جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : چگونه بدن و خون مسیح، بدون اینکه هرگز بهشت را ترک کند، واقعاً در قربانگاه های عشای ربانی که به نظر می رسد نان و شراب هنوز وجود دارد، حاضر شود؟ ارسطویان مسیحی قرن سیزدهم و چهاردهم فکر می کردند که پاسخ باید «تقلیل» باشد. فیلسوف مشهور، مرلین مک‌کورد آدامز، این نظریه‌های قرون وسطایی بعد از مراسم عشای ربانی را بررسی می‌کند، با تمرکز بر نوشته‌های توماس آکویناس، گیلز روم، دونس اسکاتوس، و ویلیام اوکام، با برخی ارجاع به پیتر لومبارد، هیو از سنت ویکتور، و بوناونچر. . او بررسی می‌کند که چگونه تلاش‌های آنها برای فرمول‌بندی و ادغام این مبنا الهیاتی آنها را برانگیخت تا در نظریه‌های فلسفی ارسطویی در مورد ساختار متافیزیکی و مکان اجسام، تفاوت‌های بین جوهر و تصادفات، علیت و قدرت‌های علی و انواع اساسی تغییر، تجدیدنظرهای مهمی انجام دهند. قرار دادن این تحولات در زمینه الهیاتی که این سؤال را به وجود آورده است، توجه را به درک آنها از مقدسات و هدف آنها و نیز به درک آنها از ماهیت و سرنوشت انسان جلب می کند. آدامز نتیجه می گیرد که اصلاحات فلسفی آنها عمدتاً موردی نبوده، بلکه بازنگری های سیستماتیکی بوده است که در عین حال به ارسطو اجازه می دهد تا آنچه را که به طور معمول و طبیعی اتفاق می افتد، بازگو کند. در مقابل، به نظر می رسد تصویر آنها از جهان آنگونه که خواهد بود (پس از آخرین داوری) با الاهیات مقدس آنها و درک آنها از طبیعت انسانی ادغام کمتری داشته باشد.

ترجمه ماشینی : اندیشیدن به خدا یک تفکر تاریخی است و آن به دو معنا: ایده خدا تاریخ دارد و کسانی که به خدا می اندیشند از طریق ذهنی تاریخی می اندیشند. وظیفه متکلم کوشش برای حرکت به خارج از تاریخی بودن خود نیست - چنین تلاشی مغالطه است و نه یک فضیلت - بلکه پذیرش مفاهیم و محدودیت های آن است. از نظر روش‌شناختی، این بدان معناست که متکلم باید به دیدگاه‌های تاریخی که زیربنای ایده خداست در توسعه آن اشاره کند و در اندیشه سازنده خود، باید خودآگاهانه با دیدگاهی تاریخی کار کند که از درک روان‌شناختی و کیهان‌شناختی زمان خود آگاه است. این کتاب بر ایده‌ای متمرکز است که به طور سنتی با خدای متعال مرتبط بوده است - ایده ابطال الهی - و سؤالات تاریخی، منطقی، مذهبی و در نهایت کیهان‌شناختی را برای آن مطرح می‌کند. ریشه این ایده در تفکر یونانی نهفته است، که از طریق کلیساهای اولیه وارد الهیات مسیحی شد، به ویژه در پدران پاتریستیک، نشانه های زیادی است. با این حال، تفکر تثلیثی وجود دارد که میراث کتاب مقدس تفکر الهیات را به سمت یک مفهوم اجتماعی یا نسبی از وجود الهی سوق می دهد (فصل 1).

بر اساس اصل «تمایز وجود از ماهیت»، که از جمله مهم‌ترین اصول مابعدالطبیعۀ ابن سینا به شمار می‌رود، ماهیت فی حد ذاته فقط مشتمل بر ذاتیات خود است و برای موجود شدن باید عنصر مابعدالطبیعی وجود از خارج و از سوی علت موجِده بر آن عارض شود. ابن سینا بر مبنای این اصل، اصل مهم «تمایز واجب از ممکن» را نیز تأسیس می‌کند و بر مبنای این دو اصل، مسئلۀ خلقت و اثبات وجود خدا را تبیین فلسفی می‌نماید. برخی عبارات ابن سینا در شرح و تبیین تمایز وجود بر ماهیت، موجب ایجاد خوانش‌های متفاوت از کلام او شده است. یکی از مهم‌ترین این خوانش‌ها، خوانش ابن رشد است که از طریق ترجمۀ آثار او و پیروانش در میان متفکران قرون وسطی نیز رواج پیدا کرده است. بر اساس دیدگاه ابن رشد، ابن سینا تمایز ماهیت و وجود را خارجی می‌داند و معتقد است که وجود همانند مقولات عرضی، بر ماهیت عارض می‌شود. اما دقت در عبارات ابن سینا نشان می‌دهد که مقصود او از عرضی دانستن حمل وجود بر ماهیت، به این معناست که وجود جزء ذات و ذاتیات نیست و از خارج بر ذات و ماهیت عارض می‌شود؛ نه اینکه وجود همانند اعراض مقولی بر ماهیت عارض شود. توماس آکوئینی نیز هرچند که تحت تأثیر ابن رشد، اصل تمایز خود را متفاوت از ابن سینا می‌داند و در برخی موارد جزئی از ابن سینا متفاوت است، ولی بررسی آثار او نشان می‌دهد که در چارچوب اصلیِ اصل تمایز، متأثر از ابن سیناست و در شرح و تبیین آن، تفاوت عمده‌ای با ابن سینا ندارد.