جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کاترین مالابو، آنتونیو نگری، جان دی. کاپوتو، برونو بوستیلز، مارک سی تیلور، و اسلاوی ژیژک به هفت نفر دیگر – از جمله ویلیام دزموند، کاترین پهل، آدریان جانستون، ادیت ویشوگرود و توماس آ. لوئیس- می‌پیوندند تا اندیشه هگل را در فلسفه، سیاست و دین قرن بیست و یکم. این متفکران با حذف ادعاهایی مبنی بر پایان یافتن تکامل اندیشه و تاریخ، از نوآوری های هگل در برابر بی ربط بودن محافظت می کنند و مهمتر از همه، تمایز سکولار و مقدس را مجدداً تغییر می دهند. این مشارکت های اولیه بر تحلیل هگلی و ارزش دگرگون کننده اندیشه فیلسوف در رابطه با «روی به دین» کنونی ما متمرکز است. ملابو موتیف اعتراف هگل را در رابطه با بخشش توسعه می دهد. نگری در مورد فلسفه حق هگل می نویسد. کاپوتو بر الاهیات رادیکالی که توسط هگل ممکن شده است، تاکید می کند. و Bosteels خوانش های مد روز از فیلسوف را نقد می کند و بر ضد تقلیل پذیری دیالکتیک او استدلال می کند. تیلور مطلق بودن هگل را به عنوان فرآیندی از بی قراری بی پایان باز پس می گیرد، و ژیژک مفاهیم مذهبی مفهوم رها کردن هگل را دوباره بررسی می کند. این مقالات که منعکس کننده مسیر خود فیلسوف هستند، از طریق سیاست، الهیات، هنر، ادبیات، فلسفه و علم به صورت دیالکتیکی پیشرفت می کنند، گفتمان های نظری پیشرفته را طی می کنند و راه هایی را که هگل در آنها زندگی می کند، روشن می کند.

ترجمه ماشینی: هگل پیشنهادهای فلسفی در مورد دین و مسیحیت ارائه می کند که نیازمند تأمل انتقادی از الهیات معاصر است. هگل و الهیات نقشی را که درک دین و مسیحیت در بسط اندیشه هگل از فلسفه ایفا می کند، مورد بحث قرار می دهد. برخورد هگل با تجربه دینی؛ مشکل رابطه جهان و خدا و مسئله تعالی خداوند. این بحث ها چارچوبی برای در نظر گرفتن برداشت های هگل از اسرار خاص مسیحی فراهم می کند. د نیس در اینجا به مفهوم هگلی تثلیث و اسرار خلقت، تجسم و ساکن شدن آشتی در ارتباط با اشخاص تثلیث می پردازد. هگل و الهیات با بررسی مسائل انتقادی به پایان می رسد که به شیوه ای درونی به پیشنهادهای اساسی هگل در مورد دین و مسیحیت تعلق دارند، و همچنین کمک هایی که هگل در تحقیقات الهیات معاصر انجام می دهد.

ترجمه ماشینی: سمپوزیوم ووفورد: هدف، پیدایش، و مضمون آن هدف از سمپوزیوم ووفورد این بود که بورس تحصیلی اصلی را در مورد موضوع جلسه، فراهم کردن یک انجمن در زمینه فلسفه با کیفیت بالا در حوزه‌ای که کالج ووفورد اصولاً به آن خدمت می‌کند و ایجاد کند. این مجموعه مقالات برای انتشار در دسترس است، که احساس می شد نیازی خاص در ادبیات معاصر فلسفه را برآورده می کند. در آوریل 1967، در نشست سالانه انجمن متافیزیک آمریکا در دانشگاه پردو شرکت کردم. با توجه به دفعات وارد شدن هگل به بحث ها در آن جلسه، در دو نوبت به من این سوال را هدایت کردند که در بحث های گروهی غیررسمی در سالن ها این سوال را مطرح کنم که "آیا وقت آن نرسیده است که نوعی سمپوزیوم درباره هگل برگزار شود؟" در آخرین فرصت، پروفسور فردریک وایس پاسخ داد، "چرا آن را شروع نمی کنید؟" من هنوز مطمئن نیستم که این اظهارات چقدر جدی بود، اما پس از دو ماه انتظار، نیمی از انتظار شنیدن برنامه ای در دست اجرا، به ذهنم رسید که شاید آنچه می خواستم یک پیشنهاد ملموس باشد.