جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: افرم، مشهورترین نویسنده کلیسای سریانی، طیف گسترده ای از مضامین و تصاویر الهیاتی را ارائه می دهد که مشخصه مسیحیت سوریه در قرن چهارم است. موضوع مهمی که تاکنون هیچ کس در افریم یا هیچ نویسنده سریانی دیگری در این زمینه مطالعه نکرده است، مفهوم بیماری و شفا است. این کتاب در طول شش فصل، اهمیت الهیات شفابخش و راه‌هایی را ارائه می‌کند که از طریق آنها شفای انسان - از نظر روحی، ذهنی و بدنی - توسط افرم بسیار ارزشمند است. کتاب پس از بحث مقدماتی در مورد جایگاه طب قدیم در جامعه با توجه به دین، فلسفه و علم، مفهوم شفا و شفابخشی تصاویر را در سه اثر منتخب سریانی که پیش از افرام پیش از افرام هستند، بررسی می‌کند: قصیده‌های سلیمان، اعمال یهودا توماس رسول و تظاهرات افراهات. پس از آن، اصطلاحات شفابخش افرم به تفصیل ارائه می شود، و استفاده از اصطلاحات مهم مربوط به بیماری و شفا را تجزیه و تحلیل می کند، و اینکه چگونه کاربرد افرم با اصطلاحات مشابه به کار رفته در کتاب مقدس مقایسه می شود. این کتاب سپس بر تفسیر افرم از عبارات کتاب مقدس که به شفا می پردازد، چگونگی ترکیب اشارات کتاب مقدس به شفا و بیماری در زبان الهیات خود، و چگونگی توسعه و استفاده از آنها در استدلال های خود علیه بدعت ها و تفاسیر نادرست از کلام خدا تمرکز می کند. بخش اصلی کتاب به علل بیماری روحی و روند شفا و نحوه قرار دادن افرام در تاریخ الهی رستگاری می پردازد. عامل بیماری روحی، گناهی است که نتیجه سوء استفاده از اختیار انسان و نفوذ دشمن انسان یعنی شیطان شیطان است. افرم اخراج آدم و حوا از بهشت ​​را «سقوط» در حالت بیماری می داند. خدا داروی آسمانی را برای بشریت فراهم می کند، ابتدا از طریق قوم برگزیده خود، پدرسالاران و انبیا، و سپس از طریق پسرش که پزشک فوق العاده و داروی زندگی است که در آیین های مقدس کلیسا برای مؤمنان نیز وجود دارد.