جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : شرح بلز پاسکال از پیامدهای شناختی سقوط به وضوح توسط ویلیام وود در اولین کتاب الهیات پاسکال که در بیش از چهل سال به زبان انگلیسی منتشر شد، بیان شده است. ادعای اصلی وود این است که برای پاسکال، سقوط یک سقوط در دوگانگی است. پاسکال معتقد است که انسان‌ها به‌عنوان خودهای افتاده در دنیای سقوط کرده، از حقیقت بیزاری ذاتی دارند که در عین حال، بیزاری از خدا نیز هست. به گفته پاسکال، ما در دنیایی دوگانه به دنیا آمده‌ایم که ما را به سوژه‌های دوگانه تبدیل می‌کند، و بنابراین به راحتی می‌توانیم خدا را به طور مداوم طرد کنیم و خود را بر اساس گناهکاری خود فریب دهیم. روایت پاسکال از تأثیرات محسوس گناه مدتهاست که توسط متکلمان نادیده گرفته شده است، اما هم سنتی و هم بدیع است. این به شدت آگوستینی است، با تأکید شدید بر اراده سقوط کرده، عقل تاریک و گناه اساسی غرور. با این حال، دیدگاهی از سوبژکتیویته را نیز در بر می گیرد که به طور قابل توجهی معاصر به نظر می رسد. از نظر پاسکال، خود داستانی است که از بیرون توسط دنیایی از قبل دوگانه ساخته شده است. سوژه انسانی به فریب عادت کرده است، زیرا این چسب اساسی است که دنیای او را در کنار هم نگه می دارد. این کتاب چیزی بیش از یک تفسیر بدیع از پنسی های پاسکال ارائه می دهد. وود با استدلال تفسیری و مثال سازنده نشان می دهد که الهیات «پاسکالی» هم ممکن است و هم مثمر ثمر.

ترجمه ماشینی: نه مقاله در «ظهور خدا» در مرز سیال فلسفه و الهیات قرار دارند و مسیری را دنبال می‌کنند که از بحث‌های فلسفی مدرن کلاسیک تجربه به برخی موضوعات برجسته در پدیدارشناسی معاصر منتهی می‌شود. پس از کاوش مقدماتی در متن کلاسیک کی یرکگور که مرز بین فلسفه و الهیات را در بر می گیرد، خواننده با گزارش هوسرل از ادراک آشنا می شود، با نشان دادن آن که حوزه پدیده ها گسترده تر از موجودات محسوس است و به پدیده هایی اجازه می دهد که در درجه اول خود را به ادراک می دهند. احساس. سپس نظریه کاهش هوسرل مورد نقد قرار می گیرد که پدیده هایی را که کاملاً در برابر کاهش مقاوم هستند شناسایی می کند. بخشنامه ژان پل دوم درباره ایمان و عقل، رد انتقادی تلاش آن برای ایجاد مرز بین طبیعی و ماوراء طبیعی را برمی انگیزد، نویسنده در جای خود تاکید می کند که عشق نشانه متمایز شناخت خدا است. این مضمون در بحثی درباره هستی و زمان هایدگر ادامه می یابد، جایی که اشاره ای گذرا به پاسکال باعث بازجویی از «آتئیسم روش شناختی» اثر می شود، که به نظر می رسد فضایی بیش از آنچه به نظر می رسد برای عشق به الهی باقی می گذارد. سه فصل بعدی به موضوعات پیش بینی، هدیه و هویت خود، همه جنبه های کاوش در یک موضوع واحد، رابطه تجربه حال با گذشت زمان و به ویژه با آینده می پردازد. فصل آخر آن موضوع را همراه با موضوع عشق و معرفت در خدمت تحقیقی در مورد چگونگی ارتباط الهیات به عنوان یک کار فکری با عمل عبادت قرار می دهد.