جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پارمنیدس , اشاعره (اهل سنت) , حاجت ممکن به علت , حدوث ممکن , معتزله (اهل سنت) , جسم بسیط , اجزاء زمان , ماهیت ممکن , امکان استعدادی , عرض بی واسطه در عروض , زمان , اراده , اصل علّیت ,

تجرد نفس ناطقه , علم الهی , هرمنوتیک اسلامی , حکم عقلی , تفسیر قرآن , تفسیر عرفانی , عقل , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم حضوری(مقابل علم حصولی) , معرفت دینی , ایمان و عقل , العلم (وابسته اخص نور مجرد))(حکمت اشراق) ,

دلیل ضرورت نبوت , امر بین امرین , تفویض , جبر فلسفی , ضرورت نبوت , عینیت صفات الهی با ذات , معجزات , اثبات وجود خدا , حقانیت معجزه , عقل ( جوهر ) , توحید(الهیات بالمعنی الاخص)) , عقل , تعقل(معرفت شناسی) , عقلانیت(اصطلاح وابسته) , عینیت ذات واجب الوجود , امکان نبوت , عقلانیت اسلام , قضا و قدر , ایمان و عقل ,

رابطه وجود و ماهیت , صدق و کذب , جوهر و عرض , برهان حدوث , وجود و ماهیت , حرکت جوهری , احکام ماهیت , ماهیت , امکان استعدادی , براهین اثبات واجب(حکمت نظری) , نظام علت فاعلی , علم و فلسفه , اراده , اصل علّیت , وجود ذهنی , قواعد علت و معلول , قواعد قوة و فعل , قواعد کلی و جزئی ,

زیادت وجود بر ماهیت , مفهوم وجود , اگزیستانسیالیسم , حکمت متعالیه , احکام سلبی وجود , عرض ذاتی(حکمت نظری) , اعاده معدوم , اصالت وجود , وحدت تشکیکی وجود , مشترک , بدایة الحکمة , وجود ذهنی , نفس الامر(اصطلاح وابسته) , امتناع اعاده معدوم ,

احکام کلی وجود , هیولی , اجزاء ماهیت , ماهیت بشرط لا , ماهیت جوهری , نوع , جنس , اجناس عالیه , کم , کیف , احکام فصل , عوارض ذات ماهیت , عرض لازم ماهیت , فصل , مقولات عشر , بدایة الحکمة ,

برهان حدوث , علم نظری , حرکت قطعیه , حرکت توسطیه , حرکت جوهری , سبق و لحوق , علم , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم بدیهی((تصوری و تصدیقی اولی و غیر اولی)، مقابل علم نظری) , معلوم((اصطلاح وابسته)، مقابل عالم) , حرکت , قواعد قوة و فعل , قواعد حدوث و قدم ,

اصالت ماهیت , نظریه فیض , اراده , قدم عالم , اراده الهی , حرکت جوهری , مُثُل , وحدت تشکیکی وجود , مُثُل افلاطونی(اصطلاح وابسته) ,

امکان فقری , انقلاب ماهیت , قاعده امکان اشرف(حکمت اشراق) , وجود ذهنی , انتقال الاعراض محال , انقلاب الحقیقة ممتنع: انقلاب حقیقت محال است , اَلبَسیطُ لایُمکنُ اَن یکونَ فاعلاً و قابلاً: موجود بسیط هرگز نمی‌تواند هم فاعل و هم قابل باشد , قاعده فرعیه: ثبوت شیء لشیء فرع لثبوت المثبت له , کل حرکة لابد لها من محرک , الشیء ما لم یجب لم یوجَد: شیء ممکن تا به مرحلة وجوب وجود از ناحیة علت تامه اش نرسد موجود نمی شود , کل ما کان علته اکمل فهو اکمل , کل مجرد عاقل , کل عاقل فهو معقول , العاقل و المعقول متحدان , کُلُّ فعلٍٍ اختیاری لابُدَّ لهُ مِن مُرجّحٍ غائی: هر گونه فعلی که بر اساس اختیار از فاعل صادر گردد، ناچار دارای مرجحی است که آن را غایت و غرض می نامند , الماهیة من حیث هی لیست الا هی , کل مجرد عن المادة نوعه منحصر فی فرده , کل متحرک فله محرک غیره: هر متحرک به محرک نیازمند است , کل معلوم فهو موجود , کل ممکن محفوف بالوجوبین , کل نوع یتکرر فهو اعتباری , الواجب لذاته واجب من جمیع جهاته , کل هیولی هی الطف وجودا فهی اسرع قبولا للصورة , کل ما یمتنع تاخره عن وجود موصوفه فهو اعتباری , الشیء ما لم یتشخص لم یوجد , ممکن اخس (وابسته اخص قاعده امکان اشرف)(حکمت اشراق) ,

صدق و کذب , امکان فقری , وحدت تشکیکی وجود , حمل بسیط , حمل مرکب , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم حضوری(مقابل علم حصولی) , الاوصاف قبل العلم بها اخبار کما ان الاخبار بعد العلم بها اوصاف , کل ما هو ابعد عن الکثرة فهو اکمل , کل ما اقتضته طبیعة الشیء لذاته فلیس یمکن ان یفارقه الا و الطبیعة قد فسدت , الجزئی لایکون کاسبا و لا مکتسبا , الجنس ماهیة مبهمة , الحادث زمانیا کان او ذاتیا یستلزم المسبوقیة بالعدم , الحرکة لاتقع فی الآن , لابد فی کل حرکة ان یکون الموضوع فیها ثابتا بوجوده , حصول العلة عند حصول المعلول واجب , حصول المعلول عند حصول العلة واجب , الشیء القائم بذاته المدرک لذاته لایعلم ذاته بمثال لذاته فی ذاته , اذا صدر شیء من الفاعل فلایفتقر بعد صدوره منه الی جاعل یجعل ذاته تلک الذات , الصورة فی کل شیء تمام حقیقته , کل عالم فمعلومه غیر معلوم عالم آخر , العلم بالمعلول لایوجب العلم بالعلة , الفاعل و الغایة قد یتحدان , الفاعل للحرکة القسریة طبیعة الجسم المقسور , کل فقیر بالذات من وجه ما هو فقیر بالذات من جمیع الوجوه , المعلول یجب ان یکون مسانخا لعلته ,