جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آن وارفیلد رالز استدلال می‌کند که، اگرچه کتاب «اشکال ابتدایی دین» دورکیم تاج دستاوردهای جامعه‌شناختی اوست، اما به‌طور مداوم مورد سوء تفاهم قرار گرفته است. رالز به جای اثری درباره دین بدوی یا جامعه شناسی معرفت، اظهار می دارد که تحلیل دورکیم تلاشی برای ایجاد یک مبنای معرفت شناختی منحصر به فرد برای مطالعه جامعه شناسی و روابط اخلاقی است. بر اساس تجزیه و تحلیل دقیق متن اولیه، این کتاب کمک مهم و بدیعی به بحث های معاصر درباره نظریه و فلسفه اجتماعی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : از جمله روندهای فعلی در خودکشی شناسی که نویدبخش پیشگیری از خودکشی است، تمرکز بر حوزه های جدید برای کاوش تجربی و استفاده از روش های خلاقانه برای تعیین این پدیده ها است. یکی از این حوزه‌ها، دین، همراه با همتای مرموزتر آن، یعنی معنویت است. تحقیقات خودکشی مدت‌ها نشان داده است که افرادی که از نظر مذهبی درگیر هستند بیشتر از افرادی که درگیر خودکشی هستند محافظت می‌شوند، اما توجه کمتری به شرایطی داشته است که در آن مذهب یا معنویت نمی‌توانند مانع خودکشی شوند. در دهه‌های پس از مطالعه مشهور دورکیم در سال 1897، اکثر پژوهش‌های مرتبط با استفاده از معیارهای محدود دینداری به جای انجام تحقیقات روان‌شناختی نافذتر در مورد تجارب زیسته ایدیوگرافیک دین و معنویت، از آنجایی که با خودکشی تلاقی می‌کنند، رویکرد جامعه‌شناختی گسترده‌ای را اتخاذ کرده‌اند. این مطالعه کیفی روایی- پدیدارشناختی، همگرایی پیچیده دین/معنویت و خودکشی را با در نظر گرفتن این سوال اصلی پژوهشی خود بررسی کرد: «معنوان اقدام به خودکشی در طول زندگی خود چه تجربیاتی از دین/معنویت داشته اند؟» هشت بزرگسال در سراسر ایالات متحده که حداقل یک بار اقدام به خودکشی کرده‌اند، در مصاحبه‌های عمیق درباره نقشی که دین و/یا معنویت قبل، در حین و بعد از این اقدام داشته‌اند، شرکت کردند. داده‌ها بر اساس مقوله‌های به دست آمده از پرسش‌های مصاحبه کدگذاری شدند و با استفاده از مدل نظری رابطه دین-خودکشی ارائه‌شده توسط والی در سال 1964، به‌ویژه گزاره‌های آن مبنی بر اینکه مذهب می‌تواند باعث تشویق، ممانعت یا هیچ تأثیری بر خودکشی فرد نشود، تفسیر شد.

نگاهی جامعه‌شناختی به دین و مسائل دینی و مهمترین نظریات فلاسفه غرب در این زمینه است. در ابتدای این اثر به بیان معنای لغوی و اصطلاحی جامعه‌شناسی دین و ابعاد علمی بودن آن پرداخته شده و پس از آن از منظری کلاسیک و رویکردهای فلسفی معاصر، به تبیین ماهیت دین و کارکردهای اجتماعی آن پرداخته شده است. نویسنده در همین زمینه به تعاریف مختلف ارایه شده از سوی فلاسفه اجتماعی غرب مانند: امیل دورکیم، ماکس وبر، زیگموند فروید، جورج هربرت، تالکوت پارسونز و کارل مارکس در مورد معنای دین و نظریات آنان در مورد آن اشاره نموده و تحلیلی فرهنگی از آن نظریات مطرح کرده است. وی رویکردهای مدرنیته و پسامدرنیته، جهانی شدن و سکولاریزه این اندیشمندان غربی را منعکس نموده و کارکرد دین در حوزه عمومی زندگی مردم را از منظر آنان تبیین نموده است. وی همچنین به جنبه‌های فردی دین و دینداری ، رابطه دین با قومیت و جنسیت و نیز جنبه‌های جامعه‌شناختی الهیات و ایمان دینی اشاره نموده و تحلیلی از تجربه دینی از این منظر ارایه نموده است.

آموزش از مسائل اجتماعی است که اغلب با مسأله اخلاق و تربیت همراه است. پویایی، تناظر و تطبیق با سایر آراء از لوازم نظام‎های آموزشی روزآمد است. نظام آموزش دینی نیز نمی‌تواند از این مسأله مستثنا باشد. نهج‌البلاغه از متون اصیل اسلامی است که می‎توان نظام آموزش اخلاقی از آن استخراج کرد و در مقایسه آن با سایر نظامات آموزشی به ظرفیت‎های مغفول حوزه آموزش اخلاقی پی برد. امیل دورکیم اندیشمند علوم اجتماعی است که به بحث آموزش اخلاقی پرداخته و آموزش و پرورش را از دریچه جامعه‎شناسی بررسی کرده است. این پژوهش با روش «تحلیل محتوای کیفی استقرایی مایرینگ» با هدف کشف نقاط اشتراک و افتراق نظام آموزش اخلاق در نهج البلاغه و اندیشه دورکیم و مقایسه آنها به کشف نظام حاکم بر متن نهج البلاغه در مبانی، اهداف، اصول و روش‌های آموزش اخلاق می‌پردازد. شیوه نمونه‌گیری از نوع غیر احتمالی و هدفمند، است که به روش متن پژوهشی انجام شده و از اعتبار باز اندیشانه و راهبرد ارتقاء کیفیت سیلورمن بهره می‌گیرد. یافته‌های این پژوهش بیانگر این است که در هر دو دیدگاه‌ آموزش و پرورش امری ضروری، سازنده و با هدف متعالی است و در جهت دستیابی به دانش، اصلاح فردی یا ساخت جامعه انجام می‌شود. از دیگر یافته‌ها مسأله اقتدار معلم در عین استقلال و اختیار یادگیرنده مورد تأیید هر دو نظام است.

جامعه شناسی تحت تأثیر مکاتب فلسفی، موضوع، هدف و روش های متفاوتی را اتخاذ نموده است. جامعه شناسی دورکیم، بر فلسفة اثباتی کنت مبتنی است و علم را به سطح واقعیات قابل مشاهده تقلیل داده، بدون توجه به معنای رفتار، تنها تبیین علّی را در دستور کار خود قرار می دهد. جامعه شناسی وینچ، با تکیه بر فلسفة ویتگنشتاین دوم، بدون توجه به علل پدیده های اجتماعی، تفسیر رفتار معنادار با روش های تفهمی و بررسی دلایل انجام کنش را برجسته می سازد. علامه طباطبایی نیز بر مبنای حکمت صدرایی، حس، عقل، شهود و وحی را به عنوان منابع معرفت می پذیرد و معتقد است هر یک به سطحی از واقعیت نظر دارد. از این رو، نظریه های متنوع تفسیری، تبیینی، هنجاری و انتقادی بر مبنای ایشان قابل طرح است که هر یک از منبعی خاص برخاسته و به سطحی از واقعیت اشاره دارد و با آزمون های ویژه ای نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

نگرانی متخصصین حوزه فرهنگ در خصوص علوم وارداتی از سویی و مواجهه تسامحی و شاید اباحی گری بخش قابل توجهی از مردم جامعه اسلامی نسبت به گناه اهمیت واکاوی معنا و مفهوم گناه در ادبیات دینی (قرآن) را در مقایسه با مفهوم اصطلاحی هم تراز گناه در جامعه شناسی و بدست آوردن شباهت ها و تفاوت های آن دو را نشان می دهد. به این منظور با روش تبیینی ابتدا با تتبع در آیات قرآن، واژه های هم خوان گناه را شناسایی و به تعریف آنها پرداخته و سپس از متون معتبر جامعه شناسی، تعریف مفاهیم مرتبط را استخراج و به این نتیجه رسیدیم که دو محیط مزبور به رغم بعضی مشترکات، از نظر منبع، رویکرد، جامعیت و مانعیت و وفاق نظر درخصوص تعریف با یکدیگر تفاوت های مبنایی دارند.