جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بحث این مقاله، پیرامون کرامت انسان، ماهیت آن و ابعاد این کرامت در تعالیم اسلامی است.این موضوع با توجه به بنیادها و مبانی و اصولی شناخته می شود که در فرهنگ شیعی امام علی بن ابی طالب(ع)آنها را بیان کرده است؛و از این منظر می توان برابری، حفظ عزت نفس انسانی، تکریم و احترام به شخصیت انسان را از جمله موارد تحقق خارجی آن دانست.امام بحث در موانع این کرامت نیز از لحاظ نظری و عملی موضوع مهمی به حساب می آید.موانعی چون فقر و عوامل دیگر که موضوع بعدی مقاله است.چارچوب مقاله، حول و حوش این دو موضوع در نوسان است و در طی آن، نوعی فضای انسان شناسی اسلامی از دیدگاه امام علی(ع)تبیین و وارسی می شود.

مقاله ی حاضر، با بحث مفهوم شناسی سیاست شروع می شود و در آن نظریات مختلف در دو حوزه ی فرهنگ سیاسی غرب و غیر غرب مدّنظر قرار می گیرد. در ادامه ی مقاله، در بحث مربوط به اندیشه ی سیاسی و فلسفه ی سیاسی و رابطه ی این دو بعد از اشاره به مقدمات و مؤخرات هر یک از این دو حوزه، مسائل مورد بحث در هر کدام از آنها مطرح می شود.بحث بعدی مقاله، تعاملات دین و سیاست است که در آن راجع به آشتی و قهر هر یک از نظر نویسندگان و متفکران مختلف بحث و ادامه ی این بحث در حوزه ی تفکر اسلامی دنبال می شود.عدالت، اصالت و اهمیت صلح و برخی مفاهیم کلیدی در اندیشه ی سیاسی اسلام مباحث بعدی مقاله را تشکیل می دهند و بحث پایانی مقاله به تمرکز مفهوم شناسانه و بررسی حوزه ی فلسفه ی سیاسی در اسلام و حدود و ماهیت آن اختصاص دارد.

در این مقاله، راجع به چهار مفهوم جمعیت، قلمرو، حاکمیت و حکومت از دیدگاه قرآن بحث شده است.دنباله ی منطقی این فضاسازی در مقاله، روشن کردن ساختار سیاسی و نظامی در حکومت اسلامی است که باید چارچوب و بنیادهای اولیه ی آن روشن و تبیین شود.بحث مشارکت سیاسی و اقامه ی قسط و عدل و مبارزه با ظلم و فساد، جنگ کردن و صلح گرایی، از مفاهیم و اصول دیگری است که در این مقاله روی آنها تأمل شده است.قسمت پایانی مقاله نیز به بحث در باره ی اصول سیاست خارجی از دیدگاه قرآن اختصاص دارد؛و این اصول عبارتند از:اصل نفی سبیل، اصل وفای به عهد و حل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی، و اصل دعوت.

علامه اقبال لاهوری، از سرآمدان احیای اندیشه ی دینی، به عنوان آسیب شناس حوزه ی اسلامی در تاریخ معرفت سیاسی از اهمیت برخوردار است.معمولا بنابه دلایلی نام او را در کنار سید جمال الدین اسدآبادی می آورند.از آنجا که اندیشه های سیاسی و اجتماعی بسیاری از متأخران، بازتاب آرای علامه است اهمیت او در تاریخ معرفت سیاسی دو چندان می شود.اندیشه ی علامه نیز به سان همردیفان دیگرش، متأثر از تعامل شرق و غرب و در مسیر پی جویی هویتی اسلامی در مقابله با غرب است.عصر علامه، از هجوم سیاسی، اقتصادی و فرهنگی غرب علیه بلاد اسلامی حکایت دارد؛لذا بدیهی است که در چنین فضایی، واکنش ها و عکس العمل هایی از سوی روشنفکران جهان اسلام، و از جمله او صورت گیرد.علامه اقبال از جمله آشنایان با غرب و اسلام است که در پی شناخت درد جامعه ی اسلامی و از سوی دیگر داروی آن درد است.با این همه فرهنگ و ماهیت غرب، اثرهای دو سویه یی بر دل و دماغ او داشته، آن چنان که آرای سیاسی او به طور عمده ملهم از این شناخت است.بنا بر این، نظریات علامه در ارتباط با غرب شکل گرفته و به طور مجزا قابل بررسی است.این مجموعه نظرها به طور کل شاکله ی اندیشه ی سیاسی وی را فراهم می سازد. ازهمین رو در مقاله ی حاضر، به بازشناسی تأثیرهای شناخت غرب بر علامه اقبال اشاره شده است.

فرخ مشهدی در مقاله ی حاضر، راجع به اندیشه ی سیاسی یکی از متفکران بزرگ اسلامی در قرن هفتم یعنی-خواجه نصرالدین طوسی-بحث شده و در این بحث، به طور عام و تخصصی از واژه های تخصصی منطق و کلام و فلسفه ی اسلامی در ارتباط با موضوعات و مباحث سیاسی استفاده شده است چرا که خواجه نصیرالدین طوسی نیز در تبیین اندیشه ی سیاسی خود همان ها را به کار می گرفته است.این واژه ها مفاهیم و اصطلاحات تخصصی زیر را شامل می شود: صلاح حال، شرایع عام غیر مکتوب و مکتوب، مشورت و حکمت عملی، شریعت عام، خاص، اخص و... بحث های دیکر مقاله در باره ی اصناف، مردم، حکومتگران و اقسام و انواع و ماهیت و اهداف و اغراض هر یک است.