جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پلامناتز در شرح و نقدی بر فلسفه ی اجتماعی و سیاسی هگل بیشتر متأثر از تعابیر جناح چپ مکتب هگل است و با استفاده از همین تعابیر به استدلال پدیدارشناسی روح توجه بیشتری دارد. به نظر او اندیشه ی هگل درباره ی آگاهی و پویش های ذهن انسان اندیشه ای ارزشمند است. یکی از مسائل همیشگی وضع بشری این است که انسان همواره نیاز دارد جایگاه خود را در جهان بیابد و از لحاظ فکری و عاطفی با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر پلامناتز یکی از علایق مهم فلسفه ی هگل همین پویش ذهن انسان به سوی خرسندی است. از سوی دیگر پلامناتز به نقد دستگاه کلی فلسفه ی هگل و اندیشه ها و پیش فرض های آن و انسجام منطقی آن ها می پردازد. هدف او عرضه ی دورنمایی کلی نیست بلکه «وارد خانه می شود و به تجسس می پردازد.» به علاوه هدف نویسنده صرفا یافتن هماهنگی یا ناهماهنگی درونی آن فلسفه یا بهترین و وفادارترین تعبیر آن نیست بلکه می کوشد تا اهمیت آن را از لحاظ مسائل همیشگی انسان روشن سازد.

ژیژک با بی شمار راه های گوناگون، در جست و جوی هستی شناسی ای است مبتنی بر ایده های ناتمامیت و عدم انسجام، و استلزامات شگرف اجتماعی، روان کاوانه، و سیاسی ای که از پی روابط میان ما در مقام سوژه ها و جهانی که در آن زندگی می کنیم نمودار می شوند. در مصاحبه ای به سال 2007، او رانۀ مرگ را «نه به مثابه امری زیست شناختی یا هر چیزی دیگر، بلکه به عنوان اختلال و ساختاری هستی شناختی تفسیر می کند که چیزی را تغذیه می کند که ایدئالیسم آلمانی آن را منفیت می نامند».

پس از حملات 11 سپتامبر، پس از تهاجم به افغانستان و عراق و در اوج "جنگ علیه ترور"، ژان بودریار، متفکر جنجالی پست مدرنیست، کتاب "هوش شر" را نوشت. در پرداختن به لفاظی به اصطلاح «برخورد تمدن‌ها» بین غرب سرمایه‌داری و اسلام دینی بنیادگرا، این کتاب همچنین جمع‌بندی بسیاری از مهم‌ترین مضامین پروژه فلسفی بودریار را ارائه می‌کند. بودریار در اینجا بررسی می‌کند که چگونه لفاظی سیاسی نئولیبرالی فرهنگ‌های انسانی را به دو نیروی متضاد تقسیم می‌کند، یکی بر اساس مبادله نمادین، که دوگانه و متقابل است، و دیگری مبتنی بر مبادله پول و نشانه، که کلی‌کننده است. جوامع غیرغربی می توانند فرهنگ های نمادین واقعی و بادوام ایجاد کنند. اما سیستم جهان غرب، بر اساس منطق امپراتوری، برای ایجاد یک واقعیت یکپارچه و مهر و موم شده، طراحی شده است تا در سراسر جهان و تصویر آن بچرخد. اگر اولی تخریب ناپذیر و دومی غیرقابل مقاومت باشد، چه کسی می تواند برنده شود و پیروزی چگونه خواهد بود؟ ژان بودریار یکی از تأثیرگذارترین منتقدان فلسفی و فرهنگی است که امروزه همچنان می نویسد. کتاب‌های او شامل: جنگ خلیج‌فارس انجام نشد، آمریکا، اغواگری، نظم اشیاء و...

کتاب نامه های نیچه، اثری نوشته ی فردریش نیچه است که نخستین بار در سال 1921 به چاپ رسید. این مجموعه که دربردارنده ی بیش از دویست نامه از نیچه است، مکاتباتی ارزشمند درباره ی موضوعات مهم برای این فیلسوف—از جمله فلسفه، تاریخ، اخلاقیات، موسیقی و ادبیات—را ارائه می کند. در این کتاب همچنین، نامه هایی درباره ی زندگی شخصی نیچه وجود دارد که نشان دهنده ی فراز و نشیب های مختلف زندگی او هستند. در میان اسامی دریافت کنندگان این نامه ها، نام هایی همچون ریچارد واگنر، اروین رود، لو سالوم، مادر نیچه و خواهرش، الیزابت، به چشم می خورند. علاوه بر این ها، رو به وخامت رفتن سلامت روانی نیچه نیز در نامه ای بسیار تکان دهنده از فرانز اوربک آورده شده است.

"نگاهی به فلسفه" یا "سبک کردن بار سنگین فلسفه" اثری است به قلم "دونالد پامر" که حاصل بیش از سی سال تجربه ی او در امر تدریس بوده و شامل بهترین روش های به کار گرفته شده توسط وی در زمینه معرفی فلسفه می باشد. "دونالد پامر" با به کار گیری نثری مفرح و بیش از سیصد و پنجاه نقاشی و نمودار، جدی ترین مسائل فلسفی را بدون وارد کردن خدشه ای به اهمیت موضوع برای مخاطب توضیح می دهد. "نگاهی به فلسفه" یا "سبک کردن بار سنگین فلسفه" اثری موجز، سازمان یافته و تاریخی است که معارفه ای از فلسفه ی مربوط به اکثر فلاسفه ی بزرگ و مهم از دوران قبل از سقراط تا نیمه ی دوم قرن بیستم را در بر گرفته و دشوارترین مفهوم های فلسفی را با روشی قابل درک و دسترسی برای افرادی که در این زمینه تازه کارند، به تصویر کشیده است. تصاویر با وجود سرگرم کننده بودن، به شفاف سازی نظریات پیچیده و مسائل دشوار کمک می کنند و علاوه بر آن "دونالد پامر" مباحث جدیدی را در "نگاهی به فلسفه" از فلاسفه ی قبل از سقراط، جان دیویی، مارتین هایدگر و همچنین مطالبی در باب ساختارگرایی و پساساختارگرایی شامل مباحثی از لوی استروس، لاکان، دریدا و ایریگاره مطرح نموده است. همانطور که از عنوان فرعی کتاب "نگاهی به فلسفه"، یعنی "سبک کردن بار سنگین فلسفه" پیداست، سعی کرده تا دشواری های زبان فلسفه را به شکلی صمیمی، آسان سازی کند. بنابراین نوجوانان علاقمند به فلسفه و حتی بزرگسالانی که در آن سررشته ای ندارند، این کتاب را شروع مناسبی برای آشنایی با دنیای شیرین و پیچیده ی فلسفه خواهند یافت.

فراسوی چندپارگی پژوهشی جالب و شفاف درباره تقابل بین مطلق گرایی و نسبی گرایی یا بنیان باوری و چندپارگی است، که در عین حال راه حلی جدید نیز ارائه می دهد. کریستوفر فالزن - استاد فلسفه در دانشگاه ملی استرالیا - معتقد است که جایگزین مناسب برای بنیان باوری، نه چندپارگی، بلکه گفت وگو است، البته آن گونه ای از گفت و گو که می توان در آثار میشل فوکو یافت. در عین حال این کتاب نوعی بازاندیشی در مناظره مهم بین هابرماس و فوکو است و نشان می دهد که چگونه می توان از آثار فوکو به نحو مؤثری برای به چالش کشیدن موضع هابرماس بهره گرفت. فوکو و گفت و گوی اجتماعی: فراسوی چندپارگی می تواند برای همه کسانی که درباره فوکو تحقیق می کنند و هر کسی که به نظریه سیاسی، انتقادی و اجتماعی علاقه مند است مفید باشد.

این کتاب شامل سه مقاله از ژاک دریدا فیلسوف و نظریه‌پرداز مهم فرانسوی دربارة مسائل اخلاقی، سیاسی و زبان‌شناختی است که با عمل «نامگذاری کردن» مطرح می‌شود. مقالة اول، تأملی درباب مسئلة جوابگو بودن، حس وظیفه و الزام برای مسئول بودن و حتی امکان پاسخگو نبودن که در ارتباط با اخلاقیات و سیاست‌های مسئولیت‌پذیری است. مقالة دوم، مسئله و دشواری امر نامگذاری و امر غیر یا دیگر بودن را که الاهیات تنزیهی مطرح می‌کند در نظر می‌گیرد. مقالة آخر، مسئلة فضا را بررسی می‌کند که در یونانی به آن خورا می‌گویند و دریدا آن را از تیمائوس افلاطون وام می‌گیرد. خورا تمام مقولات از نامگذاری گرفته تا جنسیت را بر هم می‌ریزد و نگرشی تازه‌ به ما ارائه می‌دهد.

فراسوی چندپارگی پژوهشی جالب و شفاف درباره تقابل بین مطلق گرایی و نسبی گرایی یا بنیان باوری و چندپارگی است، که در عین حال راه حلی جدید نیز ارائه می دهد. کریستوفر فالزن - استاد فلسفه در دانشگاه ملی استرالیا - معتقد است که جایگزین مناسب برای بنیان باوری، نه چندپارگی، بلکه گفت وگو است، البته آن گونه ای از گفت و گو که می توان در آثار میشل فوکو یافت. در عین حال این کتاب نوعی بازاندیشی در مناظره مهم بین هابرماس و فوکو است و نشان می دهد که چگونه می توان از آثار فوکو به نحو مؤثری برای به چالش کشیدن موضع هابرماس بهره گرفت. فوکو و گفت و گوی اجتماعی: فراسوی چندپارگی می تواند برای همه کسانی که درباره فوکو تحقیق می کنند و هر کسی که به نظریه سیاسی، انتقادی و اجتماعی علاقه مند است مفید باشد.