جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امروزه تعريف فلسفه دين ـ به عنوان يك علم ـ يكی از مسائل اساسی در حوزه فلسـفه ديـن اسـت؛ چراكه اگر تعريف روشنی از فلسفه ديـن ارائـه نشـود، حـوزه مسـائل آن نيـز مـبهم بـاقی مـی مانـد. تعريف های متفاوت از فلسفه دين، تابعی از تعريف های متفاوت از فلسفه و دين است. اين مقاله ضمن نقد و بررسی آنها و به طور خاص، تعريف جان هيك، بر آن است كه تعريف جامع و مانعی از فلسفه دين ارائه دهد. در تعريف جان هيك آمده است كه فلسفه دين، تفكر فلسفی درباب دين است با اين ويژگی ها: فلسفه دين، ابزاری برای آموزش دين نيست. فلسفه دين، شاخه ای از الهيات و كلام نيست، بلكه شاخه ای از فلسفه است. فلسفه دين يك فعاليت درجه دوم بوده، از قلمرو موضوع تحقيق خود مستقل است. مؤلف ضمن نقد و بررسی تعريف جان هيك، معتقد است فلسفه دين می تواند ابزاری برای آموزش دين و شاخه ای از الهيات و فعاليت درجه اول باشـد. در پايـان، تعريـف پيشنهادی چنين است: فلسفه دين، علمی اسـت كـه عهـده دار پـژوهش عقلانـی در جهـت معقوليت و توجيه دين و آموزه های اصـلی آن و نيـز سـاز واری بـين آن هـا يـا بـرعكس در جهت عدم معقوليت يا توجيه و عدم سازواری آنهاست.

دین‌داری سازه‌ای چند بعدی است و به همین دلیل دین‌پژوهان در مطالعات سنجش دین‌داری، الگوهای گوناگونی ارائه کرده‌‌اند. بر این اساس، تحقیق حاضر با ابتناء بر الگویی بومی، کوشیده است تصویری اجمالی از وضعیت دین‌‌داری جوانان ساکن شهر قم ترسیم نماید. این تحقیق با استفاده از روش پیمایش بر روی نمونه‌‌ای 600 نفری از جوانان 15 تا 30 سال ساکن شهر قم اجرا و اطلاعات مورد نیاز تحقیق با ابزار پرسش‌نامه و با بهره‌‌گیری از روش نمونه‌گیری ترکیبی(میدانی و خوشه‌ای چندمرحله‌ای متناسب با حجم (PPS)) از افراد نمونه گردآوری شده است. بر اساس یافته‌‌های تحقیق در میان ابعاد سه‌‌گانه دین‌داری، اعتقادات دینی از بیش‌‌ترین میزان التزام در بین جوانان پاسخ‌‌گو برخوردار است. پس از آن، به ترتیب التزام به عبادات واجب دینی، احکام فردی، احکام جمعی، اخلاق دینی و نشانه‌‌های دین‌‌داری در مراتب بعدی قرار می‌‌گیرند. در مجموع، نتایج به دست آمده نشانگر التزام نسبتاً بالای پاسخ‌گویان به اعتقادات دینی، اخلاق و تکالیف فردی و در مقابل التزام نسبتاً پایین آنها به عبادت جمعی، احکام سیاسی، تعظیم شعائر دینی و مشارکت دینی است.