جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از سال 1968، جوامع اساسی مسیحی (BCCs) توسط سلسله مراتب کاتولیک شیلی به عنوان یک واکنش نهادی دفاعی به افزایش نارضایتی مذهبی و افزایش افراط‌گرایی سیاسی در میان کاتولیک‌های به حاشیه رانده شده، در چارچوب وسیع‌تری که هم اصلاحات نهادی کلیسای کاتولیک و هم اصلاح‌طلبی را نشان می‌دهد، ترویج شده است. تغییرات اجتماعی در شیلی این جو اصلاحات در کلیسای کاتولیک به طور کلی باعث افزایش انعطاف پذیری در زمینه های نهادی و آموزشی شده است، و به طور خاص باعث قدردانی مثبت از گفتمان و عمل مذهبی رایج شده است، همانطور که در ظهور الهیات رهایی بخش و BCC دیده می شود. در برابر این پیشینه تاریخی، هدف این پایان نامه توصیف و درک ابزارهای غیررسمی انتقال فرهنگ دینی است که توسط طیف وسیعی از شیوه های آموزشی در یک نمونه بسیار منتخب از BCC ها تحقق یافته است. در بخش آغازین، موضوع این تحقیق معرفی شده و دیدگاه های اصلی تحقیق مورد بحث قرار گرفته است. مفاهیم اصلی یک زبان برای تحلیل جامعه‌شناختی تولید، بازمتن‌سازی و انتقال غیررسمی مردمی فرهنگ دینی تعریف می‌شود. مسائل نظری مهمی در پرتو ادبیات تحقیق مربوطه مورد بحث قرار می گیرد. یک گزارش تاریخی مختصر از کار میدانی و بحث گسترده‌تر در مورد روش‌شناسی، بخش اول را پایان می‌دهد. بخش دوم سه حوزه اساسی را در نظر می‌گیرد: حوزه تولید گفتمان الهیات، حوزه بازمتن‌سازی و حوزه تمرین آموزشی BCC. تحلیلی از قوانین سطح عمیق (کدهای الهیاتی) در زمینه های نهادی و آموزشی در هر زمینه، همراه با بحث در مورد نقش انیماتور ساخته شده است. بحث در مورد مرتبط بودن زمینه ها قسمت دوم را به پایان خواهد رساند. بخش سوم بر تجزیه و تحلیل هشت Bcc متمرکز است که به عنوان نمونه هایی از انواع انتخاب شده اند که بر اساس موقعیت طبقه اجتماعی اعضا و جامعه پذیری مذهبی قبلی متفاوت است. این تحلیل به شکل شرح مفصلی از بیست و دو (22) نشست BCC است که جهت گیری الهیاتی اشکال مشارکت، بازنمایی روابط اجتماعی و راهبردهای تغییر را بررسی می کند. فصل پایانی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان کدهای الهیاتی، و ارتباط آن‌ها با گفتمان دینی و عملکرد رایج در شیلی معاصر را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : هدف این مقاله بررسی ذن یا تائوئیسم نیست، بلکه نگاهی به جنبه های خاصی از ذن و تائوئیسم است، بلکه دیدگاهی است از جنبه های خاصی از ذن و تائوئیسم از دیدگاه روانشناسی معاصر، تا ببیند آیا متافیزیکی است یا خیر. ممکن است یک مکان استراحت فلسفی برای علم عملگرایانه روانشناسی بالینی پیدا نشود. سؤالاتی که مقاله می‌پرسد، و تلاش می‌کند به آنها پاسخ دهد، این است که (1) آیا می‌توان چنین فرمول‌بندی را ایجاد کرد، و (2) آیا روان‌درمانی انجام‌شده از این دیدگاه به طور رضایت‌بخشی حرکت می‌کند.

ترجمه ماشینی : مشکل شرارت در طول قرن ها برای همه ادیان مطرح بوده است. اما این موضوع برای خداباوری به دلیل تأیید همزیستی خدا و شرور قادر مطلق، دانای مطلق و خیرخواه است. متکلمان و متکلمان فلسفی مطالب فراوانی را در پاسخ به این مشکل توسعه داده اند. با این حال، به گفته منتقدان، هیچ یک از پاسخ ها به خودی خود به اندازه کافی به مشکل خداباوری در رنج و شر نمی پردازد. در نتیجه، این مطالعه تئودیسه جنگ را بررسی می کند، پاسخی مسیحی به مشکل گناه، رنج و شر، که به نظر می رسد برای مدت طولانی مورد غفلت محققان قرار گرفته است. این مطالعه بر نوشته‌های الن جی وایت و گریگوری آ. بوید، دو برجسته‌ترین ارائه‌دهنده تفصیلی و جامع تئودیسه جنگ به ترتیب در قرن نوزدهم و بیست و یکم متمرکز است. هدف، ارزیابی رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگی و قابل قبول بودن تئودیسه جنگ به عنوان یک پاسخ مسیحی به مشکل رنج و شر است. رویکرد این پژوهش توصیفی، تحلیلی، مقایسه ای و ارزشیابی است. فصل 1 بررسی پیشینه تاریخی مسئله شر را ارائه می دهد و مسئله، هدف و روش تحقیق را معرفی می کند. فصل 2 سه رویکرد اصلی مسیحی را به مسئله شر و نقدهای علمی این رویکردها شرح می دهد، در حالی که فصل های 3 و 4 به ترتیب مدل های تئودیسه جنگ بوید و وایت را به صورت تحلیلی توصیف می کنند. بخش اول از فصل 5 به مقایسه و مقایسه دو مدل تئودیسه جنگ و بخش دوم به ارزیابی آنها می پردازد. فصل ششم یافته‌های مطالعه را خلاصه می‌کند و سپس به سؤالات مربوط به رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگ و قابل قبول بودن آنها به عنوان پاسخ مسیحی به مسئله شر پاسخ می‌دهد. این مطالعه نشان می دهد که دیدگاه متفاوت نویسندگان از استفاده از علم در الهیات منجر به واگرایی در دو مدل تئودیسه جنگ می شود. بنابراین، در رابطه با رابطه بین این دو مدل، مطالعه به این نتیجه می‌رسد که ممکن است به هم مرتبط باشند، اما با توجه به درجه تفاوت‌هایشان، دو نظریه جنگ متمایز هستند. در رابطه با سؤال دوام تئودیسه جنگ، این مطالعه نتیجه می‌گیرد که اگرچه هر دو مدل تئودیسه جنگی برخی از سؤالات فلسفی را بی پاسخ می‌گذارند، تئودیسه جدال بزرگ پاسخ رضایت‌بخش‌تر مسیحی به مشکل رنج و شر است، و تئودیسه تثلیثی. جنگ تئودیسی پاسخ مسیحی کمتر رضایت بخش به مشکل شر است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه در پی بررسی این موضوع است که تا چه حد برخی از نظریه های بودایی در مورد علیت با نظریه های علی برخی از فیلسوفان تجربه گرای بریتانیایی قابل مقایسه هستند. پایان نامه با یک مقدمه شروع می شود. فصل اول آن به طور انتقادی نظریه علی هیوم را تحلیل می کند، در حالی که فصل دوم به شباهت آن با نظریه های علی منطق دانان بودایی مانند سانتاراکسیتا و کامالاسیلا اشاره می کند. هم هیوم و هم این منطق دانان مفاهیم اثربخشی و تولید علّی را مورد انتقاد قرار دادند و پیوندهای علّی را صرفاً به عنوان روابطی با توالی غیرمتغیر تحلیل کردند. فصل سوم به طور انتقادی نظریه علی میل (و تا حدی نظریه برکلی) را تحلیل می‌کند و نشان می‌دهد که «علت» نامی جمعی برای مجموعه پیچیده‌ای از شرایط است. فصل چهارم اشاره می کند که مکاتب بودایی «تراوادا» و «سرواستیوادا» نظریه میل را در مورد تعدد شرایط پیش بینی کرده بودند. علاوه بر این، «سرواستیوادین ها» مفاهیمی شبیه به «شرایط منفی» میل معرفی کردند. ما همچنین سعی کردیم نظریه «وابستگی متقابل کارکردی» راسل را با نظریه‌های علی بودایی مقایسه و مقایسه کنیم. علاوه بر این، ما پیشنهاد کردیم که فیلسوفان بودایی و میل با ابزارهای مختلف خود را از عدم تطابق پذیرش هر توالی دلخواه به عنوان یک توالی علّی نجات دهند. فصل پنجم سعی می‌کند ثابت کند که فرمول بودایی «منشأ وابسته دوازده عضوی» شامل تلاش‌های اولیه برای تحلیل علیت فقط بر حسب «شرایط ضروری و کافی» است. فصل ششم نشان می دهد که مفاهیم علیت و تولید با هم گسترده هستند. بنابراین یک معضل در توضیح علیت بدون تولید وجود دارد. تحقق این امر احتمالاً فیلسوفان «مدیامیکا» را به انکار علیت از دیدگاه مطلق سوق داد. فصل هفتم به این نکته اشاره می‌کند که در فلسفه بودایی، فقدان هیچ گونه تمایزی - مطابق با آنچه که توسط برخی فیلسوفان اخیر غربی ایجاد شده است - بین دلایل افعال و علل، مطالعه تطبیقی ​​ما را باطل نمی‌کند. ضمیمه فصل اول تز هیوم را تکرار می کند، به این معنا که علل و معلول ها با پیوندهای منطقی ضروری به هم مرتبط نیستند، و اشاره می کند که اعتبار آن توسط نظریه های اخیر برخی از فیلسوفان، به عنوان مثال، بلانشارد و کانیل، تایید نشده است.

ترجمه ماشینی : رویکرد نظریه پردازی از گرایش های طنز اخیر پیامدهایی دارد که به صراحت مضامین الهیاتی عدالت و آشتی را برمی انگیزد.طنز اغلب به عنوان چیزی بیش از یک شکل سرگرم کننده از تمسخر تعبیر می شود که طنز سیاسی و مذهبی تنها نمونه های موضوعی آن هستند. با این حال، گرایش‌ها در طنز معاصر نشان می‌دهد که می‌تواند به عنوان شیوه‌ای خاص از گفتمان عقلانی عمل کند. من استدلال می کنم که طنز اخیر اغلب در تضعیف تبادل افکار اجباری معامله می کند، که در انجام این کار تعهدات اجتماعی/سیاسی خاصی را نشان می دهد، و راه هایی را برای کاهش مضرات گفتار توهین آمیز از طریق شیوه های خواندن یا شنیدن چنین گفتمانی پیشنهاد می کند. اجازه دادن به اهداف خشونت آمیز این برهان مراحل زیر را طی می‌کند: اولاً، کارکرد عقلانی طنز، تضعیف قوت دلایل از طریق تکرار و آراستن استفاده غیرمنطقی آنهاست. من با استفاده از استدلال های جی ال آستین و رابرت براندوم، طنز را راهی برای قطع دادن و درخواست دلیل با فرض اینکه عقاید بیان شده دارای مقاصد غیرواقعی هستند، و در نتیجه به کارگیری آنها در جهت اهداف نامحتمل توصیف می کنم. دوم، طنز سیاسی و مذهبی حداقل دو تعهد قابل شناسایی را نشان می دهد که در نظریه قرارداد اجتماعی کلاسیک نقش اساسی دارند: اینکه قدرت سیاسی باید تابع رضایت جمعی حکومت شوندگان باشد، و اینکه صاحبان قدرت نباید آسیبی به حکومت شوندگان وارد کنند. سوم، به‌ویژه در زمینه‌های لیبرال دمکراتیک، طنز می‌تواند با به کار بردن چنین سخنان اجباری برای اهداف عادلانه اجتماعی، سوءاستفاده از قدرت را تضعیف کند. تضعیف گفتار مضر حاکی از یک پیامد هستی شناختی است که فرد از نقش اجتماعی مرتکب انکار می شود. این پیامد برای این دیدگاه که هویت انسانی به طور قابل توجهی در اجراهای گفتمانی عمومی ریشه دارد، پیشنهاد می کند. یعنی طنز راهبردهایی را هم برای کاهش اثربخشی گفتار مضر و هم ایجاد نقش عمومی جدید برای مرتکب به نمایش می گذارد.

ترجمه ماشینی : من خطوط کلی پایان نامه خود را بیان می کنم: دفاع از اسم گرایی ریاضی و به طور کلی تر از اسم گرایی. من در مورد امکان متافیزیک و رابطه اسم گرایی با طبیعت گرایی و پراگماتیسم بحث می کنم. فصل 2: ​​من شرحی از انتزاع را ترسیم می کنم. سپس استدلال‌های متقابلی را برای ادعاهایی ارائه می‌کنم که اشیاء ریاضی تفاوتی با جهان انضمامی ایجاد می‌کنند و ادعا می‌کنم که اشیاء ریاضی به معنای ترسیم شده انتزاعی هستند. فصل 3: من استدلال می کنم که مشکل معرفت شناختی با اشیاء انتزاعی به بهترین وجه به عنوان ناسازگاری با نظریه علّی دانش، یا به عنوان ناتوانی در توضیح پایایی باورهای ریاضی ما درک نمی شود، بلکه در اقبال معرفتی قرار دارد که هر باوری را تحت تأثیر قرار می دهد. در مورد اشیاء انتزاعی برای این منظور، من گزارشی از شانس معرفتی ایجاد می کنم که می تواند موارد اعتقاد به حقایق ضروری را توضیح دهد و آن را در مورد ریاضی به کار گیرد. فصل چهارم: من بر اساس ملاحظات متافیزیکی و داده‌های زبانی، ایراداتی را به این دیدگاه که کمی‌کننده وجودی بیانگر وجود است، در نظر می‌گیرم. من استدلال می‌کنم که این ملاحظات را می‌توان با یک کمی‌ساز وجودی متعهد، زمانی که عمل‌شناسی جملات کمی‌سازی‌شده به درستی درک شود، تطبیق داد. من یک چارچوب نیمه رسمی ایجاد می کنم که در آن می توانیم مفهوم کفایت اسمی را تعریف کنیم. من نشان می‌دهم که چگونه مفهوم ما از کفایت اسمی می‌تواند نشان دهد که چرا برای اسم‌گرایان مشروع است که از «فرض‌های» افلاطونی در استنتاج‌سازی استفاده کند. فصل 5: به کاربرد ریاضیات در علم، از جمله کاربردهای توضیحی، و ارتباط آن با تعدادی از استدلال های ضروری می پردازم. من همچنین به مسائل رئالیسم و ​​ضد رئالیسم و ​​ارتباط آنها با این استدلال ها توجه می کنم. من استدلال می‌کنم که انتزاع به دور از ملاحظات عمل‌گرایانه باعث ایجاد انحراف در بحث شده و امکان درک اسمی از شیوه‌های ریاضی را پنهان کرده است. من با توضیح مفهوم فراواژه عمل گرایانه پایان می دهم و استدلال می کنم که این مفهوم می تواند برای ایجاد روش جدیدی برای تعیین مکان تعهدات هستی شناختی ما استفاده شود. فصل 6: من نشان می‌دهم که چگونه می‌توان از دستگاه توسعه‌یافته در فصل‌های قبلی برای گسترش پروژه نام‌گرایی در حوزه‌های دیگر گفتمان استفاده کرد. به ویژه گزاره ها و اقسام را در نظر می گیرم. من ادعا می کنم که یک حساب واحد از نام گرایی در این حوزه ها در دسترس است. نتیجه گیری: من ادعاهای پایان نامه خود را خلاصه می کنم. من پیشنهاد می کنم که هدف از تحقیق ریاضی دانش توصیفی نیست، بلکه درک است.

ترجمه ماشینی : بسیاری می پذیرند که برخی از اعمالی هستند که «نفره» یا «فراتر از وظیفه» هستند. به خطر انداختن جان خود برای نجات دیگران یا وقف زندگی خود برای کمک به نیازمندان معمولاً نمونه هایی از چنین اعمالی هستند. پذیرش امکان این نوع اعمال مشکلات جالبی را برای فلسفه اخلاق ایجاد می کند، زیرا به نظر می رسد بسیاری از نظریه های اخلاقی جایی برای نافله باقی نمی گذارند. در حالی که این مشکلات به طور فزاینده ای در فلسفه اخلاق به رسمیت شناخته می شوند، تعدادی بحث باقی مانده است که توجه کافی به وجود این نوع اعمال را نداشته است. در این پایان نامه به بررسی پیامدهای پذیرش امکان استغاثه برای سه مورد از این بحث ها می پردازم. اولین موضوعی که من به بررسی آن پرداختم، رابطه بین اخلاق و نفع شخصی است. یکی از دیدگاه‌های رایج این است که اعمال نافله آن‌هایی هستند که از کسانی که می‌توانند آن‌ها را انجام دهند، فداکاری بیش از حد می‌خواهند. با این حال، من استدلال می‌کنم که نگاه کردن به گزارش‌های خود گزارش‌شده و مطالعات روان‌شناختی تجربی در مورد نمونه‌های اخلاقی، دلیل خوبی برای رد این دیدگاه به ما می‌دهد، زیرا این مفهوم غیرقابل قبول دارد که کسانی که وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته‌ای دارند، از تعهداتی که برای افراد دارای وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته است معاف هستند. حساسیت های اخلاقی را توسعه داد. پس باید بپذیریم که انجام یک عمل نافرجام ممکن است در راستای منافع شخصی یک نماینده باشد. بحث بعدی که بررسی می کنم به ارتباط بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه مربوط می شود. درونی گرایان قضاوت انگیزشی ادعا می کنند که بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه ارتباط ضروری وجود دارد. با این حال، اغلب مشخص نیست که این دیدگاه قرار است کدام قضاوت های اخلاقی را پوشش دهد. این ادعا در مورد احکام «خیر اخلاقی»، «صحت اخلاقی» و «نیاز اخلاقی» مطرح شده است. من استدلال می کنم که درونگرایان باید ادعای خود را به قضاوت های الزام اخلاقی محدود کنند. سپس بررسی می کنم که چگونه می توان رابطه بین تعهدات اخلاقی و دلایل عمل را توضیح داد. اغلب ادعا می شود که دلایل اخلاقی غالب هستند. یک دیدگاه مرتبط، عقل گرایی اخلاقی است، که معتقد است عاملان بیشترین دلیل را دارند که مطابق با الزامات اخلاقی خود عمل کنند. من با بررسی تفاوت‌های بین این دو دیدگاه شروع می‌کنم قبل از اینکه ببینم اگر وجود نافله را بپذیریم، چه شکلی از هر یک از این دیدگاه‌ها قابل قبول است. من با بررسی اینکه آیا پذیرش وجود اعمال نافله به اندازه کافی پیش می رود یا اینکه آیا نیازی به ایجاد فضا برای مقوله های deontic اضافی، مانند جابجایی، شبه نافله یا نافله اجباری وجود دارد، پایان می دهم. من استدلال خواهم کرد که هیچ یک از استدلال های ارائه شده در دفاع از این ادعاها نشان نمی دهد که نیازی به ایجاد فضایی برای این دسته بندی های اضافی وجود دارد.

ترجمه ماشینی : درک تاریخ اسرائیل برای نگرش مسیحی به تاریخ، از جمله اخلاقیات و ارزش های آن، بسیار مهم است و سنگ بنای اکثر مسیحیان محافظه کار از جمله ادونتیست های روز هفتم و فلسفه آموزشی دینی آنها است. نیاز حیاتی به برنامه درسی وجود دارد که پاسخ‌های معقولی به سوالات متداول درباره تاریخ اولیه اسرائیل ارائه دهد و پایه محکمی برای ایمان مسیحی/ادونتیست ایجاد کند. هدف از این مطالعه برآورده کردن این نیاز با توسعه تجربی یک برنامه درسی برای رشته‌های دینی در کالج‌های Adventist روز هفتم بود. موضوعات مورد بحث عبارتند از پیشینه فلسفی و اهمیت تاریخ. نقش هرمنوتیک کتاب مقدس؛ باستان شناسی و کتاب مقدس؛ دوره پدرسالاری؛ ابراهیم و آداب و رسوم برنز میانه، بحث خروج از قرن سیزدهم و پانزدهم. و اسراییل فتح / شهرک سازی. روش. در این تحقیق از روش‌های توسعه محصول آموزشی بیکر و شوتز و نادن استفاده شد. مشخصات آموزشی از طریق اهداف رفتاری غیر مبهم پس از ایجاد نیاز به محصول ایجاد شد. معیارهای ارزیابی این اهداف بر اساس ادبیات جاری مرتبط با موضوع بود. راهبردهایی برای اصلاح مثبت عاطفه گنجانده شد. برنامه درسی در قالب 10 دوره کلاسی 50 دقیقه ای تهیه شده بود. تسلط بر روی 80/80 تنظیم شد که به این معنی است که حداقل 80 درصد از شرکت کنندگان در هر یک از بیست و سه هدف رفتاری حداقل 80 درصد را کسب می کنند. رشته های دینی موضوعات تعیین شده ای بودند که توسعه تجربی از طریق آنها انجام شد. این محصول ابتدا به گروه های کوچک ارائه شد. با اصلاح محصول و با دستیابی به سطوح بالاتری از تسلط، اندازه گروه افزایش یافت. برنامه درسی زمانی آماده ارائه در نظر گرفته شد که گروه بزرگتری به تسلط رسیدند (33)، که نتایج آن می تواند به صورت آماری تجزیه و تحلیل شود. اصلاح عاطفه با استفاده از ابزار مقیاس لیکرت اندازه گیری شد. نتایج. پس از تدوین برنامه درسی، دستورالعمل برای سی و سه موضوع ارائه شد. تسلط در سطح از پیش تعیین شده بر تمامی اهداف رفتاری حاصل شد. اصلاح عاطفه نشان می دهد که دانش آموزان به طور قابل توجهی با دستورالعمل برای مطالعه بیشتر مسائل مبتنی بر باستان شناسی در تاریخ اسرائیل باستان انگیزه داشتند. نتیجه. در محافل دانشگاهی، درگیری بر سر تاریخی بودن کتاب مقدس به طور کلی و اسرائیل به طور خاص ادامه دارد. این سؤالات به جامعه عمومی و زندگی جماعتی منتقل می شود. از آنجایی که کالج‌های SDA فاقد برنامه درسی توسعه‌یافته تجربی برای آموزش این مسائل مربوط به تاریخ اسرائیل باستان بودند، این محصول را می‌توان در یک دستورالعمل کالج در کلاس‌های آموزش دینی/مذهبی مورد استفاده قرار داد.