جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فیلیپ میلز با پیوند دادن شعر و فلسفه زبان، شکاف قاره ای و تحلیلی را با کنار هم قرار دادن نوشته های نیچه و ویتگنشتاین پر می کند. او از طریق یک فلسفه شعر بیان گرایانه استدلال می کند که ما می توانیم برخی از سؤالات اصلی در فلسفه زبان را درک کنیم. میلز تداوم زبان شعر با زبان معمولی را برجسته می کند و تفکر نیچه و ویتگنشتاین را روشن ترین راه برای بسط فلسفه شعر می داند. این مطالعه با ردیابی سنت اکسپرسیویستی فلسفه زبان، ریشه های آن را در رمانتیسیسم آلمانی دقیقاً در آثار اکسپرسیویست های معاصری مانند هاو پرایس و رابرت براندوم قرار می دهد. در جایی که درک شعر با ابزارهای سنتی فلسفی مورد استفاده زیبایی‌شناسان دشوار بوده است، «فلسفه شاعرانه زبان» در تقاطع بین فلسفه هنر و زبان عمل می‌کند و فلسفه جدیدی از شعر را با ظرفیت‌های گسترده پیشنهاد می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب بررسی رابطه درونی بین نماینده ترین نویسندگان و متفکران آلمانی قرن هجدهم، نوزدهم و بیستم: گوته، نیچه و توماس مان است که محتوای اندیشه آنها را که در نگرش آنها نسبت به هنر منعکس می شود بررسی می کند. ، جامعه و سیاست زمان خود. در نتیجه، از یک سو، یک مطالعه تلفیقی است، زیرا زمینه تاریخی این سه قرن محوری و اهمیت استراتژیک آنها را برای توسعه فرهنگی و اجتماعی آلمان مدرن و به طور کلی اروپا در نظر می گیرد. از سوی دیگر، تحلیل مفصلی از جنبه‌های کلیدی در اندیشه گوته، نیچه و توماس مان ارائه می‌کند که به شکل‌گیری مضامین و مفاهیم مشترک در آثار آنها و در نتیجه به پیام متمایز آنها منجر شد. هدف اصلی پژوهش اثبات این موضوع است که این مضامین مشترک، وضعیت و نقش هنرمند در جامعه، انحصار نبودن هنر به عنوان مرتبط با سیاست، لزوم فراتر رفتن از سیاست های نابسامان ناسیونالیستی و... در واقع از ویژگی های خاص آن است. میراث مستقیم گوته در اندیشه نیچه و مان. این واقعیت دو نتیجه ضمنی دارد. نخست، پیام آنها برای جامعه اخلاقی و رویایی بود که نشان دهنده هدف تولیدات ادبی - فلسفی آنها بود. همه آنها در جستجوی معنای رویدادهای داخلی و خارجی زندگی خود و عقاید آشکار نسبت به نقاط عطف سیاسی مانند انقلاب فرانسه، فرهنگ بیسمارک یا دو جنگ جهانی بودند. ثانیاً، اعتقادات اخلاقی آنها به امروز مربوط است، زیرا تعداد فزاینده‌ای از مورخان و منتقدان ادبی سعی می‌کنند در آثار گوته، نیچه و توماس مان آنچه را می‌توان به عنوان پاسخی به پرسش‌های کنونی که مشابه آن‌ها هستند، تعریف کرد. در گذشته. بالاخره هنر نویسندگی هنری است با پیام.

ترجمه ماشینی : توماس اچ. بروجر، گرگ و میش بت‌ها (1888) نیچه را مورد بازبینی قرار می‌دهد و آن را اثری غنی و محرک می‌داند که فلسفه متاخر نیچه، به‌ویژه کار بزرگ ناتمام او، «تجدید ارزش‌گذاری همه ارزش‌ها» را در بر می‌گیرد و خلاصه می‌کند. بروجر با بررسی مضامین و هدف «گرگ و میش بت ها» در رابطه با Hauptwerk نیچه، تأثیر عمیق پروژه ارزش ها را بر ساخت آن نشان می دهد، موضوعی که تقریباً توسط تمام مفسران قبلی نادیده گرفته شده است. این کتاب بیشتر از آنچه نیچه می خواند و همچنین تأثیرات روی او را در زمان نوشتن این متن نشان می دهد و تفسیر جامعی را ارائه می دهد که دانش زبان آلمانی و انگلیسی را بررسی می کند. تحلیل‌های دقیق زیربنای اخلاقی، مذهبی و علمی متن، تفسیر جدیدی را ممکن می‌سازد که ریشه در فلسفه اصلی پروژه دارد و دانش بیشتری در مورد ارزیابی مجدد همه ارزش‌ها و همچنین آخرین اندیشه و موقعیت فلسفی نیچه به دست می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این متن که به سبکی روشن و جذاب نوشته شده است، اهمیت نیچه را به عنوان یک فیلسوف و به عنوان یک نظریه پرداز سیاسی با برجسته کردن نقد لیبرالیسم (در هر دو شکل فلسفی و سیاسی آن) و با تشریح شکل درک اخلاقی و سیاسی نشان می دهد. فلسفه فاش می کند در تشریح تشخیص نیچه از وضعیت مدرن، این کتاب جنبه های اصلی اندیشه او از جمله اراده به قدرت، فرامن و عشق را توضیح می دهد. دیوید اوون ارتباط فلسفه نیچه را با بحث های جاری در نظریه سیاسی دنبال می کند و با چهره های کلیدی مانند مک اینتایر، تیلور، رورتی و رالز درگیر می شود. اوون استدلال می کند که لیبرالیسم دو مورد اخیر را می توان الف مشاهده کرد

ترجمه ماشینی : نیچه بی شک یکی از اصیل ترین و تأثیرگذارترین متفکران تاریخ فلسفه است. نیچه با ایده هایی مانند فرامرد، اراده به قدرت، عود ابدی و دیدگاه گرایی، ما را به چالش می کشد تا درک کنیم که چگونه جهان را می شناسیم و درک می کنیم، و معنای انسان بودن چیست. علاوه بر این، او در آثار خود نه تنها با فیلسوفان بزرگ قبلی و اندیشه های آنها دست و پنجه نرم می کند، بلکه معنای انجام فلسفه را نیز زیر سوال می برد و باز تعریف می کند. نیچه و فیلسوفان برای اولین بار قصد دارد رابطه نیچه را با مهم ترین اسلاف خود به طور صریح بررسی کند. این مجموعه شامل مقالات بسیاری از دانشمندان برجسته نیچه، از جمله کیت آنسل-پیرسون، دانیل کانوی، تریسی بی استرانگ، گری شاپیرو، بابت بابیچ، مارک اندرسون، و پل اس. لوب است. این نویسندگان عالی در مورد تعامل نیچه با شخصیت هایی مانند افلاطون، ارسطو، کانت، سقراط، هیوم، شوپنهاور، امرسون، روسو و بودا بحث می کنند. هرکسی که به نیچه یا به طور کلی تاریخ فلسفه علاقه مند باشد، در این جلد علاقه زیادی پیدا خواهد کرد.

ترجمه ماشینی : آنتونی کی. جنسن با تفسیری از نیچه «در مورد کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی» نشان می دهد که دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه واقعا چقدر «به موقع» است. این مطالعه جامع و روشنگر، طیف وسیعی از افکار پیشین نیچه در مورد تاریخ را زمینه سازی و تحلیل می کند: غایت شناسی، گونه شناسی، روان شناسی، حافظه، زبان شناسی کلاسیک، هگلیسم، و نقش تاریخ نگاری در فرهنگ مدرن. درباره کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی نیز اثری «به‌موقع» نشان داده می‌شود، تا آنجا که تعدادی از مهم‌ترین تأثیرات نیچه و جهت‌گیری‌های موضوعی آن زمان را به هم می‌پیوندد: فرهنگ باستان، علم، معرفت‌شناسی و اندیشه. شوپنهاور و بورکهارت. جنسن به جای اینکه آن را صرفاً به عنوان یک اثر «اولیه» رد کند، نشان می دهد که چگونه متن در دیدگاه گرایی بعدی نیچه، نظریه ذهنیت او و عود ابدی طنین انداز می شود. و با استفاده از تجزیه و تحلیل دقیق فیلولوژیکی تاریخ ترکیب متن، جنسن در موقعیتی است که به طور کامل استدلال های نیچه را در زمینه های مناسب آنها توضیح دهد و ارزیابی کند. به این ترتیب، تفسیر جنسن باید دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه را به جایگاه برجسته‌ای در میان فلسفه‌های تاریخ قرن نوزدهم بازگرداند.

ترجمه ماشینی : دریاهای جدید نیچه برای اولین بار نمونه ای از بهترین بورسیه تحصیلی اخیر نیچه از آلمان، فرانسه و ایالات متحده را به زبان انگلیسی در دسترس قرار می دهد. مایکل آلن گیلسپی و تریسی بی استرانگ دانشمندانی را از رشته‌های مختلف -فلسفه، تاریخ، نقد ادبی و موسیقی‌شناسی- و از مکاتب فکری که هم از نظر روش‌شناسی و هم از نظر ایدئولوژیک متفاوت هستند، گرد هم آورده‌اند. مشارکت کنندگان - کارستن هریس، رابرت پیپین، یوگن فینک، هانس گئورگ گادامر، کرت پل یانز، سارا کوفمن، ژان میشل ری، و خود ویراستاران- رویکرد جدیدی به نیچه دارند، رویکردی که با این ادعا آغاز می شود که معمایی او گفته ها را می توان با بررسی سبک یا ساختار اندیشه او به بهترین نحو درک کرد.

ترجمه ماشینی : در این کتاب، پیتر آرنسدورف نقش نادیده گرفته شده اما مهمی را که هومر در اندیشه افلاطون، ماکیاولی و نیچه ایفا کرد، به ویژه در رابطه با رابطه بین سیاست، دین و فلسفه بررسی می کند. و در مناظراتشان در مورد فطرت انسان، اخلاق، تربیت صحیح برای تعالی انسان و بهترین شیوه زندگی. آرنسدورف با مطالعه هومر در ارتباط با این سه فیلسوف سیاسی، نشان می دهد که هومر خود یک متفکر و مربی فلسفی بوده است. او تمام قدرت نقد افلاطون از هومر و اهمیت فوق‌العاده دستاورد افلاطون در کسب افتخار برای فلسفه را ارائه می‌کند. آرنسدورف همچنین قدردانی از نگرانی های قدرتمند بیان شده توسط ماکیاولی و نیچه در مورد آن دستاورد را ممکن می سازد. آرنسدورف با کشف و زنده کردن گفتگوی فلسفی غنی میان این چهار متفکر بنیادی، نشان می دهد که راه های زیادی برای زندگی فلسفی وجود دارد. کتاب او درک ما را از چیستی فیلسوف گسترده و عمیق می کند.