جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب مقاله ها و پندها در بردارنده مجموعه ای از اندیشه ها و دیدگاه های آرتور شوپنهاور درباره مسائلی از قبیل نظریه اراده معطوف به زندگی رنج بیهودگی مرگ اندیشیدن و فلسفیدن اخلاق روان شناسی زیبایی شناسی قانون و سیاست است که به کوشش مترجم انگلیسی آن رجینالد جان هولینگدال از کتاب مهم متعلقات و ملحقات برگزیده شده است بخش های مقاله ها و پندها به لحاظ فلسفی و نیز ادبیات از بهترین نمونه ها برای معرفی این فیلسوف برجسته است و حتی خواننده نا آشنا بافلسفه یا فلسفه شوپنهاور نیز می تواند با وجود قلم صریح و بی ابهام او به آسانی رشته تفکراتش را دنبال کند و در جهان این فیلسوف غوطه ور گردد. این کتاب علاوه بر بخش هایی در باب موضوعات عمیق با طنینی فلسفی دربردارنده یادداشت های تیزبینانه و انتقادی شوپنهاور درباره پدیده های اجتماعی و فرهنگی مانند موسسات آموزشی تأثیر روزنامه ها و اخبار تعریف انسان نابغه تفاوت صدای انسان و حیوان و دانش چهره شناسی است که با وجود منسوخ بودن برخی از آنها همچنان از وسعت اندیشه این فیلسوف تأثیر گذار حکایت می کند رجینالد جان هولینگدال یکی از مهم ترین و برجسته ترین مترجمان و مفسران دیدگاه های شوپنهاور و نیچه در جهان انگلیسی زبان است و در مقدمه این کتاب نظریات جذاب خود درباره شخصیت زندگی و اندیشه های شوپنهاور را در ترازوی اندیشه علاقه مندان به این فیلسوف بزرگ قرار می دهد.

«هستی و زمان» عنوان مهم‌ترین کتاب مارتین هایدگر قبل از گشت (چرخش فلسفی) است. این کتاب از دشوارترین متون فلسفی است که هر کس ممکن است با آن مواجه شود و این دشواری دو جهت دارد؛ اولا مباحث فلسفی طرح شده در این کتاب کما اینکه اصیل اند، جدید هم هستند. همچنین نظریات هایدگر در این کتاب حاصل سال‌ها تدریس، پژوهش، تفکر و همفکری بوده است و حتی کتابی به حجم هستی و زمان نیز برای بیان آن نظریات کتابی خلاصه محسوب می‌شود. دوما کلمات و دستور زبان مورد استفادۀ هایدگر در جاهای متعددی در خوانش متن مشکل ساز می‌گردد. برای مثال هایدگر در بسیاری از موارد برای انتقال مفاهیم مورد نظرش با استفاده از زبان آلمانی شروع به واژه‌سازی می‌کند. در این میان یکی از بهترین منابع برای هموارسازی خوانش هستی و زمان، کتاب «هستی و زمان هایدگر: راهنمای خوانش» نوشتۀ ویلیام بلانتر است. بلانتر در این کتاب سعی کرده است که مفاهیم هایدگر را به زبان ساده و قابل هضم شرح دهد و نثر فشردۀ کتاب را بازسازی کند. بلانتر در مقدمۀ کتاب راهنمای خود، «هستی و زمان» را در ارتباط با دیگر متون هایدگر بررسی می‌کند و همچنین به بسترهای تاریخی پدیدارشناختی و اگزیستنسیالیستی فکر هایدگر اشاره می‌کند. او سپس به شرح بخش‌های مختلف هستی و زمان می‌پردازد و مفاهیمی مانند درون-جهانی-بودن، دازاین و اصالت دازاین، زمانمندی و تاریخمندی را به نحو واضح و شفافی توضیح می‌دهد. از این جهت این کتاب نه فقط برای کسانی که به دنبال خوانش هستی و زمان هستند، بلکه برای کسانی که برای اولین بار با هایدگر مواجه می‌شوند هم بسیار مفید واقع می‌شود. از دیگر نقاط قوت این راهنما این است که هایدگر را دائما در ارتباط با دیگر فلاسفه، مانند ارسطو، کانت، دکارت، هگل، کی‌یر کگور و نیچه نشان می‌دهد و نقدهایش و تأثراتش از آن‌ها را برای مخاطب روشن می‌کند. این کار بلانتر باعث می‌شود هیچ خواننده‌ای هایدگر را یک تافتۀ جدا بافته از تاریخ فلسفه نداند و ارتباط او با فکر پیش از خودش را درک کند و همچنین ارتباطش با مسائل معاصر ما نیز مشخص شود. پس به طور کلی کتاب «هستی و زمان هایدگر: راهنمای خوانش» با تفسیرهای روشن، ساده و دقیق یکی از بهترین کتب مقدماتی برای ورود به اندیشۀ هایدگر و همچنین خوانش هستی و زمان است که به دلیل معرفی منابع متنوع و متعدد هم برای پژوهشگران و دانشجویان مناسب است و هم اشخاص علاقه‌مند می‌توانند از آن بهره بگیرند.

مجموعه «چگونه بخوانیم»، با این هدف که به خواننده اجازه دهد لذت و تحریک فکری را در خواندن این نویسندگان کلاسیک تجربه کند، زمینه و توضیحی را ارائه می‌کند که درک شما را از متون حیاتی برای قانون تسهیل و غنی می‌کند. دیگر نیازی نیست که نزدیک شدن به نوشتار روشنفکران، هنرمندان و فیلسوفان اصلی دلهره آور باشد. این مجموعه نوع جدیدی از مقدمه است - یک کلاس استاد خصوصی در خواندن - که شما را با آثار برخی از تأثیرگذارترین و چالش برانگیزترین نویسندگان تاریخ روبرو می کند. این کتاب ها به زبانی شفاف و قابل دسترس، موضوعات ضروری مانند تفکر نیچه در مورد زیبایی، حقیقت و حافظه را توضیح می دهند. تفکر نیچه حول مفهومی جدید و چشمگیر از انسانیت می چرخد - بشریتی که با مرگ خدا کنار آمده است و هنر و علم خوب زیستن را بدون نیاز به قطعیت های متافیزیکی و مطلقات اخلاقی به کار می گیرد. پس چگونه زندگی کنیم؟ و ما چه چیزی را دوست داریم؟ کیت آنسل پیرسون خواننده را با سبک متمایز فلسفی نیچه و رشد اندیشه او آشنا می کند. او از طریق یک سری خوانش دقیق از کلمات قصار نیچه، برخی از شناخته‌شده‌ترین اما اغلب نامفهوم‌ترین ایده‌های خود، از جمله ابرانسان را روشن می‌کند و ماهیت چالش‌برانگیز تفکر نیچه را در مورد موضوعات کلیدی مانند زیبایی، حقیقت آشکار می‌کند. این کتاب گزیده هایی از طیف وسیعی از آثار نیچه، از جمله انسانی زیادی انسانی ،علم همجنسگرایان؛ چنین گفت زرتشت و درباره تبارشناسی اخلاق گرفته شده است.

آنتونیو نگری"، یکی از برجسته ترین محققان جهان پیرامون "باروخ اسپینوزا" و میراث دار معاصر وی، در کتاب "اسپینوزا و ما" توضیحی مستقیم از استدلال های مفصل این فیلسوف و شرح قانع کننده ای از علت محبوب بودن وی تا به امروز ارائه می دهد. "نگری" در پاسخ به علاقه ی دوباره ی مردم به اندیشه ی "اسپینوزا" و کاربرد بالقوه ی آن در مسائل جهانی معاصر، ارزش ویژه ی متفکر را در سیاست، فلسفه و رشته های مرتبط نشان می دهد. "آنتونیو نگری" از درک خود از فیلسوف به عنوان یک فرد پسامدرنیست اولیه یا متفکری که اکنون با ظهور پست مدرن در حال معاصر شدن است، دفاع می کند. او نظریه های اسپینوزا را با گرایش های اخیر فلسفه ی سیاسی، به ویژه ارتباط مجدد با "الهیات سیاسی" کارل اشمیت و تاریخ فلسفه، از جمله این استدلال که اسپینوزا متعلق به ایده ی "روشنگری رادیکال" است، پیوند می دهد. "نگری" با قرار دادن "اسپینوزا" به عنوان یک روشنفکر انقلابی معاصر، انتقادات متفکران قرن بیستم را که توسط ژاک دریدا ، آلن بدیو و جورجیو آگامبن مطرح می شود، مورد توجه قرار داده و عملا آنها را شکست می دهد. اگر از طرفداران کارهای "آنتونیو نگری" در بحث مارکسیسم خودمختار و دموکراسی رادیکال یا همکاری مشترک او با مایکل هارد هستید، حداقل خواندن چندین مقاله از کتاب "اسپینوزا و ما" اکیدا به شما توصیه می شود. نقش "اسپینوزا" و انبوه اندیشه ی "آنتونیو نگری" در قلمروی کتاب "اسپینوزا و ما" به طور کامل روشن نیست و در هاله ای از ابهام قرار دارد، اما اصل عقاید وی در این زمینه، در این مه انبوه به زیبایی هرچه تمام تر می درخشد. اسپینوزا و ما، مشتمل بر چهار سخنرانی نگری درباره اسپینوزاست که در قالب درس‌گفتارها و کنفرانس‌های گوناگون بین سال‌های ٢٠٠٥ تا ٢٠٠٩ ارائه شده‌اند. اسپینوزا و ما سومین اثری است که آنتونیو نگری، پس از نابهنجاری وحشی و اسپینواز برانداز، به طور کامل به اسپینوزا اختصاص داده است. این کتاب، جستارهای گردآوری‌شده نگری را در اسپینوزای برانداز، که به سال ١٩٩٢ منتشر شد، توأماً تداوم می‌بخشد و تکمیل می‌کند؛ در ابتدای متنِ چهار سخنرانی حاضر در این کتاب مقدمه‌ای مبسوط از نگری می‌آید که همزمان وظایف گوناگونی را به انجام می‌رساند: یادآوری تزهای اصلی نابهنجاری وحشی؛ مروری بر آرای چهره‌های اصلی مطالعات قاره‌ای در باب اسپینوزا در چند دهه گذشته؛ و به دست دادن تصویری از پروژه فلسفیِ در دست تکوینِ خودِ وی درون صحنه گسترده‌تر فلسفه سیاسی قاره‌ای معاصر. دغدغه اسپینوزا و ما در مجموع این است که چگونه اسپینوزا از قفای مدرنیته به روزگار پست‌مدرنِ حاضر جهیده تا ما را نه‌فقط به تأملی براندازانه در مقابل گفتارهای غالب روزگار معاصر وادارد، بلکه ما را به عملی مشترک فرابخواند که هنوز خود نیز به بزرگی و عظمت آن واقف نیستیم.

کتاب حاضر از سه حرکت تشکیل شده است. در حرکت اول، رابطه اسپینوزا - مارکس، با شرح قرابت های تعریف «مفهوم مشترک» در اسپینوزا و تعریف «ارزش» نزد مارکس، ترسیم می شود. دومین حرکت، قرائت خلاقانه مارکس از اسپینوزا و وفاداری اش را به او در دست نوشته 1841 برجسته می سازد. سومین حرکت، مضمون قدرت برسازنده فقر، را از مجرای مقایسه دقیق نوشته های اسپینوزا و مارکس، به علاوه متأخرترین تفاسیر شان، شرح و بسط می دهد. سرانجام، این کتاب تلاش دارد از «اخلاق» اسپینوزا به سوی اخلاقی درباره ما، درباره فهم و عمل ما، حرکت کند. جهانی که اسپینوزا به روی ما می گشاید، بافتار و بنیان این کتاب کوچک را تشکیل می دهد. مارگریتا پاسکوچی دکترای ادبیات تطبیقی را در دانشگاه نیویورک سیتی ایالات متحد خوانده است، رساله دکترای وی «سرمایه و امر خیالی، مطالعه ای در باب کالا در مقام ابژه شاعرانه» نام دارد. او همچنین دارای دکترای فلسفه از دانشگاه فرانکفورت آلمان نیز هست.

با توجه به نقش چشمگیر تقلید و الگوبرداری در زندگی عرفی و زندگی دینی، این نوشتار کوشیده است دیدگاه علامه مصباح یزدی را در باب باورها، ارزش ها و روش رسیدن به اهداف ارزشی و نقشی که تقلید می تواند در آن ایفا کند، بررسی نماید. خودکفایی عقلانی و یا الگوبرداری از دیگران در عرصه باورها و ارزش ها تا کجا و براساس کدام معیار قابل تفکیک است؟ چرایی تقلید، الگوی سزاوار تقلید و نیز انگیزه روان شناختی که معمولاً ما را به الگوبرداری می کشاند، ازجمله جنبه هایی است که این نوشتار بررسی کرده است. علامه مصباح یزدی از متفکران معاصر شیعی بر این باور است که تقلید و الگوبرداری در جنبه های اصلی زندگی دینی نه تنها نشانه نارسیدگی عقلانی و شناختی نیست، بلکه از ضرورت های سامان دهی و آسان سازی روند زندگی دینی است. بسیاری از جوانان با انگیزه حفظ و تقویت استقلال جوانی می خواهند در روند زندگی دینی خود به دیگران وابسته نباشند، اما از سوی دیگر گوشه ها و زوایایی از باورها و ارزش هایی که در زندگی برای خود برمی گزینند، نمی تواند در تیررس برد شناختی و عقلانی آنان قرار گیرد. استاد مصباح این چالش زندگی دینی را به بحث کشیده و بر سر دو راهی تحقیق و تقلید راه سومی را که جالب است، پیشنهاد می کند. به رغم آنکه این راه پیشنهادی، زندگی کنونی ما را به زندگی پیراسته حضرت محمد و جانشینان معصوم(ع) پیوند می زند، اما همچنان راه خودکفایی عقلانی و استقلال در خردورزی را بر ما گشوده می دارد.

براهین اثبات واجب الوجود، براساس چگونگی ارتباطشان با تسلسل، به سه دسته تقسیم می شوند: 1) از ابطال تسلسل، واجب را اثبات می کنند؛ 2) لابشرط از وجود یا عدم تسلسل، واجب را اثبات می کنند؛ 3) براساس فرض تسلسل، واجب الوجود را اثبات می کنند. برهان ابن سینا تنها برهان دستۀ سوم است. این نوشتار سه گام اصلی دارد: در گام نخست، به برهان ابن سینا پرداخته ایم و از زبان شارح مواقف، به اشکال صدرا بر این برهان پاسخ گفته ایم؛ در دومین گام، برای اثبات واجب، طرحی نو درانداخته و برهان دیگری از دستۀ سوم صورت بندی کرده ایم؛ مقایسۀ این برهان بدیع با برهان سینوی و بیان شباهت ها و تفاوت های آن ها، آخرین گام این پژوهش است.