحی ناشناس، بار دیگر بر اهمیت رهنر برای الهیات مدرن تأکید می‌کند و به وضوح ارائه می‌دهد. افشای افکار او