جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مؤلف در این کتاب به اثبات اصول مذهب شیعه پرداخته است. وى در هر فصل با دلایل عقلى، اصول دین را اثبات مى كند. سپس آیات و احادیثى را در تأیید آن ارائه مى نماید. در باب نخست در پى اثبات واجب الوجود، تفسیر مختصرى از حدیث «من عرف نفسه فقد عرف ربه» را ارائه نموده است. سپس ضرورت ثبوت و امامت را به اثبات رسانده است. اثبات امامت امام على علیه السلام، عدم لیاقت خلفا، اثبات امامت و معاد از دیگر مطالب مهم این كتاب مى باشد. اصول دین، یکی از آثار فارسی مقدس اردبیلی است که مؤلف در آن، به مبحث اثبات واجب‌الوجود و صفات ثبوتی و سلبی او، مبحث نبوت، امامت و معاد پرداخته است.

هفده رساله (عربی و فارسی)، به ضمیمه چهار رساله از دیگران، مجموعه‌ای است شامل رساله‌های فارسی و عربی از محقق اردبیلی (متوفی 993ق) و رساله‌های منسوب به ایشان. کتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب دربردارنده مجموعا بیست و یک عنوان رساله می‌باشد. در مقدمه، به معرفی نسخ موجود از رساله‌ها، پرداخته شده است. برخی از رسائل مذکور در کتاب، عبارتند از: «الخراجية الأولی»: عنوان «الخراجية» یا «رسالة في الخراج» یا «حاشية علی خراجية الكركي» یا «تعليقة علی خراجية المحقق الثاني»‌ و... نام‌هایی‌ هستند برای یک کتاب از مقدس اردبیلی. محقق ثانی‌ (کرکی)،‌ متوفای 940ق، کتاب «قاطعة اللجاج في تحقيق حل الخراج» را تألیف کرد؛ سپس شاگرد و معاصرش، فاضل‌ قطیفی،‌ متوفای‌ بعد از 940ق، کتاب «السراج الوهاج لدفع عجاج قاطعة اللجاج‌ في حيل الخراج» را در رد رساله خراجیه محقق کرکی تألیف کرد. مقدس اردبیلی کتاب «الخراجية» را‌ در‌ حمایت‌ از رساله خراجیه فاضل قطیفی و رد بر رساله خراجیه محقق‌ کرکی‌ تألیف نمود؛ سپس فاضل شیبانی، معاصر مقدس اردبیلی، در حیات مقدس، در حمایت و انتصار‌ محقق‌ کرکی‌ رساله «حل الخراج» را تألیف کرد. بعد از آن دوباره مقدس‌ اردبیلی رساله‌ «الخراجية (الثانية)» را در تأکید بر رساله خراجیه اولی خود و ظاهراً در رد‌ فاضل‌ شیبانی‌ تألیف نمود. شیخ آقابزرگ تهرانی در‌ «ذریعه»، در وصف خراجیه مقدس اردبیلی نوشته است: «الخراجية للمولی المقدس أحمد‌ بن‌ محمد‌ الأردبيلي... نصر فيه الشيخ إبراهيم في الحكم بالتحريم». «الخراجية الثانية»: عنوان «الخراجية» یا «رسالة‌ مختصرة‌ في الخراج» یا «مختصر الخراجية»،‌ نام‌هایی‌ هستند‌ برای یک کتاب‌ از‌ مقدس اردبیلی در باب‌ خراج. همان‌ طور که در «الخراجية الأولی» ذکر شد، مقدس اردبیلی در تأکید بر رساله خراجیه اول،‌ رساله‌ خراجیه دوم را در تحریم خراج‌ مطلق‌ تألیف کرد‌ و ظاهراً‌ سبب تألیف رساله خراجیه‌ دوم، رساله خراجیه فاضل شیبانی بود؛ چراکه در مقدمه «حل الخراج»، شیبانی نسبت تردید‌ به‌ مقدس اردبیلی داده است؛ بنگرید: «فيقول‌ الفقير‌ الفاني‌ ماجد‌ بن‌ فلاح الشيباني إنه‌ قد‌ اشتهر أن مولانا أحمد الأردبيلي (سلّمه الله تعالی و أبقاه) يقول بتحريم الخراج و قد سألني جماعة من‌ أصحابه‌ عن‌ ذلك، فقلت لهم: المناسب أن يكتب مولانا‌ في‌ ذلك‌ شيئاً‌ يدل‌ علی‌ تحريمه. فبعد مدة ظهرت منه رسالة محصّلها أن الخراج فيه شبهة و أنا أنقل عبارته حرفاً بحرف خوفاً من التغيير و التبديل و کثرة الأقاويل». «المؤلفات في مسئلة تقليد الميت»: بحث تقلید میت از دیرزمان مورد توجه علما بوده و در کتب اصولی و فقهی نیز مورد بحث‌ قرار‌ گرفته است. به جهت اهمیت‌ این‌ مسئله، رساله‌های مستقلی به رشته تحریر درآمده و ظاهراً اول کسی که در حرمت تقلید میت رساله‌ای نوشته، محقق کرکی (م940ق) است. بعد از‌ محقق کرکی، ده‌ها رساله‌ در‌ این موضوع نوشته شده که اکثر آن رساله‌ها را شیخ آقابزرگ در «ذریعه»، معرفی کرده است. یکی از رسائل مقدس اردبیلی، رساله «خلو الزمان عن المجتهد» یا «تقلید‌ میت»‌ یا «اجتهاد و تقلید» یا «عدم حجية قول الأصحاب بعدم خلو الزمان عن المجتهد) است. اگرچه در اکثر کتب تراجم و کتاب‌شناسی از این رساله نامی به میان نیامده است، ولی‌ خود‌ محقق اردبیلی‌ در کتاب «مجمع الفائدة و البرهان»، در بحث فقیه جامع الشرائط، اشاره به این رساله کرده است. صاحب «رياض العلماء» نیز‌ در‌ دو‌ کتابش تصریح به این رساله کرده است. «شرح مختصر الأصول للعضدي (قسم الإجماع)»: حاشیه بر شرح مختصر عضدی یکی از کتاب‌های‌ محقق‌ اردبیلی‌ است که در اکثر کتب تراجم و کتاب‌شناسی از آن نام برده‌اند. از همه مهم‌تر اینکه ‌‌خود‌ مقدس اردبیلی چندین بار از این حاشیه در کتاب «مجمع الفائدة» نام برده‌ و ارجاع‌ به آن داده است. این کتاب، حاشیه‌ای است بر شرح مختصر عضدی. دو شرح بر «مختصر الأصول» ابن حاجب معروف است: 1. شرح سید شریف‌الدین‌ جرجانی؛‌ 2. شرح قاضی عضد ایجی و بر هر دو شرح، حواشی زیادی نوشته شده و محقق اردبیلی بر شرح قاضی ایجی حاشیه نگاشته که معروف به «شرح العضدي» است. ناگفته نماند محقق اردبیلی قصد داشته است که بر تمام کتاب «شرح مختصر الأصول»» عضدی‌ حاشیه‌ بنویسد؛ زیرا خود مقدس اردبیلی در آخر حاشیه بر مختصر‌ الأصول عضدی (قسم اجماع) بدین مطلب تصریح کرده است. «تعليقة علی ما قال البيضاوي في تفسير ال 118 من سورة هود»: تفسیر بیضاوی‌ یا «أنوار التنزيل» قاضی بیضاوی، (م685ق یا 692ق) از تفاسیر عامه است که مورد توجه علمای خاصه ‌‌قرار‌ گرفته و بر آن حواشی بسیاری نوشته شده است. در «ذریعه» بیش از بیست حاشیه برای این کتاب معرفی شده، ولی نامی از حاشیه محقق اردبیلی به میان نیامده است؛ کما اینکه در هیچ‌یک از کتب تراجم و کتاب‌شناسی، چنین حاشیه‌ای‌ را به اردبیلی نسبت نداده‌اند. محقق اردبیلی در کتاب «زبدة البيان»، در بحث مسح رجلین از این حاشیه خود یاد کرده است. «تعليقة علی ما قال الزمخشري في تفسير سورة الكافرون» و «تعليقة علی ما قال الزمخشري في تفسير الآية 185 من سورة الأنعام»: کتاب «کشاف»‌ زمخشری ‌ از‌ کتب تفسیری است‌ که‌ مورد توجه علمای خاصه و عامه قرار گرفته است. بر این کتاب، علمای شیعه نیز حواشی‌ نوشته‌اند‌. محقق اردبیلی نیز در کتاب «زبدة البيان» از این کتاب بسیار مطلب‌ نقل کرده و آن را مورد نقد و نظر قرار داده است. حاشیه بر کشاف مقدس اردبیلی را هیچ‌یک از کتب تراجم و کتاب‌شناسی و... نام نبرده‌اند، ولی خود محقق‌ اردبیلی‌ در کتاب «مجمع الفائدة» در بحث تعقیب و اینکه سزاوار است قرائت آية الکرسي، تصریح به این حاشیه کشاف کرده است. «اصول دین»: یکی از تألیفات محقق اردبیلی، کتابی است در اصول دین به فارسی. شرح‌حال‌نگاران و فهرست‌نگاران برای محقق اردبیلی کتاب‌هایی با عنوان‌های «اثبات واجب»، «اصول دین» و «اثبات امامت» یاد کرده‌اند که به نظر می‌رسد اینها همه نام‌های یک کتاب و آن‌هم همان «اصول دین» است. البته محقق اردبیلی نامی برای این کتاب انتخاب نکرده است، اما در دیگر تألیفاتش با عناوین «اثبات واجب»، «اثبات امامت»، «رساله فارسیه» و «بعض الرسائل» از آن یاد کرده و گاهی از آن مطالبی نقل کرده است. علت اینکه از این رساله به «اثبات امامت» هم تعبیر شده، شاید این باشد که بیشتر مطالب این کتاب را بحث امامت آن تشکیل می‌دهد و نیز علت اشتهار آن به «اثبات واجب»، ممکن است این باشد که باب اول آن، در اثبات واجب تعالی است و این نوع اسم‌گذاری رایج است. این رساله، در چهار باب تنظیم شده است: باب اول در بیان اثبات واجب‌الوجود؛ باب دوم در بیان نبوت؛ باب سوم در بیان امامت و باب چهارم در بیان معاد و حقیقت ما جاء به النبي. باب سوم که در اثبات امامت بحث می‌کند، تقریبا چهارپنجم کتاب را به خود اختصاص داده است. دیگر رساله‌های مذکور در کتاب عبارتند از: «تعليقة و رد علی الخراجية الأولی للمقدس الأردبيلي للشيباني»؛ «رسالة في جواز تقليد الميت»؛ «تعليقة علی رسالة جواز تقليد الميت للمولی عبدالواحد التستري»؛ «رسالة حول كفاية بسملة الجنب بقصد سورة العزيمة في التذكية»؛ «رسالة في أن الأمر بالشيء یقتضي النهي عن ضده الخاص»؛ «تعليقة علی بحث الإجماع من شرح العضدي للمقدس الأردبيلي»؛ «رسالة في الرد علی الفخر الرازي في ما قال في تفسیر آية «و لا يأتل أولو الفضل»»؛ «رساله صلاتیه»؛ «رساله صومیه»؛ «رساله حجیه= مناسک حج»؛ «دوازده امام منسوب به مقدس اردبیلی» و «التهليلية».

«حدیقة الشیعة»، کتابى کلامى به زبان فارسى، تألیف ملا احمد بن محمد نجفى مقدس اردبیلى است. این کتاب داراى دو جلد است که درباره اهل بیت علیهم السلام و فضائل بى‏ شمار آنها بر اساس کتب معتبر اهل سنت و شیعه به بحث و بررسى مى‏ پردازد و دلائل عقلى و نقلى بر امامت ائمه اطهار علیهم السلام را با قلمى ساده و روان توضیح مى ‏دهد. این کتاب داراى مجلد دیگرى نیز هست که به زندگانى و حالات پیامبر اکرم (ص) مى ‏پردازد؛ اما تاکنون به چاپ نرسیده است. در حدیقة الشیعه، نویسنده به شرح معنى امامت و اوصاف و شرایط امامان پرداخته، آن‏گاه شرح حال یکایک امامان را از امیرالمؤمنین (ع) تا امام عصر (عج) ذکر مى‏ کند. در بخشى از کتاب مؤلف به ذکر مطاعن مشترک خلفاى سه‏ گانه پرداخته و در ادامه طى فصولى جداگانه و مستقل مطاعن ویژه هر یک از آنها را ذکر مى ‏کند. وى همچنین فصلى را به ذکر مطاعن ویژه معاویه و بنى ‏امیه اختصاص داده است. در فصلى دیگر از کتاب نویسنده معجزات و قضاوت هاى شگفت حضرت على (ع) را ذکر مى‏ کند. نویسنده ضمن بیان شرح حال و زندگانى امام جعفر صادق (ع) که همزمان با پیدایش تصوف اسلامى بوده است، به ذکر یکایک فرقه ‏هاى صوفى و افکار و اقوال و آراء ایشان پرداخته و با بیانى تند به رد و تشنیع و تقبیح ایشان مى‏ پردازد.

«حدیقة الشیعة»، کتابى کلامى به زبان فارسى، تألیف ملا احمد بن محمد نجفى مقدس اردبیلى است. این کتاب داراى دو جلد است که درباره اهل بیت علیهم السلام و فضائل بى‏ شمار آنها بر اساس کتب معتبر اهل سنت و شیعه به بحث و بررسى مى‏ پردازد و دلائل عقلى و نقلى بر امامت ائمه اطهار علیهم السلام را با قلمى ساده و روان توضیح مى ‏دهد. این کتاب داراى مجلد دیگرى نیز هست که به زندگانى و حالات پیامبر اکرم (ص) مى ‏پردازد؛ اما تاکنون به چاپ نرسیده است. در حدیقة الشیعه، نویسنده به شرح معنى امامت و اوصاف و شرایط امامان پرداخته، آن‏گاه شرح حال یکایک امامان را از امیرالمؤمنین (ع) تا امام عصر (عج) ذکر مى‏ کند. در بخشى از کتاب مؤلف به ذکر مطاعن مشترک خلفاى سه‏ گانه پرداخته و در ادامه طى فصولى جداگانه و مستقل مطاعن ویژه هر یک از آنها را ذکر مى ‏کند. وى همچنین فصلى را به ذکر مطاعن ویژه معاویه و بنى ‏امیه اختصاص داده است. در فصلى دیگر از کتاب نویسنده معجزات و قضاوت هاى شگفت حضرت على (ع) را ذکر مى‏ کند. نویسنده ضمن بیان شرح حال و زندگانى امام جعفر صادق (ع) که همزمان با پیدایش تصوف اسلامى بوده است، به ذکر یکایک فرقه ‏هاى صوفى و افکار و اقوال و آراء ایشان پرداخته و با بیانى تند به رد و تشنیع و تقبیح ایشان مى‏ پردازد.