معاد از ماده عوده و به معناى بازگشت است؛ بازگشت انسان به زندگى در شكلى نوين، در دنیايى برتر و كاملتر كه سرايى جاويدانى، و بدور از نابودى و ،« عود » مقدمه معاد
... د از ماده
فناست. معاد، رستاخیر. بزرگ و بى نظیرى است كه در آن ھمه پرسى عمومى انجام مىگیرد، و ھمه انسانھا بايد پاسخگوى تمام اعمال و كردار دنیايى خويش در
دادگاه عدل الھى باشند؛ و در اين ھمه پرسى عادلانه است كه سرنوشت ھمگان رقم خورده، ھر كس ھر مقامى را كه سزاوارش باشد دريافت مىكند؛ و در نتیجه
نیكان و بدان به سرانجام سعادتمندانه و فرجام شوم و شقاوتمندانه خويش مىرسند.
آرى، اعتقاد به معاد و روز واپسین است كه امید به زندگى بھتر و آيندهاى روشنتر را فرا راه انسان قرار مىدھد، و انديشه پوچى و پوچگرايى را كه ھمچون بیمارى خوره
در جسم و جان منكرين خدا و معاد جاى گرفته، و ھر لحظه و ھر ساعت از اين خسته دلان مانده در راه و گمراھان ناامید از فردا قربانى مىگیرد، مىزدايد.
اعتقاد به معاد، به زندگى معنا و مفھوم عمیق بخشیده، و يأس و سردى و دلمردگى و بیچارگى را از صحنه زندگى بر مىدارد. انديشه زندگى نوين جاودانى، انسان را
از بنبست فكرى رھانیده، و زمینه بارور شدن استعدادھاى ارزشمند نھفته در معدن وجود انسان را فراھم مىكند؛ و موجب تعديل غرائز سركش و امیال و خواستهھاى
نامحدود انسان گشته، در نتیجه زندگى حیوانى را انسانى مىكند.
آرى، معاد پیوند دھنده گذشته انسان به آيندهاش ھست؛ و ضمانت اجرايى قوانین و مھار كننده عنان گسیختگى افراد سودجو و متجاوزان به حريم جامعه و قوانین
حاكم بر آن است. به خاطر نقش سازنده اصل معاد است كه به عنوان مھمترين پشتوانه جھان بینى توحیدى مطرح است؛ و به انديشه خداجويى و فطرت خداپرستى
انسان تحقق عینى و عملى مىبخشد.
در منابع اسلامى، آيات و روايات بیشمارى به طرح مسأله معاد پرداخته، و حتمیت برپايى روز واپسین و زنده شدن دوباره انسان را از راھھاى گوناگون اثبات كرده است.
در اين كتاب كه شامل شانزده درس پیرامون معاد و مسايل مربوط به آن مىباشد، مسأله معاد مورد بحث و بررسى قرار گرفته، و دلايل عقلى و نقلى اثبات آن آورده
مىشود، امید است كه اعتقاد به معاد در جوامع انسانى رواج يافته، ھمگانى شود و بدين طريق دلھاى تاريك در سايه پايبندى عملى به آن نور و صفا يافته، و فساد،
تباھى، جنايت و آدمكشى از جامعه انسانى رخت بربندد، و عدل، نوعدوستى، صفا و صمیمیت جايگزين آن شود.
بیشتر