جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نیچه را همواره با بدبینی، خموشی و خمودگی شرح و توضیح داده‌ و در بسیاری از مواقع لحظه‌های دهشتناک و بحرانی سده‌ی بیستم را به او نسبت داده‌اند. اما آیا نیچه به‌واقع اینگونه است و باید اینگونه خوانده و فهم شود؟ شارحان و مفسران تازه‌تر نیچه، روایت دیگری ارائه داده‌اند که از نیچه تصویری دیگرگون می‌سازد و عموم انگاره‌های پیشینی پیرامون فلسفه‌ی او و رفتار فکری‌اش را برای ما تغییر می‌دهد. فردریکا اسپیندلر در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» با بازخوانی مجدد و یکسره متفاوتش از نیچه، آن اشتیاق و شورمندی خاص فلسفه‌ی او را عیان کرده و از درون آن حجم از جنون سرشار از تعمق و تفکر، عشق به زیستن زندگی را در نظرگاه این فیلسوف بزرگ آلمانی هویدا می‌کند. کتاب اسپلیندر همه‌ی آن پرسش‌های فراموش‌شده که از الزامات زمانه‌ی اکنون هستند را به واسطه‌ی نیچه و همراه و دوشادوش او پیش روی خواننده می‌گذارد، با این هدف که بیایید با دستگاه فکری نیچه مشتاقانه و مشفقانه به جهان و پدیده‌هایش بنگریم. نیچه: تن، هنر، شناخت، کتابی‌ست برای مواجهه با تفکر فلسفی دیوانه‌واری که با ایده‌های گونه‌گون و متضادش، معرف رویکردی در نگریستن به جهان و انسان بود که پیش از او وجود نداشت و امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.

کتاب « کوتاه ترین سایه» (مفهوم حقیقت در فلسفه نیچه) نوشته آلنکا زوپانچیچ توسط انتشارات «هرمس» منتشر شده است. چه چیزی نیچه را نیچه می سازد؟ زوپانچیچ استدلال می‌کند که کیفیت قطعی نیچه، مد نبودن اوست، بیرون بودن او از جریان اصلی زمان خود یا هر زمان دیگری. زوپانچیچ برای بازگرداندن نیچه به بستری که در آن اندیشه «به اعتبار خود زندگی می کند» دو جنبه از فلسفه او را بررسی می کند. نخست، او مضامین اصلی نیچه را بازبینی می کند - اعلامیه مرگ خدا (که معنایی دوگانه داشت، "خدا مرده است" و "مسیحیت از مرگ خدا جان سالم به در برد")، آرمان زاهدانه، و نیهیلیسم - به عنوان ایده هایی که در شرایط پست مدرن لذت گرا ما بسیار وجود دارد. سپس در بخش دوم کتاب، شکل نیمروز نیچه و پیامدهای آن را برای تصور او از حقیقت مورد بررسی قرار می دهد. نیچه ظهر را نه به عنوان لحظه ای که همه سایه ها ناپدید می شوند، بلکه به عنوان لحظه "کوتاه ترین سایه" توصیف می کند - نه وحدت همه چیزهایی که خورشید در آغوش گرفته است، بلکه لحظه شکافتن است، زمانی که "یکی به دو تبدیل می شود". زوپانچیچ استدلال می کند که این مفهوم از دو به عنوان تفاوت حداقلی و کاهش ناپذیر در درون یکسان، تمام آثار نیچه را جان می بخشد و تنش دائمی و ذاتی آن را ایجاد می کند.

کتاب چنین گفت زرتشت، اثری فلسفی نوشته ی فردریش نیچه است که نخستین بار در سال 1891 به انتشار رسید. نیچه، یکی از جریان سازترین و نوآورترین متفکرین فلسفه ی غرب بود و کتاب چنین گفت زرتشت، هنوز هم به عنوان شناخته شده ترین و تأثیرگذارترین اثر او در نظر گرفته می شود. نیچه در این کتاب توضیح می دهد که چگونه زرتشت، پیامبری کهن از دیار پارس، از خلوتکده ی خود در کوهستان پایین می آید تا خبری را به مردم اعلام کند و بگوید که ابَرانسان، یا انسانی که تجلی الوهیت است، جانشین خلف و ادامه دهنده ی راه او خواهد بود. اندیشه های نیچه، همچون نظریه ی ابَرانسان و میل به قدرت، سال ها بعد توسط برخی متفکران از جمله اندیشمندان نازی مورد تحریف قرار گرفتند. این فیلسوف بزرگ آلمانی با نثری فوق العاده درخشان و شاعرانه استدلال می کند که معنای هستی از طریق تفکرات پیشین و اطاعت صرف از قدرت ها یافت نخواهد شد بلکه آن را می توان در زندگی ای پرشور، آشوبناک و آزادانه پیدا کرد.

کتاب چنین گفت زرتشت، اثری فلسفی نوشته ی فردریش نیچه است که نخستین بار در سال 1891 به انتشار رسید. نیچه، یکی از جریان سازترین و نوآورترین متفکرین فلسفه ی غرب بود و کتاب چنین گفت زرتشت، هنوز هم به عنوان شناخته شده ترین و تأثیرگذارترین اثر او در نظر گرفته می شود. نیچه در این کتاب توضیح می دهد که چگونه زرتشت، پیامبری کهن از دیار پارس، از خلوتکده ی خود در کوهستان پایین می آید تا خبری را به مردم اعلام کند و بگوید که ابَرانسان، یا انسانی که تجلی الوهیت است، جانشین خلف و ادامه دهنده ی راه او خواهد بود. اندیشه های نیچه، همچون نظریه ی ابَرانسان و میل به قدرت، سال ها بعد توسط برخی متفکران از جمله اندیشمندان نازی مورد تحریف قرار گرفتند. این فیلسوف بزرگ آلمانی با نثری فوق العاده درخشان و شاعرانه استدلال می کند که معنای هستی از طریق تفکرات پیشین و اطاعت صرف از قدرت ها یافت نخواهد شد بلکه آن را می توان در زندگی ای پرشور، آشوبناک و آزادانه پیدا کرد.

فردریش نیچه یکی از اسرارآمیزترین شخصیتهای فلسفه است و مفاهیم وی - ابرانسان ، اراده قدرت ، اخلاق برده - اساسا درک ما از شرایط انسانی را تغییر داده است. اما واقعا بیشتر مردم چه چیزی در مورد نیچه می دانند - فراتر از سبیل ، مضراب و پیوند طولانی مدت با نهیلیسم و فاشیسم؟ متفکری را که به یک اندازه مورد علاقه آلبرت کامو ، عین رند ، مارتین بوبر و آدولف هیتلر بود کجا قرار دهیم؟ نیچه نوشت که تمام فلسفه زندگی نامه ای است و در این بیوگرافی کاملا جذاب و بدیع ، سو پریدو خوانندگان را به دنیای این انسان درخشان ، عجیب و غریب و کاملا آشفته وارد می کند و وقایع و افرادی را که زندگی و کار او را شکل داده اند ، روشن می کند. پریدو از طریق تربیت متواضعانه و متعبدانه مسیحی خود - تحت الشعاع مرگ مرموز پدرش - از طریق حرفه تدریس ، فلسفه پردازی تنها در کوههای بلند ، و سقوط قلب شکسته به جنون ، زندگی فکری و احساسی نیچه را با بینش و حساسیت یک رمان نویس مستند می کند. او همچنین پرتره های فراموش نشدنی از افرادی که برای او مهمترین بودند را تهیه می کند ، از جمله ریچارد و کوزیما واگنر ، لو سالومه ، زنی که قلب او را شکست. و خواهرش الیزابت ، ملی گرایی خشمگین و ضد یهودی آلمانی که متون او را دستکاری کرده و آرشیو نیچه را به مقصدی برای ایدئولوگ های نازی تبدیل کرده است. من دینامیتم! بیوگرافی ضروری برای هر کسی است که بدنبال درک مورد سو تفاهم قرار گرفته ترین فیلسوف تاریخ است.

نیچه در فراسوی خیر و شر، فیلسوفان گذشته را متهم می کند که فاقد حس انتقادی هستند و کورکورانه مقدمات جزمی را در بررسی اخلاقیات می پذیرند. به طور خاص، او آنها را متهم می‌کند که نظام‌های متافیزیکی بزرگی را بر این باور که انسان خوب در مقابل انسان شرور است، به جای بیانی متفاوت از همان انگیزه‌های اساسی که بیان مستقیم‌تری در انسان شرور می‌یابداستوار کرده اند. این اثر به قلمرو «فراتر از خیر و شر» به معنای پشت سر گذاشتن اخلاق سنتی که نیچه در معرض نقدی مخرب قرار می‌دهد به نفع رویکردی تأییدی است که بی‌ترس با ماهیت دانش روبرو می‌شود.

«فریدریش نیچه» نوشته ایوو فرنتزل که در اول ژانویه 1967 منتشر شد، کتابی جامع و جذاب از زندگی و فلسفه یکی از تأثیرگذارترین و بحث برانگیزترین متفکران قرن نوزدهم، فردریش نیچه را ارائه می‌دهد. این بیوگرافی و پرتره‌ای چند‌وجهی از سفر فکری و تجربیات شخصی نیچه ارائه می‌دهد. ایوو فرنتزل، محقق و زندگی نامه نویس، زندگی نیچه را از بدو تولدش در 15 اکتبر 1844 در روکن، زاکسن، در طول سال‌های شکل گیری، دوران تحصیلی‌اش و دوره پربار دستاوردهای فلسفی که او را به عنوان متفکری پیشگام معرفی کرد، به دقت ترسیم می‌کند. روایت فرنزل نه تنها آموزنده است، بلکه در دسترس نیز است و در عین حال که دقت آکادمیک را حفظ می کند، ایده های پیچیده فلسفی را برای مخاطبان گسترده قابل درک می کند. ساختار این کتاب به صورت زمانی است و از اوایل زندگی نیچه شروع می شود. فرنتزل به بررسی پیشینه خانوادگی نیچه می پردازد و تأثیر پدرش، کشیش لوتری را که زمانی که نیچه تنها چهار سال داشت درگذشت، برجسته می‌کند. این فقدان اولیه، همراه با تربیت سختگیرانه مادر و خواهرش، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و اندیشه نیچه داشت. نویسنده سپس به فعالیت‌های آکادمیک نیچه می‌رود. استعدادهای شگرف نیچه باعث شد تا در سن 24 سالگی به درجه استادی در رشته زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بازل برسد. فرنزل موفقیت تحصیلی اولیه نیچه و نوشته‌های فلسفی اولیه او را که به شدت تحت تأثیر آثار آرتور شوپنهاور و ریچارد واگنر قرار گرفته بود، شرح می‌دهد. با این حال، رابطه نیچه با هر دو نفر تیره شد و منجر به تغییر قابل توجهی در تفکر او شد. زندگینامه توجه ویژه‌ای به پربارترین سال‌های نیچه دارد که در طی آن آثار مهمی مانند «چنین گفت زرتشت»، «فراسوی نیک و بد» و «تبارشناسی اخلاق» را تألیف کرد. فرنتزل به طرز ماهرانه ای تجزیه و تحلیل این متون را با جزئیات بیوگرافی در هم می‌آمیزد و بینش‌هایی را در مورد اینکه چگونه تجربیات شخصی نیچه، از جمله نبردهای او با بیماری و انزوا، به ایده‌های فلسفی او کمک می کند، ارائه می دهد. یکی از جنبه‌های انتقادی زندگی نامه، کاوش او در فلسفه نیچه است. او مفاهیم نیچه مانند «اراده معطوف به قدرت»، «بازگشت ابدی» و «ابرانسان» را به شیوه‌ای جذاب و روشنگر توضیح می‌دهد. نویسنده از جنبه‌های بحث‌برانگیزتر اندیشه نیچه، از جمله نقدهای او از دین، اخلاق و فرهنگ معاصر، دوری ‌جوید. در عوض، او آنها را در زمینه ارائه می کند و به خوانندگان این امکان را می دهد تا ماهیت رادیکال ایده های نیچه و ارتباط پایدار آنها را درک کنند. این کتاب با ارزیابی تأثیر نیچه بر تفکر مدرن به پایان می رسد. فرنتزل نشان می‌دهد که چگونه کار نیچه بر رشته‌های متنوعی از جمله فلسفه، ادبیات، روانشناسی و مطالعات فرهنگی تأثیر گذاشته است. او در مورد استقبال نیچه توسط متفکران بعدی مانند مارتین هایدگر، میشل فوکو و ژاک دریدا بحث می‌کند و تأثیر عمیق و ماندگار فلسفه نیچه را نشان می دهد. «فریدریش نیچه» نوشته ایوو فرنتزل روایتی متقاعدکننده و آموزنده از زندگی و اندیشه نیچه است. ترکیب عناصر روایی آن درکی کل نگر از نیچه به عنوان یک انسان و هم به عنوان یک فیلسوف فراهم می‌کند. رویکرد متوازن نویسنده، که نه بی‌دلیل نیچه را مورد احترام قرار می‌دهد و نه تحقیر می‌کند، به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا در مورد این شخصیت پیچیده و اغلب سوء‌برداشت شده قضاوت کنند.