جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تلگمینار “شریعتی و راه آینده” که به مناسبت نودمین سال تولد دکتر علی شریعتی توسط انجمن جامعه شناسی ایران (گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی) در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در روز یکشنبه ۱۶ آذر (روز دانشجو) برگزار شد. در این نشست ۲۱ نفر از شهرهای تبریز، بجنورد، اصفهان، اردبیل، دزفول، رشت، ساری، کرج، انزلی، تهران شرکت کردند. حسن محدثی با موضوع “خطای راهبردی شریعتی” در باب تفوق مفهوم دین جنبشی بر دین نهادی در اندیشه شریعتی سخنرانی کردند. محمد حسین بادامچی به “مقایسه دیدگاه علی شریعتی و هانا آرنت” درباره مفهوم انقلاب و نسبت آن با انقلاب ایران پرداختند. زینب شریعت نیا با موضوع “انسان ایده آل” در نسبت با مفهوم فطرت در تفکر شریعتی سخنرانی خویش را صورتبندی نمودند. سخنران بعدی سمیه السادات شفیعی بود که به مسئله زنان در مفصلبندی تئوریک شریعتی پرداخت و پرسش از کدامین صورتبندی از امر زنانه را در بحث خویش پیش کشیدند. تینا امین به مسئله مهم اما مغفول رتوریک و جایگاه آن در فهم شریعتی اشاره داشتند و از این چشم انداز به گفتمان روشنفکری پرداختند. رزیتا خسروی از اصفهان سخنرانی خود را با تمرکز بر روی مفهوم “یک! جلویش تا بی نهایت صفر” ارائه کردند و تلاش داشتند این مفهوم شریعتی را در نسبت با اکنونیت صورتبندی نظری کنند. سید حسین حسینی بازخوانی انتقادی خویش از “اسلامشناسی شریعتی” را موضوع محوری سخنرانی ۱۶ آذر خود قرار دادند و تلاش کردند بحث های روشی و بینشی را در نسبت با گفتمان اسلامشناسی شریعتی مفصلبندی نظری بنمایند. حسین روحانی از تبریز به مقایسه بین هایدگر و شریعتی در باب “ماهیت تکنولوژی” دست زد و تلاش نمود با رویکرد مقارنه ای بین این دو نظریه پرداز نقاط مشترک و مفترق را بازخوانی انتقادی نماید. شیما وزوایی به نکته مهمی در حوزه مطالعات پسا-استعماری و “امر ترجمه” در نسبت با آثار شریعتی پرداختند و این موضوعی است که کمتر مورد التفات قرار گرفته است. میلاد دخانچی که در کانادا بحث پسا-اسلامیسم را در رساله دکتری خویش دنبال کرده بود در این سخنرانی به موضوع “مدل حکمرانی” در اندیشه شریعتی پرداخت. محمد حسن علایی از اردبیل به مسئله نیهیلیسم و امکانات اندیشه شریعتی در مواجهه با آن در اکنون و اینجا پرداخت. حسین حجت پناه از کرج به امر بنیادین آموزش و پرورش و نسبت آن با نظریه پداگوژیک شریعتی پرداخت. شیرین ولی پوری از تهران به تطابق آرای فقه اجتماعی شریعتی و نسبت آن با “ایران امروز” پرداخت. عباس نعیمی جورشری دیگر سخنران گیلانی در این سمینار ملی بود که از مفهوم “شریعتی علیه شریعتی” در ساحت پسا-انقلابی ایران سخن راند. مزدک رجبی در باب امکان زیستن در جهان معاصر ذیل اندیشه شریعتی سخن گفت. او دو ویژگی در “انسان بی خود” را توضیح داد؛ یکی دورگه بودن اندیشه شریعتی است که همزمان هم نقد گذشته فرهنگی ما و هم نقد جهان معاصر است که این از بی بدیل ترین ویژگیهای اندیشه وی است و در آخر به پرش اتوپیایی خیال نظری وی اشاره داشت. آیدین ابراهیمی از اعضای کلیدی گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی در انجمن جامعه شناسی ایران در باب تقابل یا تفاهم بنیادهای غیر تاریخی در هبوط در کویر سخنرانی نمود. حسین شیر محمدی از اصفهان در باب دو مفهوم کلیدی جنبش و نظام در اندیشه شریعتی سخنرانی کرد و نقدهای خویش را ذیل جامعه شناسی معرفت صورتبندی انتقادی نمود. آزاده گریوانی از شهر بجنورد در باب مفهوم تمدن در اندیشه شریعتی و مقایسه آن با رویکرد مالک بن نبی از الجزایر پرداخت و تلاش کرد مشترکات و مفترقات این دو اندیشمند جهان اسلام که در شرق و غرب دنیای اسلام می زیستند را مورد بازخوانی انتقادی قرار دهد. فرامرز معتمد دزفولی از شهر دزفول دیگر سخنران این سمینار بودند که در باب هبوط به مثابه “سرنمونی برای تاب آوری واقعیت” سخن گفتند. لیلا اردبیلی مسئله را این می داند که شریعتی در کلان روایت خویش به امر مهمی اشاره کرده است و آن تباین دو جهان ایرانیت به مثابه اسلامیت یا اسلامیت به مثابه جزیی از ایرانیت. شریعتی در خوانش اردبیلی به این مسئله تحویل داده شده است. آخرین سخنران سیدجواد میری بود که به بازخوانی هبوط در کویر پرداخت و آن را نه یک کتاب بل یک مفهوم کلان در اندیشه شریعتی می داند و مدعی بود که جنس تفکر شریعتی هبوط در کویر است و این تلقی از متافیزیک شریعتی را به مکتب “الهیات فرآیندی” در خوانش وایتهد نزدیک می کند. سمینار در ساعت ۲۱ روز یکشنبه به پایان رسید. خبرگزاریهای ساعد نیوز، ایکنا، ایلنا و روزنامه اعتماد این سخنرانی ها را پوشش دادند و در روزهای آتی گزارش های کامل تر سخنرانی به اطلاع شما عزیزان خواهد رسید.

ترجمه ماشینی: تاریخ شفاهی و روش‌های کیفی: پژوهش آموزشی برای عدالت اجتماعی، فرآیندهای روش‌شناختی تاریخ شفاهی را که در انجام تاریخ شفاهی دخیل هستند و همچنین پیامدهای نظری، تاریخی و دانش استفاده از تاریخ شفاهی برای پروژه‌های عدالت اجتماعی را بررسی می‌کند. تاریخ شفاهی در تحقیقات کیفی اصطلاحی است که تاریخ، تاریخچه زندگی، و گزارش های شهادت را ادغام می کند. تاریخ شفاهی از رشته های مختلف علوم اجتماعی، از جمله مطالعات آموزشی، تاریخ، مطالعات بومی، جامعه شناسی، مردم شناسی، مطالعات قومی، مطالعات زنان و مطالعات جوانان نشأت می گیرد. این کتاب برای توسعه بیشتر فرهنگ آموزشی مرتبط با تاریخ شفاهی برای تحقیقات آموزشی به عنوان بخشی از تلاش برای تنوع بخشیدن به طیف تجربیات انسانی که مربیان، اعضای جامعه و سیاستگذاران در فرآیندهای دانش‌سازی و استفاده از دانش گنجانده‌اند، بحث می‌کند. از محققان اولیه شغلی، محققان تازه کار و همچنین محققان با تجربه دعوت می شود تا به پژوهشگران آموزشی علوم اجتماعی بپیوندند تا پروژه های تاریخ شفاهی خود را با استفاده از همه ابزارها، گرایش ها و معرفت شناسی های مرتبط با تحقیق کیفی توسعه دهند. این کتاب در دوره های آموزشی روش های تحقیق کیفی، تاریخ، مردم شناسی، مطالعات زنان و رشته های آموزشی و همچنین سازمان های اجتماعی که می خواهند از تاریخ شفاهی برای حفظ تاریخ جوامع و پیشبرد پروژه های عدالت اجتماعی استفاده کنند، استفاده خواهد شد.

محمد علی مرادی در نشست نقد و بررسی کتاب «شرایط امکان علوم اجتماعی در فلسفه غرب و فلسفه متأخر اسلامی» با بیان اینکه علوم، مبانی فلسفی می خواهند، گفت: مبنای علوم اجتماعی دوران جدید کانت است محمدعلی مرادی در نشست نقد و بررسی کتاب «شرایط امکان علوم اجتماعی در فلسفه غرب و فلسفه متأخر اسلامی» که در انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد با اشاره به اینکه یک ایراد عمده به ما وارد است که تاکنون به آن نپرداخته ایم و آن این است که علوم مبانی می خواهد و مبانی را هم فیلسوفان بحث می کنند گفت: علوم اجتماعی دوران جدید مبنایش کانت است. تمام تحول فلسفه کانت که در کتاب سنجش خرد ناب می آید و در ادامه دورکیم و آگوست کنت به فلسفه علوم اجتماعی متمرکز می شوند و وبر به نقد دوم متمرکز شد و کنش را مهم دانست و گادامر بر نقد سوم متمرکز می شود.