قاعده لطف یکی از قواعد مهم کلامی است که مکاتب مختلف کلامی در اسلام، آن را در اثبات بعضی از اصول اعتقادی اساسی خود، به کار گرفتهاند. متکلمان امامیه، اصل امامت
... و متکلمان معتزلی لزوم وعد و وعید را که از اصول اساسی این مکتب است؛ از طریق قاعده لطف اثبات نمودهاند، اما متکلمان اشعری و بعضی از معتزله بغداد این قاعده را انکار نموده و به ابطال آن پرداختهاند. هدف این مقاله، این است که با توجه به اهمیت این قاعده در کلام اسلامی، دلایل عقلی متکلمان اسلامی را در اثبات وجوب لطف بررسی کند. علاوه بر این، بررسی دیدگاه متکلمان اهل سنت نسبت به قاعده لطف و نقد دلایل عقلیای که مخالفان قاعده لطف، در ابطال وجوب لطف به کار بردهاند، نیز از اهداف این مقاله است. نتیجهای که در این مقاله از بررسی دلایل عقلی متکلمان اسلامی در اثبات وجوب لطف به دست آمده، این است که فقط، دلایل عقلیای که وجوب لطف را از طریق رحمت الهی و جود و کرم او اثبات میکنند، دلایلی یقینی بوده، دارای ضرورت عقلی هستند.
بیشتر