جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بررسي و شناخت جريانهاي اصلي نام‌گرايي و نقد و بررسي مباني شناختي و و جودي آن موضوع اصلي اين رساله است. پس از مقدمه، ابتدا فيلسوفان برجسته و اثر گذارِ نام‌گرا و سپس برخي مباحث مرتبط با نام-گرايي مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد. قبل از فيلسوفان نام‌گرا، انديشه‌هاي افلاطون و ارسطو نيز که ربط مستقيمي با مباحث نام‌گرايي دارد و در حقيقت نام‌گرايي در تقابل با آراي آنان شکل گرفته است، مطرح مي‌شود. بجز آراء و انديشه‌هاي برخي از فيلسوفان قرون وسطي از جمله اکام، فيلسوفان تجربي انگليس از جمله هابز و هيوم و برخي از فلاسفه تحليلي و زباني، از جمله ويتگنشتاين و کارناپ و کواين نيز مورد بررسي قرار مي‌گيرند و در نهايت نظريات معاصر مربوط به نام‌گرايي و انواع نوميناليسم تبيين مي‌گردد. مسئله شباهت، رفتار-گرايي، مباحثي در باب ذهن و زبان، مثل افلاطوني، و کلي طبيعي، از جمله موضوعات مباحث پاياني رساله است. مبحث نام‌گرايي يک نحوه تفکر فلسفي کاملا متفاوت با روش تفکر عقل‌گراست. تجربه‌گرايي، نفي ذات و ذات‌گرايي، نفي ذهن مجرد و امور انتزاعي، و طرفداري از رفتار‌گرايي يا کارکردگرايي در تعليم و تعلم و در نتيجه طبيعت‌گرايي از جمله مؤلفه‌هاي اصلي اين طرز تفکر است. رسالت اين رساله برداشتن گامهاي اوليه در اين زمينه است. در خاتمه نيز ضمن بيان خلاصه‌اي از مهمترين مباحث و نتايج رساله، در نهايت عدم کفايت ادله و شواهد نام‌گرايان در اثبات ديدگاهشان به عنوان نتيجه نهايي مطرح شده است.

در عصر کنونی، ماندگاری و پایایی نظام آموزش و پرورش هر جامعه ای به میزان بهره مندی آن از فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز بستگی دارد. در جامعه دانش بنیان انتظار می رود ، با توسعه مهارتهای دانشی و کارآفرینی دانش آموزان ، همسو با روندهای جهانی ، امکان دستیابی به اهداف مقدس نظام جمهوری اسلامی ایران فراهم آید. رویکرد مطرح حاضر ، در ایجاد مدارس هوشمند ، ایجاد یک تحول اساسی در نظام آموزشی نبوده است و بعبارت دیگر هوشمند سازی مدارس در این مقطع به دنبال تحولات گسترده و بنیادین در نظام آموزشی نیست. تحقیق حاضر مبانی فلسفی مدارس هوشمند را در بعد معرفت شناختی آن مورد بررسی قرار داده و با تحقیق پیرامون مولفه های کلیدی و مطرح در نظام تعلیم و تربیت امروز از جمله دانش ، خلاقیت ، تفکر ، حل مسئله ، فراگیر محوری و یادگیری مهارتهای پیچیده و بازیابی اطلاعات و جایگاه آنها در مدارس هوشمند و سپس یافتن دیدگاه فلسفی مناسب ،دیدگاه سازنده گرایی را به علت تأکید این دیدگاه بر مولفه های مطرح شده در نظام آموزشی مدارس هوشمند ،بعنوان پشتوانه ای مناسب در رویکردهای یاددهی و یادگیری برای مدارس هوشمند معرفی ، تبیین و پیشنهاد می نماید. چراکه مبانی معرفت شناختی سازنده گرایی سبب ایجاد تغییرات اساسی در بنیادهای آموزش و یادگیری و به طبع آن فناوری آموزشی شده است. بنابراین یادگیری که پیشتر به اندوختن دانش بوسیله یادگیرنده و پردازش اطلاعات خاص معطوف بود ، جای خود را به خلق دانش نوین از سوی یادگیرنده داده است. مربی و معلم نیز بجای آنکه مرجع و منبع اطلاعات باشند ، راهنما و ناظر بر فعالیتهای یادگیرندگان شده اند ، آنها نه تنها جایگاه خود را از دست نداده اند بلکه به دلیل دارا بودن ویژگیها و تواناییهای خاصی که سبب سهولت فرایند یادگیری می شود بایستی به تفکر و تعمق بپردازند و با دانش و توانایی خود زمینه های مناسب برای یادگیری خلاق و تولید دانش توسط دانش آموزان را فراهم آورند.

آنچه در ابعاد جهانی آموزش و ضرورت وجودی آن حتمی است، این است که توسعه آموزش یک ضرورت جهانی و آموزش مجازی یکی از بهترین راه حل‌های آن است. تمرکز اصلی در این مطالعه شناسایی عوامل موثر در استفاده از تکنولوژی‌های جهان مجازی در آموزش عالی با توجه به دیدگاههای اساتید و دانشجویان و پیشنهاد چهارچوب مفهومیمناسب است.در این پژوهش از رویکرد تحقیقی تلفیقی همزمان استفاده شد به عبارت دیگر داده های کمی و کیفی همزمان گرد آوری شدند. ازجامعه آماری دانشجویانتحصیلات تکمیلی و اساتید دانشگاه کردستان در سال تحصیلی90تعداد103 نفرهیئت علمی و 243 دانشجو در این تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات برای بخش کمی داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده است که بر اساس چهارچوب نظری و تحقیقات گذشته تدوین شده است. برای تعیین پایایی پرسش نامه مورد نظر در تحقیق حاضر از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است که آلفای به دست آمده از مقیاس های پرسش نامه این تحقیق مابین 86/6% تا 71%متغیر است و به طور کلی ضریب آلفایپرسشنامه 84% بوده است. داده های کیفی در این مطالعه از طریق مصاحبه نیمه سازمان یافته با 12 استاد از دانشکده‌های مختلف دانشگاه کردستان انتخاب و انجام شد. از روش های کمی و کیفی متناسب برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان می دهد که وضعیت عوامل مختلف برای اجرای آموزش مجازی متفاوت است. در بعد زیرساخت‌ها، تسهیلات و امکانات در دانشگاه، اساتید و دانشجویان آن را در سطح متوسط( 50/6)ارزیابی کرده اند. اساتید و دانشجویان در بعد مهارت کامپیوتری و اینترنتی،خود را در سطح متوسط (58/3)دانسته اند.در بعد طراحی آموزشی، که به دودسته آموزش کنترل شده و استاد محور و آموزش آزاد و دانشجو محور تقسیم شده بود هم دانشجو و هم استاد به شیوه آموزش کنترل شده و استاد محور(0/56) تمایل داشته‌اند. بعد معرفت شناسی اساتید نسبت به آموزش مجازی، که در این راستا معرفت شناسی اساتید را در ابعاد و مقوله های اساسی مرتبط با تدریس در آموزش عالی مورد بررسی قراد دادیمکه نتایج نشان داد به طور کلی اساتید یک نگرش سنتی مبتنی بر تئوری های یادگیری رفتار گرایی در ابعاد مخنلف تدریس، ارزشیابی، استفاده ار منابع درسیو تعامل بادانشجویان دارند و آموزش مجازی را به عنوان یک روش کامل و استاندارد در آموزش عالی مورد نظر قرار نمی دهند، بلکه آن را به عنوان یک زمینه و ابزار تکمیلی می دانند.در آخر یک چهارچوب مفهومی برای آموزش مجازی پیشنهاد شدکه از 8 بخش تشکیل شده است که این بخش ها از تحلیل های بدست آمده از اطلاعات کمی و کیفی استخراج شده است.