جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گر چه علوم و معارف بشري همواره در حال تعميق و توسعه است، ليکن تا علوم آسماني و معارف وحياني از مجراي پرفيض ولايت جاري نشود و در دشت قلوب و صحراي نفوس، دفينه هاي عقول را شکوفا نسازد، نه ساماني براي آن علوم مي توان تصور کرد و نه امنيت علمي و ثبات عملي براي آن معارف مي توان اميد داشت؛ همان طور که نقش امام و ولي در جامعه، ضمن هدايت و حمايت، موجب اطمينان و آرامش و مايه نجات از هر نوع اضطراب و نگراني است، چهره و وجه علمي امام و ولي آسماني نيز در جهت ثبات و امنيت معرفتي نقش مؤثر، بلکه تعيين کننده دارد. حضرت علي بن موسي الرضا (ع) که نامش تلألؤآفرين است، در مدت کوتاه زماني، به اندازه تمام تاريخ فضا را روشن کرده، هم جهالت گذشتگان را برملا نمود و هم ضلالت آيندگان را نمودار ساخت؛ اکنون فرمايشات آن حضرت سند زنده علوم مختلف از جمله فلسفه و کلام است. در ايامي که کنگره بزرگداشت آن خاطر آسماني وآن نسيم رحماني در مشهد مقدس برگزار مي شد (در سالهاي1361-1360 هـ. ش)، آيت الله جوادي آملي با غور عميق و ژرف خود در وادي عرفان، فلسفه و کلام، به همراه غوص در درياي ولايت علوي و رضوي، در جهت سامان بخشي به تفکر اصيل فلسفه اسلامي و امنيت و آرامش اعتقادي و کلامي، بلکه وحدت و يگانگي اين دو گرايش عقلي و نقلي، جهشي بلند ايجاد کرده، اين اثر پر ارزش را به آسمان انديشه بشري اهدا نمودند. مسيري که شخصيت هاي علمي حوزوي و دانشگاهي بايد به درستي بشناسند و با دقت بپيمايند. در این نوشتار به معرفی اجمالی کتاب "علی بن موسی الرضا و الفلسفة الالهیة" و معرفی مؤلف گرانقدر آن "حضرت آیت الله جوادی آملی" می پردازیم.

ثقلين قرآن و عترت به جهت عظمت و والايي مقام و به لحاظ نقش حساس ‍ و خطير آنان همواره مورد توجه و اهتمام امت اسلامي بوده و مي باشد. هشدارهاي تکان دهنده پیامبر (ص) در مورد امانت هاي الهي بعد از جريان رسالت، يعني قرآن و عترت و اتحاد و هماهنگي بين آن دو ايجاب مي کرد کساني که ايمان راستين و معاهده صادقانه با خداوند دارند، همواره به فکر اين دو يادگار مهم رسالت باشند و وجود مطهر پیامبر (ص) را در دو جلوه قرآن و عترت ببينند و از وحدت اين دو به نقش اساسي آن ها پي ببرند. يکي از بهترين زمينه هايي که مي توان به اين هماهنگي و وحدت ثقل اکبر، يعني قرآن و ثقل اصغر، يعني عترت پی برد اين است که قرآن را از زبان عترت و عترت را از زبان قرآن بيابيم، گر چه هر يک براي معرفي خود منبع مستقلي هستند. اين کتاب ارزشمند در راستاي هدف مذکور تأليف شده است. در این نوشتار به معرفی اجمالی کتاب "علی بن موسی الرضا و القرآن الکریم" و معرفی مؤلف گرانقدر آن "حضرت آیت الله جوادی آملی" می پردازیم.

اين كتاب از دو كتاب« إشارة السبق» و« قاعدۀ ضمان » تشكيل شده است. كتاب إشارة السبق شامل دو قسمت مباحث اعتقادى و مباحث فقهى است. در قسمت اعتقادى يا به تعبير ديگر( اركان عقلى)، چهار ركن توحيد، عدل ، نبوت و امامت مورد بررسى قرار گرفته است. قسمت مباحث فقهى كه از صفحۀ ۶۶ آغاز مى‌گردد و اركان شرعى ناميده شده است شامل فروع عبادات از طهارت تا آخر امر به معروف و نهی از منکر است. اين قسمت شامل ۵ ركن است كه عبارتند از: صلاة، زكاة، صوم، حج، جهاد. قابل ذكر است كه كتاب طهارت در ضمن ركن صلاة و كتاب امر به معروف و نهى از منكر در ضمن ركن جهاد مطرح شده است. اگر چه مؤلف در صفحۀ ۶۶ طهارت را به عنوان يكى از اركان شرعى نام نمى‌برد اما آن را در زير مجموعۀ ركن صلاة مطرح نموده است.

این کتاب به بیان اصول تشیّع و اسلام با ادلّه عقلیّه و نقلیّه و آراء فلاسفه اسلامی می‌پردازد. مؤلّف از قلم زیبا و قدرت تحلیل خود بهره برده و کتاب حاضر را در تحلیل جامع اصول تشیّع نگاشته است. وی در این کتاب جواب شبهات ملاحده و مادّی گران و غیره را داده و به بیان ادلّه احکام نزد شیعه می‌پردازد. مؤلّف از خلافت بعد از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و تاریخ تشیع که آغاز و پیدایش آن را از دوره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌داند، شروع و به نقد و بررسی اصول تشیّع در مورد خداوند و صفات الهی پرداخته و بحث جامعی در خلافت و شروط امامت را بیان می‌کند. مؤلّف در بخش دیگری از کتاب به بحث معاد و مباحث مربوط به آن پرداخته و در نهایت به بحث ائمه اثنی عشر (علیهم‌السلام) می‌پردازد. کتاب حاضر به ادلّه چهار گانه شیعه پرداخته و در آخر کتاب فرقه‌های شیعه را ذکر می‌کند. موضوعات مطرح شده در این کتاب به همراه روایت مناسب با آن موضوع آورده شده است.

‏أسرار الإمامة، نوشته عمادالدین حسن بن علی طبرسی با موضوع کلام شیعی، کتابی است درباره مباحث پیرامون امامت و مسائل مرتبط با آن، از جمله اثبات امامت عقلا و نقلا، صفات امام، ضرورت وجود امام، عدد امامان، غیبت امام و رجعت ایشان، سیره انبیا در نصب امام و خلیفه، اسلوب تعیین امام، فضائل و مناقب امام، فائده امام و رد شبهات مربوط به امامت، با تکیه بر منابع اسلامی از آیات قرآن کریم و روایات شریفه. تحقیق این کتاب توسط بخش فلسفه و کلام مجمع بحوث اسلامی در مشهد مقدس صورت گرفته است. این کتاب به زبان عربی در قرن هفتم هجری و در یک جلد تألیف شده است.

محقق اثر در مقدمه‎اش، تحت عنوان «پیرامون کتاب اسرار الخفیه» همانند مصنف به اهمیت علوم عقلی در اتصاف انسان به علوم عقلی کلی و عقاید صحیح یقینی -که وجه تمایز انسان از حیوانات است- اشاره کرده است. وی کامل‎ترین و والاترین علوم عقلی را علم به مبدأ و منتهای اشیاء دانسته که واجب‌الوجود است. وی با مقارنه بین تاریخ وفات هارون جوینی و علامه حلی چنین نتیجه گرفته که علامه، نگارش این کتاب را پیش از 33 سالگی به پایان رسانده است. این کتاب از آثار مهم علامه است که آن را «اسرار الخفیّه» نامیده است و به مصداق اسمش در‎ آن‎ حرف‌هایی‎ را که تابه‌حال کسی نزده مطرح کرده است. از جمله نظریات علامه، بحث در مسئله اصالت وجود و اصالت ماهیت است که به‎صورت مستقل در عصر علامه و پیش از او مطرح نبود؛ اما می‎بینیم رأی علامه پیرامون این مسئله در یکی از اسرار کتاب ذکر شده است. او در یکی از اسرار کتاب می‎نویسد که بعضی معتقدند وجود صفتی دارد که حصولش را در اعیان اقتضا می‎کند. بدون شک این همان قول به اصالت وجود است. او سپس با تعبیر «و هو محال» از این دیدگاه تعبیر می‎کند که به‌صراحت نشان می‎دهد که او قائل به اصالت ماهیت است. علامه‎ حلی‎ همچنین بر‎ روی این دیدگاه تأکید می‎کند که حقیقت انـسان هـمان اجزاء اصلی بدن است که بدون تغییر و دگرگونی و کم‌وزیاد‎ شدن باقی‎ و پایدار است. او در‎ کتاب‎ کشف‎ الفوائد بین جـدایی اجـزاء‎ از یـکدیگر و نابودی آن‌ها مردد است؛ به‌عبارت‌دیگر میان این دو نـظریه که آیا‎ اعاده‎ معدوم جایز است یا ممتنع دو‎ دل‎ است‎. به‎ همین‎ دلیل معتقد است‎ که‎ این اجزای اصـلی بـدن کـه مساوی با حقیقت انسان است یا با مرگ نابود می‎شـود‎ و هـنگام‎ بازگشت‎ به امر خدا دوباره ایجاد می‎گردد؛‎ این‎ در‎ حالی‎ است‎ که‎ اعاده معدوم را بپذیریم. یـا بـا مـرگ اجزاء اصلی آن از یکدیگر جدا می‎شوند و هنگام بازگشت این اجزاء اصلی به امـر خـدا بـا یکدیگر ترکیب و تألیف می‎شوند‎؛ درصورتی‌که اعاده معدوم را نپذیریم؛ اما در اسرار الخفیه دو دلی و شک و تردیدی کـه گـفته شـد برطرف می‌شود و آشکارا حقیقت انسان را همان اجزای‎ اصلی‎ بدن می‎داند که هنگام مـرگ از یـکدیگر جدا می‎شوند و فناناپذیرند و اعاده معدوم و بازگشت آنچه نیست و نابود شده است را نیز مـحال و مـمتنع مـی‎داند. شیوه محقق در تحقیق و تصحیح اثر عبارت است از: تفکیک مطالب کتاب به سه قسمت: منطقیات، طبیعیات و الهیات؛ قرار دادن علامت‎های نشانه‎گذاری بر اصل با تغییر اشکال املائی به شیوه جدید؛ مقابله دقیق نسخه چاپ شده با اصل تا در صورت افتادگی یا تحریف متن تدارک شود؛ استخراج اقوال و نصوصی که مصنف در کتابش آورده، خواه به اسامی گوینده سخن اشاره کرده یا نکرده باشد؛ مصحح هرگاه لازم دیده عبارت یا جمله‎ای را به متن بیافزاید آن را در بین کروشه [] آورده و در پاورقی به منبع آن اشاره کرده است.

جلد هفتم، «بغية الراغبين في سلسلة آل شرف‌الدين»: كتابى ادبى، تاريخى و رجالى در شرح حال عالمان خاندان شرف‌الدين و خاندان صدر و ذكر احوال و آثار استادان و شاگردان آنهاست.

جلد نهم، «اسناد، سخنرانى‌ها، نامه‌ها، اجازات و تقريظات»: اين جلد دربردارنده اسنادى ارزشمند (عكس، نامه، پيام، خطابه، بيانيه‌ها و...) از علامه است. همچنين شامل نامه‌هايى است كه ديگران برايشان نوشته‌اند، كه به ترتيب موضوعى مى‌باشد

جلد دهم: دربردارنده فهرست‌هاى فنى اعم از روايات، اعلام، كتب، اماكن، اسناد و... است

جلد ششم، «مقالات»: دربردارنده پانزده مقاله است. از اين‌رو اين جلد با عنوان «مقالات» چاپ شده است. برخى از اين مقالات و نامه‌ها بيشتر در مجله «العرفان» و بعضى به‌گونه مستقل چاپ شده است. عناوين اين مقالات به ترتيب عبارتند از: «تأليف الأمة»: بحثى درباره برخى مسائل اختلافى بين شيعه و سنى در اصول و فروع دين و حقايق تاريخى است، با استناد به عقل و نقل و استنتاج و تحليل. مقاله در نخستين سال انتشار «العرفان» چاپ شده، بعدا به اثر ارزشمند «الفصول المهمه فى تأليف الامه» تبديل شد. در تحقيق اين اثر، ضمن اشاره به پيشينه عنوان، بحث‌هايى با عنوان اسلام، دين اجتماعى و همگرايى و نشان دين آورده شده است[۱۷] «مودة اهل‌البيت(ع) فريضة»: در بحث مودت اهل‌بيت(ع) به عنوان يك فريضه و واجب دينى، نصوصى از سنى و شيعى آورده شده، اشكالاتى كه به آيه 23 سوره شورا وارد شده، پاسخ داده شده است. اين آيه درباره اهل‌بيت(ع) است. تفصيل اين مطلب، در معرفى «الكلمة الغرّاء في تفضيل الزهرا(س)» آمده است[۱۸] «عصمة اهل‌البيت(ع) بنص الكتاب»، «الصلاة على اهل‌بيت(ع) فريضة»، «ثبوت الإمامة لعلى(ع) بنص الكتاب»، «بينة الوحى و شهادتها بأنّ علياً(ع) و شيعته خير البرية»، «فريضة ما أدّاها الاّ على(ع) او آية لم يعمل بها غيره»، «عقيلة الوحي زينب(س) بنت اميرالمؤمنين علي بن ابى‌طالب(ع)»، «صلح الحسن(ع)»، «زكاة الأخلاق»، «بغية الفائز في جواز نقل الجنائز»، «ثبت الإثبات في سلسلة الرواة»، «تحفة المحدثين فيما أخرج عنه الستة من المضعّفين»، «الفضائل الملفقه و الأحاديث المختلفة» و «مختصر الكلام في مؤلّفي الشيعة من صدر الإسلام»، عنوان ساير مقالات اين اثر مى‌باشد