جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رواقی گری در فلسفه آلمانی استقبال متنوعی داشته است. این اولین مطالعه تفسیری از مضامین و گفتگوهای مشترک بین متخصصان اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم در باستان کلاسیک و فیلسوفان است. با ارزیابی این که فیلسوفان مدرن چگونه منابع باستانی را با زمینه فلسفه آلمانی ترکیب کرده اند، فصل هایی در این جلد به غول های فلسفی مانند فردریش نیچه، ویلهلم دیلتای، والتر بنیامین، مارتین هایدگر، هانا آرنت، هانس یوناس، هانس بلومنبرگ و پیتر اسلو اختصاص دارد. . در میان رواقیون باستان، تمرکز بر سنکا، اپکتتوس و دوکسوگرافی است، اما به متونی نیز اشاره خواهد شد که تاکنون توسط غیرمتخصصان نادیده گرفته شده است. اغلب ارجاع به متون رواقی بازیگوش است و کار را برای افراد غیرمتخصص سخت می کند. برای بازسازی درک خود از منابع؛ این کتاب با روشن کردن و تقویت اهمیت فلسفی این استقبال‌ها، استدلال می‌کند که آنها می‌توانند درک ما را از آموزه‌ها و نویسندگان رواقی یونان و روم، فلسفه قاره‌ای قرن بیستم، و مضامینی که گفتگوهای جاری آنها را هماهنگ می‌کنند، تغییر دهند. برخی از این مضامین برای رواقی گرایی شگفت آور هستند، مانند شاعرانگی درام تراژیک و مبانی انسان شناختی هرمنوتیک. برخی دیگر در حال حاضر مرکزی برای دریافت رواقی هستند، مانند ساختار سوژه در رابطه با قدرت ها و فرآیندهای مختلف اخلاقی، بوم شناختی و متافیزیکی. از جمله اینها تدبر و دانش است; هویت و کثرت؛ موقتی بودن، واقعی بودن، و سرنوشت. و اشکال شخصی، اجتماعی و سیاره‌ای تزکیه و خودسازی. این کتاب با توجه به نیاز به دیدگاهی هم‌دید از قرائت‌های قاره‌ای مرتبط از رواقی‌گری، متون باستانی را با دانشی به‌روز وارد گفت‌وگوهای جدیدی می‌کند، که درک، ارزیابی انتقادی و نوآوری خلاقانه را در واکنش قاره‌ای به رواقی تسهیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : دو ایده دنیای پساانسانی را که وارد آن می‌شویم پیکربندی می‌کنند: «تکینگی» (شتاب فناوری که به زودی تغییری غیرقابل تصور در تمدن ایجاد می‌کند) و مغز متصل مستقیم به ماشین‌های دیجیتال. آخرین اثر اسلاوی ژیژک تلاشی است برای درک این «دنیای جدید» از نگاه یکی از مهم ترین فیلسوفان تمام دوران، گئورگ ویلهلم فردریش هگل. اما مراقب باشید: هگل و مغز پساانسان یک مطالعه معمولی در مورد فیلسوف آلمانی نیست، بلکه تلاشی شگفت‌انگیز برای وادار کردن خود هگل به صحبت درباره پروژه‌های مغزی مرتبط و همه پیامدهای آن است: از تأملات در مورد تکینگی خوش‌بین‌ترین آینده‌شناسان تا Neuralink. توسط ایلان ماسک، که رابط های عصبی قابل کاشت می سازد. در عین حال، این کتاب در مورد چیزهای دیگری نیز صحبت می کند: الهیات سقوط، بکت، موانع بر سر راه ساخت سوسیالیسم در آغاز اتحاد جماهیر شوروی، یک دولت پلیسی جدید مبتنی بر کنترل دیجیتال، و مهمتر از همه اکنون دشوار است. کلمه ای که باید تلفظ شود: آزادی. در مواجهه با چشم انداز یک مغز متصل به سطح جهانی، وضعیت ما به عنوان افراد آزاد چه خواهد شد؟ از خلاقیت ما، از ناخودآگاه ما، از روانشناسی ما؟ وقتی یک ماشین افکار ما را بخواند، انسان بودن به چه معناست؟ ژیژک با شور و نشاط همیشگی و تند خود، معجزه جان تازه ای به وظیفه بزرگ فلسفه یعنی روشن کردن آینده را مدیریت می کند.

ترجمه ماشینی : در حالی که ساخت‌گرایی کانتی به یکی از تأثیرگذارترین و نظام‌مندترین مکاتب فکری در فلسفه اخلاقی و سیاسی تحلیلی تبدیل شده است، رویکردهای هگلی به هنجارگرایی عملی نوید ایجاد بینش‌های کانتی را در مورد خودمختاری فردی و در عین حال اجتناب از گرایش‌های دوگانه‌گرایانه آن‌ها را می‌دهد. جیمز گلدهیل و سباستین اشتاین دانشمندان برجسته ایده آلیسم آلمانی و فلسفه عملی انگلیسی معاصر را با ستارگان در حال ظهور در این زمینه متحد می کنند تا بررسی کنند که آیا فلسفه ایده آلیستی هگلی می تواند مقولاتی را ارائه دهد که فلسفه عملی تحلیلی برای غلبه بر تضادهایی که تاکنون بر ساخت گرایی کانتی به آن نیاز داشته است ارائه دهد. این جلد مشارکت ها را در سه بخش سازماندهی می کند. اولین مورد بحث هایی در فرااخلاق در مورد رابطه بین واقع گرایی و سازه انگاری درگیر می کند. بخش دوم می‌بیند که مشارکت‌کنندگان از بحث‌هایی درباره ماهیت هنجارگرایی سیاسی استفاده می‌کنند، و عمدتاً بر مشکلات زمینه‌گرایی تاریخی، نسبی‌گرایی و تأمل انتقادی تمرکز می‌کنند. بخش پایانی کاربرد چارچوب هگلی را در بحث های معاصر در مورد مسائل اخلاقی خاص، از جمله چندفرهنگی، دموکراسی و حقوق بشر در نظر می گیرد. هگل و فلسفه عملی معاصر به بحث جاری درباره اهمیت فلسفه نظام مند در زمینه فلسفه عملی کمک می کند، با بحث های معاصر درباره شکل نظم اجتماعی عقلانی درگیر می شود و به موقع بودن فلسفه هگل را می سنجد. مطالعه این کتاب برای محققان علاقه مند به هگل و سنت معاصر سازه انگاری کانتی در فلسفه اخلاقی و سیاسی ضروری است.

ترجمه ماشینی : سمینار بی نهایت مجموعه ای از سمینارهای تاریخ فلسفه را تکمیل می کند که به هستی و رویداد منتهی می شود. «این سمینار سال 1984-1985، مربوط به نامتناهی، برادر سمینار مربوط به یکی است که در سال 1983-1984 برگزار شد و قبلاً منتشر شده است. بحث عبور از فیلتر تاریخ بزرگ فلسفه برخی از مفاهیم اصلی هستی و رویداد است که در سال 1988 منتشر شد. در عوض، من به دنبال درک تعدد تعاریف و ساختارها هستم، کمی شبیه نگاه کردن به یک شی از زوایای مختلف و در معرض نورهای مختلف. اساساً، وقتی در تاریخ به دنبال یک ایده می‌گردیم، اغلب جزئیات مهم هستند و گاهی اوقات افکاری را که ممکن است تصور می‌کردیم مخالف آن‌ها هستند، متحد می‌کنند. این به این سمینار یک چرخش تفسیری و تصفیه شده می دهد. اما بگذارید خواننده نترسد: ژیمناستیک فکری در نهایت شگفت‌انگیزتر و پربارتر از دیگری است. و بعد، به جرأت می گویم، کارهای زیادی برای او انجام دادم! » A.B. از سال 1966 بخش قابل توجهی از تدریس فیلسوف آلن بدیو به صورت سمینار، محل آزادی بیان و آزمایشگاه اندیشه به خود گرفته است. Éditions Fayard همه این سمینارها را از سال 1983 تا امروز منتشر می کند، دوره ای که مستندات فراوان و مستمر است. این جلد هشتم از این مجموعه است. آلن بدیو فیلسوف، نمایشنامه نویس و رمان نویس است.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی نقش متفکران کلیدی سنت هگلی در تحولات اخیر در پساسکولاریسم، رئالیسم فلسفی و اتوپیانیسم می پردازد. این مفروضات غالب در مورد رابطه بین دین و به اصطلاح «عصر سکولار» ما که به دنبال کاهش یا حتی حذف دینداری از حوزه عمومی بوده است را به چالش می کشد. متفکران آرمان‌شهری در سنت هگلی که کارشان این سکولاریسم محدود را به چالش کشیده است. به ویژه اهمیت تعالی فلسفی به نظریه پردازی مذهبی، اجتماعی و سیاسی هگلی و پسا هگلی را بررسی می کند. این شامل فیلسوفانی می‌شود که تفکرشان همدردی یا حداقل با متعالی سازگار است (مانند هگل، تیلور، باسکار و بلوخ) اما همچنین کسانی که به رد تعالی و در عوض پذیرفتن ماندگاری و حتی الحاد شهرت دارند (فئورباخ، مارکس و انگلس). با تکیه بر محتوای آرمان‌شهری این متفکران، می‌کوشد تا بر اهمیتی که ایده‌های دینی در طیف وسیعی از مواضع فلسفی در سنت گسترده هگلی از خداباوری، ایده‌آلیسم، ماتریالیسم و الحاد گرفته تا ایده‌های جدید، به‌ویژه پژوهش‌های جدید در مورد هگل ایفا کرده‌اند، پرتو افکند. به اصطلاح "پاننتئیسم". این کتاب برای کسانی که در زمینه مطالعات پسا سکولاریسم و اتوپیا کار می کنند مورد علاقه خواهد بود. همچنین باید برای دانشگاهیان و دانشجویان چرخش اخیر در رئالیسم انتقادی به «فراتریالیته» و پیامدهای آن برای هگلیسم و مارکسیسم جالب باشد.

ترجمه ماشینی : تعداد کمی از دانشگاهیان قرن بیست و یکم این ادعای عرفان را جدی می گیرند که ما از یک واقعیت «درونی» بالاتر یا بیشتر یا خدا آگاهی مستقیم داریم. اما عرفان فلسفی استدلال می کند که فیلسوفان برجسته ادوار پیشین مانند افلاطون، G. W. F. هگل، لودویگ ویتگنشتاین و آلفرد نورث وایتهد در واقع همه عرفای فلسفی بودند. این کتاب در مورد نسخه های عمده عرفان فلسفی که از افلاطون شروع می شود بحث می کند. این نشان می دهد که چگونه چارچوب واقعیت درونی بالاتر یا درونی عرفان به طبیعت، آزادی، علم، اخلاق، هنر، و یک دین عقلانی در حال شکل گیری اجازه می دهد تا با یکدیگر کار کنند و نه در تضاد با یکدیگر. این گونه است که عرفان فلسفی روابط واقعیت با ارزش، عقلانیت با اخلاق و بقیه را درک می کند. و به همین دلیل است که تصور افلاطون از صعود یا روی آوردن به درون به یک واقعیت درونی بالاتر یا درونی تر، چهره های اصلی در فلسفه، دین و ادبیات مانند ارسطو، فلوطین، سنت آگوستین، دانته آلیگری، امانوئل کانت، هگل، ویلیام وردزورث را به شدت جذب کرده است. رالف والدو امرسون، امیلی دیکنسون، وایتهد، و ویتگنشتاین. عرفان فلسفی والاس این رشته مرکزی از فلسفه و فرهنگ غرب را به شیوه ای منحصر به فرد در تحقیقات اخیر مورد توجه قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : این یک تفسیر مجدد و دفاع نافذ از نظریه اجتماعی هگل به عنوان جایگزینی برای مفاهیم لیبرال حاکم بر عدالت اجتماعی است. فیلسوف برجسته آلمانی، اکسل هونت، فلسفه حق هگل را بازخوانی می کند تا نشان دهد که چگونه آسیب شناسی تعهد بیش از حد به آزادی فردی را که هونت می گوید زیربنای ایده های رالز و هابرماس است، تشخیص می دهد. هونت استدلال می کند که نظریه هگل حاوی گزارشی از آسیب روانی ناشی از تأکید بیش از حد بر آزادی فردی و اخلاقی است. اگرچه این آزادی‌ها برای تحقق عدالت حیاتی هستند، اما ناکافی هستند و به خودی خود افراد را در برابر تنهایی، پوچی و افسردگی آسیب‌پذیر می‌سازند. هگل استدلال می کند که مردم همچنین باید آزادی یا "خود تحقق" خود را از طریق پروژه های مشترک بیابند. چنین پروژه هایی شامل سه نهاد زندگی اخلاقی - خانواده، جامعه مدنی و دولت - می شود و عرصه سومین نوع آزادی حیاتی را فراهم می کند، که هانت آن را آزادی «ارتباطاتی» می نامد. یک جامعه تنها زمانی عادل است که به همه اعضای خود فرصت کافی و برابر برای تحقق آزادی ارتباطی و همچنین آزادی فردی و اخلاقی بدهد.