در ادامه درس قبلی، جناب استاد، در اين جلسه، نكاتی تكميلی درباره انفاق و شروط قبولی آن مطرح كرده اند. و در ادامه مباحث، درباره دل بستگی به دنيا، ريا، منت و اذيت
... ت در انفاق و مزيت عمل نيك علنی بر ترك آن، نكات ارزشمندی برای ره پويان طريق معرفت ذكر نموده اند.
(قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ وَ الَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِلزَّكاةِ فاعِلُونَ)(مؤمنون: 1ـ4) در اين سوره شريفه، اوصاف مؤمنانی كه به فلاح می رسند بيان شده است. اول آنها خشوع در نماز است. در جلسات قبل، درباره «لغو» و اعراض از آن قدری صحبت كردم. همچنين درباره زكات به مناسبت آيه (وَ الَّذِينَ هُمْ لِلزَّكاةِ فاعِلُونَ) نكاتی به عرض رساندم. در اين زمينه، جای بحث های فراوانی وجود دارد؛ چون هم آيات فراوانی در اين زمينه هست و هم روايات متعددی، كه ابعاد اين موضوع را بررسي كرده است. در اين جلسه، به اندازه ای كه خدای متعال توفيق بدهد، تتميم بحث گذشته را با ذكر چند مطلب، كه در خود قرآن كريم بر آنها تأكيد شده است، دنبال می كنيم.
بیشتر