جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسانها برای زندگی راه و رسمی را انتخاب می نمایند که یکی از آنها دینی است که پیامبران به انسانها می آموزند، چون اساسا در عرف قرآن دین به راه و رسم زندگی اطلاق می شود و مومن و کافر حتی کسانیکه صانع را منکرند، بدون دین نیستند زیرا زندگی انسان، بدون داشتن راه و رسمی خواه از ناحیه نبوت و وحی باشد یا از راه وضع و قرارداد بشری اصلا صورت نمی گیرد.

مدیریت را که به «هنر کشف استعدادها و فرآیند تجهیز، تنظیم و هدایت نیروها در جهت اهداف سازمانی» تعریف کرده اند، فقط به بهره وری از انسان به عنوان یک وسیله برای افزایش سرمایه با ایجاد کار در جامعه توجه می کند؛ در حالی که از منظر امام علی (ع) مدیریت علاوه بر این که انسان را به افزایش سرمایه و ایجاد کار که برای ساز و کار آبادانی زندگی ضروری است، سوق می دهد، باید زمینه های رشد انسان را به سمت تعالی روحی و روانی او که خاستگاه فطری دارد نیز فراهم آورد.این تحقیق با بررسی در فرمان ها و برنامه های امام علی (ع) و نظریه های موجود در مدیریت که برگرفته از نتایج تحقیقات و تلاش های تجربی و اندیشمندانه صاحب نظران است به آسیب شناسی مدیریت در زمینه تدابیر اجتماعی پرداخته است که اگر در تدابیر اجتماعی اقامه عدل شود و آزادی های قانونمند به رسمیت شناخته شود و به جای خط کشی های نامربوط، مهرورزی و توجه به حقوق مردم و ... مد نظر قرار گیرد، یقینا مدیریتی اعمال خواهد شد که هم تعالی انسان را تامین می کند و هم موجبات افزایش سرمایه و کار را فراهم می آورد.