جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : حزب عدالت و توسعه [Adalet ve Kalkınma Partisi، AKP] که در سال 2002 از اسلام سیاسی ترکیه برخاسته است، از طریق یک سیاست خارجی فعال، علاقه ناظران بین المللی را برانگیخته است. در حالی که به نظر می رسد این امر ثابت است، اما بین سال های 2002 تا 2016 نیز دستخوش تغییرات زیادی شده است. دیدگاه استراتژیک و دیپلماتیک حزب عدالت و توسعه از تجربیات گذشته دولت، ایدئولوژی های محافظه کارانه ای که کشور را در قرن بیستم مشخص کرد و افکار چندین روشنفکر با احمد داوود اوغلو نشات می گیرد. مشاور نخست وزیر و بعدها وزیر امور خارجه (2009-2014) تأثیرگذارترین آنها بود. اولین دوره ریاست حزب عدالت و توسعه (2002-2007) شاهد بررسی یک سری گزینه های استراتژیک در داخل حزب بود. به دنبال آن، دکترینی مبتنی بر چند اصل عمده از جمله صلح‌سازی روابط همسایگی، دیپلماسی فعال و استفاده از همه ابزارهای موجود برای تأثیرگذاری در سطح منطقه‌ای و متعاقباً جهانی ایجاد شد. هدف قرار دادن ترکیه در قلب تجارت محلی با استفاده از نفوذ فزاینده آن در خاورمیانه برای تأثیرگذاری بر شرکای بین المللی خود بود. انقلاب‌های عربی در سال 2011 حزب عدالت و توسعه را به بازنگری در دکترین خود واداشت. این کشور اکنون مشتاق است نمونه ای باشد که در آن ارزش های سنتی و دموکراسی محافظه کار بتوانند در کنار هم زندگی کنند، و همچنین حمایت اخوان المسلمین، که این دیدگاه را به جهان عرب می آورد. اما در سال 2013 …

ترجمه ماشینی : در پایان نامه راه هایی برای تشخیص، نوشتن و تجزیه و تحلیل قراردادها و مقاصد برای نیروهای گفتاری افعال گفتاری و معانی، حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها با هدف پیشنهاد جایگزین هایی برای آنچه دوبله شده است در نظر گرفته شده است. معنا نسبی گرایی استدلال می‌شود که پارادایم اجرای صریح مصلحت نیست، زیرا نیازی به در نظر گرفتن مدل تطابق بین محتوا و نیرو در یک بیان نیست، و شک و تردیدی که دریدا در مورد امکان و هدف نوشتن چنین قراردادهایی آشکار می‌کند، به طور همبستگی به چالش کشیده می‌شود. . (بحث درباره استدلال های مربوطه برای نوشتن حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها در معناشناسی شرطی صدق، بیشتر فصل اول را اشغال می کند، و موضوعاتی را که با بحث درباره کنش های گفتاری مندرج در مقدمه، و در فصل های II-IV به اشتراک گذاشته شده است، توسعه می دهد. دریدا در مطالعه‌اش درباره استفاده از عبارات نمایه‌ای یا برهانی که در رابطه با معناشناسی فرگه و پدیدارشناسی هوسرلی در بخش‌های 2 و 3 فصل اول در نظر گرفته شده است، استدلال‌های کیفی مشابهی را مطرح می‌کند. تز اصلی ارائه شده، هم یک بحث ماهوی و هم یک نکته متافلسفی مرتبط را بیان می کند: اولاً، مشکلات مقاصد غیرقابل تعیین و قراردادهای غیراشباع قابل حل است، و منشأ کار دریدا (و رورتی)، یعنی. شکست غرض در میانجیگری یا جهت دهی ارتباط، خودآگاهی و معنا، توسط نظریه ارائه شده به چالش کشیده می شود، نظریه ای که در نکته دوم، تمایز رورتی را بین «دانش عینی» فلسفه سیستماتیک سنتی (معنای) نشان می دهد. و گفتمان کمتر ممتاز (فلسفه «تربیت کننده» یا «تاریخ شناس»). دریدا انکار می‌کند که معانی داده شده به واژه «ارتباط» و تضمین کاربرد استعاری برای تعاریف در معناشناسی، نشانه‌شناسی و گفت‌وگوهای «واقعی» یا «ژستایی» را می‌توان با تعاریف یا قراردادهای پیشینی حل و فصل کرد. او استدلال می‌کند که اجماع لازم برای هدایت هر یک از این قراردادهای ارتباطی، هرگز نمی‌توان یافت، یا به‌طور غیرقابل جبرانی استعاری باقی می‌ماند، به‌عنوان بسط ناقص و نامشروع پارادایم قاعده یا قانونی که هرگز نمی‌توان به آن دست یافت. دریدا ادامه می‌دهد که این را می‌توان در شکل‌دهی مجدد کنش‌های گفتاری در ساخت‌های نمایه‌ای، نمایشی و کمی، در بیگانگی از قصد گویندگان ناشی از ظهور در بافت‌های نقل‌قولی، و در تحمل عدم صداقت، شرایطی که همه جا حاضر می‌شوند، مشاهده کرد. موقعیت‌های گفتاری «ایده‌آل» که با نوشتن قابل تحمل است. دریدا می پرسد که چگونه نوشتن و ارتباط ممکن است با این مشکلات مقابله کند، و یک نکته مرتبط، چگونه می توان مقاصد در نوشتار و ارتباطات را از گزارش های آنها در فرمول های متعارف (نمایش صریح عملی) خواند. تأثیر نسبی‌سازی به بافت‌های غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی برای دریدا ناقص ساختن همه قراردادها و مقاصد انگیزشی برای سخنان و اشارات است، زیرا آنها به‌طور همیشگی به ساختارهایی متصل می‌شوند که نمی‌توانند آنها را توضیح دهند، و به آواز خواندن مقاصد به طور غیرقابل حلی پیچیده تر از آنهایی هستند که برای آنها نوشته شده است. استدلال‌های فصل‌های II تا IV روش‌هایی را که گریس، استراوسون، مک‌داول، سرل و لوئیس به این مشکلات پرداخته‌اند، بررسی می‌کنند و نتیجه‌گیری می‌شود که قراردادها و مقاصد عبارات و اشارات را می‌توان از طریق قراردادهای لوئیس، بدون پیش‌فرض نوشت. هر استانداردی که آنها باید با آن مطابقت داشته باشند، و بدون نسبی‌سازی اجتناب‌ناپذیر با زمینه‌های تحت اللفظی و غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی. (باید گفت که توجه کافی به دلایل دریدا مبنی بر این که صریح نمایشی مصداق بیانیه ای با نیروی غیرکلامی است، نشده است).

ترجمه ماشینی : «آشو اوریشا» پیشنهاد می‌کند که اشیاء اطراف و اقلامی که اوریشا سانتریا را پوشانده‌اند (همچنین به عنوان دین لوکومی یا اوریشا شناخته می‌شود) زنجیره‌ای از دال‌ها را تشکیل می‌دهند که به هسته الهیاتی و فلسفی دین گره خورده‌اند. این نمایش بر نمایش های داخلی که فداییان برای خدایان خود به طور روزانه حفظ می کنند، نمایش های محراب (تاج و تخت) ساخته شده توسط جانبازان برای سالگرد آغاز به کار کشیشی، و بدن مبتکر جدید (ایاوو) تمرکز دارد. . این اثر راه‌هایی را دنبال می‌کند که در آن مفاهیم الهیاتی از آفریقا در قاره آمریکا بازتعریف و بازتفسیر می‌شوند تا یک سیستم مفهومی سازگار در محیطی جدید حفظ شود. از ترکیبی از مشاهدات شرکت کننده، مصاحبه های فردی و مستندات عکاسی استفاده می کند. این شامل 13 عکس از محراب و لباس است. تمرکز این کار به سه بخش اصلی تقسیم شده است. فصل 3 به محراب ها به عنوان یک کل نگاه می کند تا روش هایی را ببیند که ایده های آفریقایی پیش از استعمار، کوباهای مستعمره و آمریکایی های معاصر در مورد نحوه ارائه و نزدیک شدن به مقدسات در این نمایش ها گنجانده شده است. فصل 4 به بخش هایی از نمایشگرهای اختصاص داده شده به شش اریشا اصلی (اوباتالا، شانگو، یمایا، اوشون، اوگون و الگوا) می پردازد و پیشنهاد می کند که رنگ یک سیستم نشانه شناختی اولیه را تشکیل می دهد. تجزیه و تحلیل نمادهای رنگی به تجزیه و تحلیل سایر اشیاء موجود در این نمایشگرها کمک می کند. فصل 5 این تحلیل نشانه‌شناختی را بسط می‌دهد تا تجربه آغاز و دوره پایانی طولانی مدت iyawoage را شامل شود. مانند نمایشگرهای محراب، iyawo تجسم Orisha است و بنابراین به عنوان یک مکان مقدس متحرک عمل می کند. ساخت شخصیت یااوو و قواعد پیرامون ایاووآو به طرز مثمر ثمری مورد بازجویی قرار می گیرند تا مفاهیم الهیات و فلسفی اضافی را توضیح دهند. مسائل مربوط به لباس های متقابل جنسیتی و وضعیت متقابل، روش هایی را برجسته می کند که لباس به عنوان یک سیستم نمادین برای حفظ ایده های یوروبا در مورد روابط مقدس تجسم یافته در ایاوو عمل می کند. فصل ششم این کار را با بحث در مورد جایگاه اصطلاحات اسپانیایی و تصویرسازی کاتولیک در سیستم نشانه‌شناسی به پایان می‌رساند و به طور خلاصه به روش‌هایی که در آن نمایش‌های مذهبی به‌عنوان ابزارهای یادگاری کار می‌کنند بحث می‌کند.

ترجمه ماشینی : کلابازی یکی از نام‌های برجسته عصر کلاسیک تاسوعا و همچنین از بنیانگذاران نظام تاسوعا است. کلابازی متفکر، فیلسوف اسلامی، محقق حدیث و صوفی است که در منطقه بخارا زندگی می‌کرده است که در چهارمین سال میزبان فعالیت‌های علمی گسترده‌ای بوده است. قرن بعد از هجرت، که دوره ای از تجزیه است که در آن اندیشه اسلامی از مجاری مختلف شروع به رشد کرد. کلابازی یکی از افراد مهم این عصر تاسوعا است که دیگر نهضت زهد نبود و راه نظام سازی را در پیش گرفت. وی همچنین از اولین بنیانگذاران مفاهیم تاسوعا است. کلابزی بخشی از تلاش ها برای یافتن منابعی برای تاسوعا در اصول اهل سنت بود که روندی بود که از هجری قمری آغاز شد. قرن و تا چهارم ادامه یافت. قرن. کلابازی در آثار خود کوشید تا ثابت کند که تاسوعا از اسلام و بر اساس نصوص اسلامی تغذیه می شود. دو اثر از کلابازی توانستند تا به امروز باقی بمانند. اینها طاعروف و بحرو الفوائدیر هستند. کلابازی آرای صوفیه را درباره عقاید اسلامی و اصطلاحات تاسوعا توضیح داده است. وی اصطلاحات را در پرتو مبانی دینی تا حد ممکن مورد مطالعه قرار داد و به معنای دیگری اشاره نکرد. وی در اثر دیگر خود به نام بحروالفوائد 203 حدیث را از نظر اخلاق صوفیانه شرح داده است. کلابزی بازسازی انسان را راه حل تعارض در زندگی اجتماعی می دانست، همان گونه که دیگر صوفیان عصر اول چنین می کردند. بنابراین او بر اهمیت پرورش افراد خودآگاه و از نظر معنوی بالغ تأکید کرد. اصطلاحات صوفیانه نقاط عطف در روند کمال انسان را تشکیل می دهد. در دوره تاسوعا که از چهارم / دهم آغاز شد. قرن هاست که مفاهیم اولیه تاسوعا همراه با کلابازی از نظر تربیتی و معرفتی و معرفتی و ایستگاه ها (حال) و مکملار آغاز شد.

ترجمه ماشینی : نظریه غالب نقد متنی که به «التقاط گرایی مستدل» معروف است، اغلب دست نوشته های NT را به شیوه ای درگیر می کند که واقعاً التقاطی نیست. در عوض، شیوه عمل اغلب نادیده گرفتن شاهدان متنی از خانواده‌های نسخه‌های خطی است که با نوع متن مورد علاقه اسکندریه موافق نیستند. در عین حال، در مواردی که به نظر می رسد پدران اولیه کلیسا به قطعاتی از این خانواده های شناخته شده دیگر استناد می کنند، کلمات آنها اغلب به عنوان مدرکی برای یک قرائت خاص حذف می شود. این پایان نامه عمدتاً به موضوع دوم می پردازد و به تعدادی از مسائل اساسی می پردازد که منجر به استفاده ناقص از مطالب پدری می شود. نخست، استدلال می شود که تنها راه کافی برای شروع بحث در مورد مطالب اولیه این است که حتی زودتر از ماهیت خود کتاب مقدس شروع کنیم. این یک مسئله اساسی است که نباید نادیده گرفته شود، زیرا پدران یا مطالبی را که به آنها استناد می کردند به عنوان کتاب مقدس می دانستند یا خیر. دوم، نشان داده شده است که مشکل اصلی در مورد بی اعتمادی پدران از مفهوم "فساد ارتدوکس" ناشی می شود. این تئوری اولین اعضای کلیسا - حتی خود نویسندگان NT - را به عنوان گروهی فریبنده از افراد می بیند که به دنبال سرکوب ایده های قبلی بودند. این ایده‌های قبلی تنها به این دلیل به عنوان بدعت شناخته شدند که ارتدکس‌ها بودند که آن روز را پیروز شده بودند. در هر صورت، چنین دیدگاهی مورد نقد قرار می گیرد و هشدارهای اندکی به انجیلیان داده می شود که در مواردی نیز نظریات مشابهی را اتخاذ کرده اند. ثالثاً، مفاهیم «اولین-برابر-بهترین»، «سنت شفاهی» و «تشخیص کتاب مقدس» توضیح داده شده و ارتباط آنها با این موضوع توضیح داده شده است. به طور کلی، این نظریه‌ها دارای شایستگی‌هایی هستند، اما هر کدام برای پیشبرد به سمت یک الگوی متن انتقادی واقعاً التقاطی نیاز به واجد شرایط بودن دارند. چهارم، بیش از بیست آیه کتاب مقدس که توسط بسیاری از اولین پدران ذکر شده است، ارائه شده است. این به عنوان شاهدی است مبنی بر اینکه قطعات متعددی که در نوع متن اسکندریه وجود ندارد، قبل از آن دست نوشته ها به صورت متنی وجود داشته است. هدف از این کار اثبات این نیست که چنین استنادی‌ها شکل اصلی NT را تشکیل می‌دهند، اما نادیده گرفتن این مطالب اولیه بر اساس هر یک از معیارهایی که در سراسر این پایان‌نامه به آن اشاره شده است، قابل قبول نیست.

ترجمه ماشینی : «شاهد» را می‌توان به عنوان مانیفست شاعرانه کلینتون اف. لارسون در نظر گرفت که جهت بسیاری از کارهای بعدی او را مشخص می‌کند. اگرچه «مورمونیزم» شاعرانه‌اش توسط چند تن از منتقدانش زیر سؤال رفته است، اما این تز نشان می‌دهد که لارسون قطعاً ایمان مورمونی خود را در «شاهد» به‌عنوان جستجویی استعاری برای آگاهی اسطوره‌ای بیان می‌کند. لارسون در حالی که در شعر برای مکان و زمان مقدس جستجو می کند، به دنبال نزدیک شدن به مرکز الهی و قدرتمند هستی است و بلافاصله استعاره ای از تلاش خود برای درک و جذب کفاره مسیح و صدایی شاعرانه ایجاد می کند که از آن می تواند صحبت کند. از خدا از همین اوج تصوری به عنوان شاعر-پیامبر است که لارسون به دنبال ایجاد یک شاعرانه مورمونی است که دارای ساختار «ترمیم» مورمونی مشابه ساختار «اپیفونوس» کاتولیک است که مشخصه بسیاری از آثار جویس و اوکانر است.

ترجمه ماشینی : اکثر مردم فکر می کنند تغییرات آب و هوا و پایداری مشکلات مهمی هستند، اما تعداد بسیار کمی از شهروندان جهانی درگیر رفتار با انتشار گازهای گلخانه ای بالا هستند درگیر رفتار کاهنده کافی برای جلوگیری از افزایش جریان گلخانه است گازها و سایر مشکلات زیست محیطی چرا اینطور است؟ موانع ساختاری مانند الف زیرساخت های آب و هوای مخالف بخشی از پاسخ هستند، اما موانع روانی نیز وجود دارد مانع انتخاب های رفتاری می شود که کاهش، سازگاری و پایداری زیست محیطی. اما چه کسی می تواند موانع روانی و اخلاقی را برطرف کند به اقدامات حامی محیط زیست؟ نهادهای کنونی جهان نتوانسته اند به اندازه کافی با تهدید مقابله کنند تغییر اقلیم. هیچ سیاستمداری حاضر نیست اقتصاد کوتاه مدت را قربانی کند رفاه کشورش، حتی در حالی که موافق است که پایداری در آن ضروری است دراز مدت. بحران زیست محیطی صرفاً یک موضوع فناوری نیست (همانطور که توسط برخی از کشورهای توسعه یافته). این هم به این دلیل نیست که فناوری ما نمی تواند به اندازه کافی ارائه دهد منابعی که باید مصرف کنیم و نه به این دلیل که نمی توانیم فناوری پیشرفته تری اختراع کنیم برای تصفیه زباله های سمی که تولید می کنیم و مشکلات زیست محیطی ایجاد می شود. اصل بحران محیطی مدرن در مورد تمدن مدرن و زیربنای آن است ارزش های. «بحران زیست محیطی ما نتیجه اجتناب ناپذیر اقتصاد مدرن است عدم حساسیت نسبت به آسیب پذیری و محدودیت های طبیعت، مبارزه دیوانه کننده قدرت مدرن سیاست، مردم مدرن که شادی را با رضایت مادی یکسان می کنند و پذیرش قاطع آنها از دیدگاه مکانیکی و دوگانه نسبت به طبیعت.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تحقیقی سازنده الهیاتی در زمینه نامگذاری تجربه خداوند است که در بستر مواجهه با دیگری انسان پدید می آید. دهه‌های اخیر شاهد موجی از الاهیات متمرکز بر ساختار «رابطه» و مضامین نزدیک به هم مانند متقابل و اتحاد بین الاذهانی بوده است. در عين حال، انديشه ديني آن گونه كه از فلسفه قاره اي آگاهي دارد، بيش از پيش به سمت زبان پوچ، محال، قطعه و غياب گرايش يافته است. این پروژه منابع منحصر به فرد (و از بسیاری جهات دست نخورده) زبان شاعرانه را برای آشکار ساختن آپوریای همسویی و بیگانگی همزمان در تجربه درون ذهنی و درون ذهنی و همچنین اهمیت الهیاتی آن آپوریا ارائه می دهد. یک روش مطالعه موردی سازنده استفاده می‌شود که اروس را در شعر عاشقانه جان دان (فصل دوم)، شفقت در نامه‌ها، مقالات و دفترهای سیمون ویل (فصل سوم) و تأمل در کتاب X اعترافات آگوستین (فصل چهارم) را تحلیل می‌کند. در سرتاسر، به آمیختگی فرم و محتوا در گفتار شاعرانه توجه زیادی می شود و هرمنوتیکی چند بعدی و مشارکتی را پدید می آورد. در فصل پنجم، الهیات شجاعت پل تیلیش به طور انتقادی مورد بررسی قرار می گیرد تا از این استدلال نهایی حمایت کند که این سه نویسنده تجربه رابطه گرایی وحیانی را با شهادت، به طور مادی و رسمی، به قدرت شجاعت هماهنگ کردن نام می برند. شجاعت به خطر انداختن تبعیت از آپریا رابطه خود-دیگری علی رغم ابهام و اضطراب، بحران و اضطرار، ذاتی این ماندگاری.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه بررسی ارتباط بین عشق و دانش شخصی و آنچه که زندگی و تعالیم عیسی در مورد رابطه بین آنها آشکار می کند، است. من می خواهم آن شکلی از عشق یا مراقبت را که روابط را شخصی می کند از آن اشکالی مانند خیرخواهی یا شفقت که در آن نگرانی غیرشخصی است، متمایز کنم. معمولاً در فرهنگ معاصر غرب تصور می شود که استقلال لازم برای عاملیت اخلاقی بالغ یا برای تحقق هویت شخصی منحصر به فرد خود با تأثیر افراد دیگر کاهش می یابد. در مقابل، من استدلال می‌کنم که تصویر رابطه‌ای از عشق یا آگاپه در عهد جدید، مفهومی از هویت شخصی ارائه می‌کند که در آن استقلال در روابط شخصی و صمیمی با خدا و دیگران یافت می‌شود. هویت ما در نهایت شخصی است، یعنی ما کاملاً آن چیزی نیستیم که هستیم جدای از اینکه در روابط با دیگران شخصی هستیم. بررسی تازه تصویر عهد جدید از عشق، تصویری از خود را به‌عنوان شخصی نشان می‌دهد که در آن ظرفیت‌های ضروری برای شخصیت، مانند خودمختاری، از طریق همذات‌پنداری با خدا کاهش نمی‌یابد، بلکه به‌طور کامل تحقق می‌یابد. من استدلال می‌کنم که این شناسایی مستلزم شکلی شخصی از مراقبت است، شکلی که کاملاً صمیمی است، که وقتی متقابل شکلی شخصی از دانستن را تشکیل می‌دهد. این دانش شخصی توسط الگوی خاصی از تعامل بین افراد تشکیل می شود و بیش از درک عقلی از قضایایی است که در مورد شخص دیگری صادق است. من استدلال می‌کنم که مشارکت مستقیم عهد جدید به‌عنوان بخشی از یک پروژه فلسفی، تا حدی موجه است، زیرا توصیف مناسب خصوصیات اخلاقی این عشق مستلزم یک روایت است. فقط یک داستان یا نمونه می تواند ویژگی های ارادی، خواستنی و عاطفی این عشق و همچنین شخصیت رابطه ای آن را به طور عمیق به تصویر بکشد. علاوه بر این، من استدلال می‌کنم که شادی یک جزء ضروری احساسی و خواستنی این عشق است و برای شناخت صمیمی و شخصی لازم است. من استدلال می کنم که این نوع شناخت شخصی قادر است به مشکل وجودی معنا بپردازد. با این حساب، گرسنگی انسان برای معنا یا اهمیت، آن چیزی است که ارضای خود را نه در دانش نظری یا توضیحی، بلکه در تعامل شخصی و صمیمی با خدا و از طریق خدا با دیگران می‌یابد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه در پی بررسی این موضوع است که تا چه حد برخی از نظریه های بودایی در مورد علیت با نظریه های علی برخی از فیلسوفان تجربه گرای بریتانیایی قابل مقایسه هستند. پایان نامه با یک مقدمه شروع می شود. فصل اول آن به طور انتقادی نظریه علی هیوم را تحلیل می کند، در حالی که فصل دوم به شباهت آن با نظریه های علی منطق دانان بودایی مانند سانتاراکسیتا و کامالاسیلا اشاره می کند. هم هیوم و هم این منطق دانان مفاهیم اثربخشی و تولید علّی را مورد انتقاد قرار دادند و پیوندهای علّی را صرفاً به عنوان روابطی با توالی غیرمتغیر تحلیل کردند. فصل سوم به طور انتقادی نظریه علی میل (و تا حدی نظریه برکلی) را تحلیل می‌کند و نشان می‌دهد که «علت» نامی جمعی برای مجموعه پیچیده‌ای از شرایط است. فصل چهارم اشاره می کند که مکاتب بودایی «تراوادا» و «سرواستیوادا» نظریه میل را در مورد تعدد شرایط پیش بینی کرده بودند. علاوه بر این، «سرواستیوادین ها» مفاهیمی شبیه به «شرایط منفی» میل معرفی کردند. ما همچنین سعی کردیم نظریه «وابستگی متقابل کارکردی» راسل را با نظریه‌های علی بودایی مقایسه و مقایسه کنیم. علاوه بر این، ما پیشنهاد کردیم که فیلسوفان بودایی و میل با ابزارهای مختلف خود را از عدم تطابق پذیرش هر توالی دلخواه به عنوان یک توالی علّی نجات دهند. فصل پنجم سعی می‌کند ثابت کند که فرمول بودایی «منشأ وابسته دوازده عضوی» شامل تلاش‌های اولیه برای تحلیل علیت فقط بر حسب «شرایط ضروری و کافی» است. فصل ششم نشان می دهد که مفاهیم علیت و تولید با هم گسترده هستند. بنابراین یک معضل در توضیح علیت بدون تولید وجود دارد. تحقق این امر احتمالاً فیلسوفان «مدیامیکا» را به انکار علیت از دیدگاه مطلق سوق داد. فصل هفتم به این نکته اشاره می‌کند که در فلسفه بودایی، فقدان هیچ گونه تمایزی - مطابق با آنچه که توسط برخی فیلسوفان اخیر غربی ایجاد شده است - بین دلایل افعال و علل، مطالعه تطبیقی ​​ما را باطل نمی‌کند. ضمیمه فصل اول تز هیوم را تکرار می کند، به این معنا که علل و معلول ها با پیوندهای منطقی ضروری به هم مرتبط نیستند، و اشاره می کند که اعتبار آن توسط نظریه های اخیر برخی از فیلسوفان، به عنوان مثال، بلانشارد و کانیل، تایید نشده است.