جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پیوند مضمون آیه «وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْلا أَنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّه ...» با عصمت حضرت یوسف× موجب افزایش توجه مفسران فریقین به مضمون آن شده است. مقاله حاضر که به شیوه توصیفی تحلیلی نگارش یافته به دنبال شناسایی رویکرد مفسران تفاسیر: المنار، المیزان و تسنیم در مورد متعلق اراده یوسف× و زلیخا است. نتیجه برآمده از مباحث مقاله چنین است: این سه مفسّر، در حالی که در نفی دیدگاه منکران عصمت حضرت یوسف× و نقد مستندهای روایی آنان، اتفاق نظر دارند اما در تعیین متعلق اراده این پیامبر الهی و زلیخا، دچار اختلاف هستند؛ به گونه ای که مؤلف تفسیر المنار، بر تعدد متعلق آن دو تاکید دارد؛ در حالی که مؤلفان دو تفسیر دیگر، بر وحدت متعلق اراده آنها؛ یعنی اراده سوء پافشاری می نمایند؛ با این تفاوت که زلیخا، در جهت تحقق آن نیز کوشا بوده اما سرانجام ناکام ماند ولی حضرت یوسف× به جهت برخورداری از برهان ربّ، نه تنها برای عملیاتی کردن آن، کوششی ننمود، بلکه از قصد به آن نیز دور بوده است.

در سوره اسراء اشاره به دو فساد بنی اسرائیل شده است. عده ای از مفسران وقوع این فسادها را در زمان های گذشته دانسته اند. از این میان بخش قابل توجهی از تفاسیر، وقوع این فساد و سرکوبی آن را در زمان بُختُ الن َصَّر می دانند. حال آنکه در هیچ یک از روایات مصداق «أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ» به افرادی در گذشته اطلاق نشده است و به تبع آن فساد بنی اسرائیل و همچنین سرکوبی فساد بنی اسرائیل نیز توسط «أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ» در آخرالزمان تحقق خواهد یافت. صاحب جامع البیان وقوع این فساد و سرکوبی آن را در زمان بُختُ ن َّصر می داند اما بقیه مفسران در این باره یا نظریه جدیدی را ارائه نکرده اند یا بدون هیچ گونه اظهارنظری در مورد آن، صرفاً به نقل نظر وی پرداخته اند. مقاله حاضر با بررسی و تحلیل متون تفسیری، به نقد و بررسی امکان وقوع فساد مطرح شده در آیه چهارم سوره اسراء در قبل از اسلام، می پردازد. وقوع فساد و سرکوبی آن در زمان قبل از اسلام به ویژه توسط بُختُ ن صر، را بر پایه شواهد تاریخی موجود و دلایل روایی و تحلیل منطقی ردّ نموده و امکان وقوع این وعده را اولاً به دوران پس از اسلام و سپس به طور دقیق تر به حوالی زمانی دوران آخرالزمان و قبل از ظهور موکول می نماید.

این اثر اصیل آنتونی کنی که در چهار جلد تالیف شده، بهترین تاریخ فلسفۀ غربِ تک‌مؤلف از زمان تاریخ فلسفۀ کاپلستون است. نویسنده از رویای یونان باستان تا ساختارشکافی پست‌مدرن‌ها به سهولت با شاخه‌های اصلی فلسفه مواجه شده است: اخلاق، سیاست، دین، معرفت‌شناسی، زبان، مابعدالطبیعه، زیبایی‌شناسی و منطق. بنسون کریستوفر، نشریۀ فرست‌ثینگز

«خشونت الهی» به الهیات سیاسی و پیوند آن با حاکمیت می‌پردازد. ادعای کتاب این است که رویه‌های حاکمیت هم‌چون عدالت و بخشایش بازتابی از فرجام‌شناسی مسیحی است و اندیشمندان بزرگی هم‌چون دریدا و آرنت در مواجهه با مسئله‌ی حاکمیت و به رغم رویکرد انتقادی به آن در همان دامی افتاده‌اند که کارل اشمیت از آن با عنوان دوگانه‌ی (کاذب) میان آنارشی و حاکمیت یاد می‌کند. نویسنده‌ی «خشونت الهی» مدعی است که الهیات سیاسی والتر بنیامین دستگاه مفهومی لازم برای غلبه بر این دوگانه را فراهم می‌آورد. به باور نویسنده، ما باید کوشش به منظور پایان بخشیدن به حاکمیت را کنار بگذاریم و در عوض در پی شکلی مرکززدوده از حاکمیت باشیم. بدین ترتیب، نویسنده با تأکید بر مفهوم «خشونت الهی» در برابر «خشونت اسطوره‌ای» در الهیات سیاسی بنیامین می‌کوشد نیرویی مسیحایی را وارد صحنه کند که می‌تواند بت حاکمیت را از جای برکند و به جای آن جایگاهی تهی باقی بگذارد، جایگاهی که هر چند شکوه دم‌ودستگاه حاکمانه را ندارد اما امکان شکل دیگری از سیاست را برای ما فراهم می‌کند.

کتاب مقاله ها و پندها در بردارنده مجموعه ای از اندیشه ها و دیدگاه های آرتور شوپنهاور درباره مسائلی از قبیل نظریه اراده معطوف به زندگی رنج بیهودگی مرگ اندیشیدن و فلسفیدن اخلاق روان شناسی زیبایی شناسی قانون و سیاست است که به کوشش مترجم انگلیسی آن رجینالد جان هولینگدال از کتاب مهم متعلقات و ملحقات برگزیده شده است بخش های مقاله ها و پندها به لحاظ فلسفی و نیز ادبیات از بهترین نمونه ها برای معرفی این فیلسوف برجسته است و حتی خواننده نا آشنا بافلسفه یا فلسفه شوپنهاور نیز می تواند با وجود قلم صریح و بی ابهام او به آسانی رشته تفکراتش را دنبال کند و در جهان این فیلسوف غوطه ور گردد. این کتاب علاوه بر بخش هایی در باب موضوعات عمیق با طنینی فلسفی دربردارنده یادداشت های تیزبینانه و انتقادی شوپنهاور درباره پدیده های اجتماعی و فرهنگی مانند موسسات آموزشی تأثیر روزنامه ها و اخبار تعریف انسان نابغه تفاوت صدای انسان و حیوان و دانش چهره شناسی است که با وجود منسوخ بودن برخی از آنها همچنان از وسعت اندیشه این فیلسوف تأثیر گذار حکایت می کند رجینالد جان هولینگدال یکی از مهم ترین و برجسته ترین مترجمان و مفسران دیدگاه های شوپنهاور و نیچه در جهان انگلیسی زبان است و در مقدمه این کتاب نظریات جذاب خود درباره شخصیت زندگی و اندیشه های شوپنهاور را در ترازوی اندیشه علاقه مندان به این فیلسوف بزرگ قرار می دهد.

کتاب «یک سال تا رواقی‌گری: ۵۲ تمرین برای رسیدن به زندگی رضایت‌بخش» نوشته ماسیمو پیلیوچی، راهنمایی عملی و الهام‌بخش برای به کار بستن حکمت و اصول فلسفه رواقی در امور روزمره زندگی امروزی است. رویکردهای اثبات‌شده رواقی، حتی پس از گذشت بیش از دو هزار سال، همچنان درخشان و راهگشا هستند و می‌توانند چراغ راه ما در پیمودن مسیر پر پیچ‌وخم زندگی باشند. در این کتاب، نویسنده با ارائه ۵۲ درس و تمرین هفتگی، خوانندگان را گام به گام با مفاهیم، ارزش‌ها و روش‌های مکتب رواقی آشنا می‌سازد و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با تکیه بر این خرد کهن، به آرامش درون، استقامت در برابر مشکلات و شادکامی پایدار دست یافت. هر فصل از کتاب به یکی از جنبه‌های اصلی حکمت رواقی مانند خویشتن‌داری، عزت نفس، شجاعت، عدالت، و تعالی اختصاص یافته و شامل تأملات، حکایات و راهکارهای ملموسی برای تعمیق درک و نحوه به کارگیری آن اصول در زندگی است. برای نمونه، در بخشی از کتاب بر اهمیت تمرکز بر امور تحت کنترل فرد و رها کردن نگرانی‌ها درباره مسائل خارج از اراده او تأکید شده است. رواقیون معتقد بودند که سرچشمه بسیاری از اضطراب‌ها و آشفتگی‌های روحی، دلمشغولی به رویدادها و شرایطی است که خارج از حیطه اختیار ما هستند. در عوض، آن‌ها توصیه می‌کردند که باید همه توان خود را بر انجام بهترین عمل ممکن در لحظه حال و موقعیت فعلی متمرکز کنیم. یا در فصلی دیگر، بر لزوم توجه به گذر عمر و زودگذر بودن زندگی پرداخته شده است. رواقیون بر این باور بودند که درک محدود و ناپایدار بودن حیات، به ما کمک می‌کند تا قدر هر روز و هر فرصتی را بیشتر بدانیم، بر آنچه واقعا اهمیت دارد تمرکز کنیم و خود را وقف کارهای ارزشمند و هدفمند نماییم. پیلیوچی همچنین حکایات، نقل قول‌ها و سرمشق‌هایی از متفکران بزرگ رواقی همچون سنکا، اپیکتتوس و مارکوس اورلیوس ارائه می‌دهد تا به درک عمیق‌تر مفاهیم کمک کند. او سپس با طرح پرسش‌ها و تمرین‌هایی، خوانندگان را به تفکر، تأمل و به کار بستن آموخته‌ها در موقعیت‌های مختلف زندگی دعوت می‌کند. کتاب «یک سال تا رواقی‌گری» منبعی ارزشمند برای همه کسانی است که می‌خواهند با تکیه بر فرزانگی فلسفی، زندگی آگاهانه‌تر، متعادل‌تر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشند. مطالعه و انجام تمرینات این کتاب، به تدریج ما را از اسارت افکار بیهوده و احساسات مخرب رها می‌سازد و راه را برای دستیابی به نگرشی استوارتر، بردبارتر و آرامش‌بخش‌تر هموار می‌کند.

" این کتاب زندگی من را نجات داد." این را امیلی چوران ، فیلسوف رومانیایی در مورد کتابی می گوید که در مورد جنون و مرگ ، پوچی وجود و عذاب آگاهی تعمق می کند. چوران در تاریک ترین ترس های ما نه تنها دلایلی برای ادامه زندگی می یابد بلکه شوخی کمیک و طنز پوچی در انجام این کار می بیند.این اثر اولیه چوران ، که سوزان سانتاگ او را "برجسته ترین چهره در سنت کیرکگور ، نیچه و ویتگنشتاین" می نامد ، و مارک فومارولی اخیرا او را "اسطوره ... استادنثر فرانسوی "، خطاب کرده ذهن فلسفی را در بحران تب خود-مصرفی به تصویر می کشد. زاده شده در بی خوابی وحشتناکی که چوران آن را" یک شفافیت گیجیمی کندنده که حتی بهشت را به جهنم تبدیل می کند "، چوران بر قله های ناامیدی را در سال 1934 در سن بیست و دو سالگی در رومانی نوشت. این کتاب ما را با چوران جوان آشنا می کند. همچنین چوران را به عنوان خبره ی آخرالزمان ، نظریه پرداز ناامیدی معرفی می کند. برای چوران ، نوشتن و فلسفه با رنج جسمی ارتباط نزدیکی دارند: هر دو با "فضیلت های غزلی" که تنها به افشاگری متافیزیکی منجر می شوند مشترک هستند. نتیجه کتابی است که به عنوان جایگزینی برای خودکشی ارائه می شود. چوران با اعمال مبارزات روح رومانتیک در برابر خدا ، جهان و خود ، انرژی ذخیره شده ای را آزاد می کند که او را با خیال راحت از ناامیدی خود بیرون می آورد. بر قله های ناامیدی ، نخستین مقابله ی فیلسوف با مضامینی را نشان می دهد که در آثار بالغ و بعدی خود به آنها باز می گردد: ناامیدی و فروپاشی ، پوچی و بیگانگی ، بیهودگی و غیرمنطقی بودن وجود. بر قله های ناامیدی، بینش دلهره طعنه آمیز ذهن فلسفی نویسنده اش را ارائه می دهد. همچنین به خوانندگان دیدی شگرف از رشد اولیه چوران می دهد و چشم اندازهای جدیدی را در مورد تکامل وی به عنوان یک نویسنده و متفکر باز می کند.

کتاب «همه چیز ممکن است» رساله‌ای فلسفی است که به عمق پرسشگری هستی‌شناختی و ماهیت وجود انسان می‌پردازد. این کتاب که توسط فیلسوف روسی لف شستوف نوشته شده است، تفکرات سنتی را زیر سوال برده و خوانندگان را درگیر بررسی عمیق معنای زندگی می کند. لف شستوف، با نام کامل لف ایزاکوویچ شوارتزمن، فیلسوف اگزیستانسیالیست یهودی-روسی بود که به دلیل نقدهایش بر عقل گرایی فلسفی و پوزیتیویسم شهرت داشت. او از جنبشی فراتر از عقل و متافیزیک حمایت می‌کرد و استدلال می‌کرد که این‌ها نمی‌توانند به طور قطعی حقیقت را درباره مسائل نهایی و بنیادی انسان، از جمله ماهیت خدا یا هستی، ثابت کنند. محققان معاصر آثار او را با برچسب «ضد فلسفه» معرفی می‌کنند که نشان دهندۀ مخالفت او با گرایش‌های سیستماتیک و عقل‌گرایانه فلسفۀ سنتی است. شستوف در کتاب «همه چیز ممکن است»، برای بررسی تفاوت بین ادبیات روسی و اروپایی، از سبک سخنان فریدریش نیچه استفاده می‌کند. این کتاب که در ابتدا در سال 1905 منتشر شد، نشان‌دهنده درگیری اولیه شستوف با ابعاد وجودی فلسفه است، جایی که او محدودیت‌های عقل‌گرایی و امکاناتی که فراتر از آن وجود دارد را معرفی می‌نماید. فلسفه شستوف عمیقا تحت تأثیر آثار داستایوفسکی و نیچه است و این تأثیر در کتاب «همه چیز ممکن است» نیز مشهود می‌باشد. او با شکاکیت داستایوفسکی به عقل گرایی و نقد نیچه به محدودیت‌های نظام‌های علمی و فلسفی همسو می‌شود. اما باید در نظر داشت که این کتاب صرفا نقد عقل نیست، بلکه تفسیری در مورد ناامیدی نیز می‌باشد. شستوف ناامیدی را نه به عنوان حالتی که باید بر آن غلبه کرد، بلکه گامی ضروری به سوی درگیری عمیق‌تر با هستی می‌داند. او خواننده را به مقابله با «دیوارهای سنگی» یا همان ممکن‌ها دعوت می‌کند، نه برای آشتی با آن‌ها، بلکه برای شناخت و دست‌وپنجه نرم کردن با آن‌ها.

کتاب «همه چیز ممکن است» رساله‌ای فلسفی است که به عمق پرسشگری هستی‌شناختی و ماهیت وجود انسان می‌پردازد. این کتاب که توسط فیلسوف روسی لف شستوف نوشته شده است، تفکرات سنتی را زیر سوال برده و خوانندگان را درگیر بررسی عمیق معنای زندگی می کند. لف شستوف، با نام کامل لف ایزاکوویچ شوارتزمن، فیلسوف اگزیستانسیالیست یهودی-روسی بود که به دلیل نقدهایش بر عقل گرایی فلسفی و پوزیتیویسم شهرت داشت. او از جنبشی فراتر از عقل و متافیزیک حمایت می‌کرد و استدلال می‌کرد که این‌ها نمی‌توانند به طور قطعی حقیقت را درباره مسائل نهایی و بنیادی انسان، از جمله ماهیت خدا یا هستی، ثابت کنند. محققان معاصر آثار او را با برچسب «ضد فلسفه» معرفی می‌کنند که نشان دهندۀ مخالفت او با گرایش‌های سیستماتیک و عقل‌گرایانه فلسفۀ سنتی است. شستوف در کتاب «همه چیز ممکن است»، برای بررسی تفاوت بین ادبیات روسی و اروپایی، از سبک سخنان فریدریش نیچه استفاده می‌کند. این کتاب که در ابتدا در سال 1905 منتشر شد، نشان‌دهنده درگیری اولیه شستوف با ابعاد وجودی فلسفه است، جایی که او محدودیت‌های عقل‌گرایی و امکاناتی که فراتر از آن وجود دارد را معرفی می‌نماید. فلسفه شستوف عمیقا تحت تأثیر آثار داستایوفسکی و نیچه است و این تأثیر در کتاب «همه چیز ممکن است» نیز مشهود می‌باشد. او با شکاکیت داستایوفسکی به عقل گرایی و نقد نیچه به محدودیت‌های نظام‌های علمی و فلسفی همسو می‌شود. اما باید در نظر داشت که این کتاب صرفا نقد عقل نیست، بلکه تفسیری در مورد ناامیدی نیز می‌باشد. شستوف ناامیدی را نه به عنوان حالتی که باید بر آن غلبه کرد، بلکه گامی ضروری به سوی درگیری عمیق‌تر با هستی می‌داند. او خواننده را به مقابله با «دیوارهای سنگی» یا همان ممکن‌ها دعوت می‌کند، نه برای آشتی با آن‌ها، بلکه برای شناخت و دست‌وپنجه نرم کردن با آن‌ها.