جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کجا می توانید شادی را پیدا کنید؟ چگونه باید با ترس های خود روبرو شویم؟ با مرگ یکی از عزیزان مقابله کنید؟ در حالی که تحصیلات آکادمیک به چنین سوالاتی پاسخ نمی دهد ، مکاتب فلسفی قدیمی از صدها سال پیش در مورد آن صحبت می کردند: آنها به شما یاد دادند چگونه زندگی کنید. حتی اگر این مدارس دیگر امروز وجود نداشته باشند ، من و شما و بیشتر مردم به همان اندازه به فلسفه ای نیاز داریم که ما را در زندگی راهنمایی کند. کتاب « فلسفی زیستن » با اثر « جوناس سالزجیبر » این راهنمای قانع کننده و بسیار کاربردی به شما نشان می دهد که چگونه با هر مشکل در زندگی برخورد کنید و در نهایت بتوانید در بهترین حالت خود زندگی کنید. ترکیبی از خرد جاودانه و توصیه های قدرتمند ، کتاب کوچک رواقیسم راه را برای هر کسی که به دنبال زندگی آرام و عاقلانه در دنیای آشفته است ، نشان می دهد. همه ، اعم از پیر و جوان ، در جستجوی "فلسفه زندگی" باید این کتاب را بخوانند. این کتاب چارچوب و جزئیات رواقیسم را به سهولت توضیح می دهد. آنچه امروز در هند و جهان به آن نیاز داریم ، گسترش رواقیسم است. اگر به طور جدی تمرین شود ، جهان را به مکان بهتری برای زندگی تبدیل می کند و همنوعان ما را قابل تحمل تر می کند.

نقش روشنفکر این نیست که به دیگران بگوید چه باید بکنند. روشنفکر به چه حقی میتواند چنین کند؟ و به یاد آورید تمام آن پیشگوییها، نویدها، حکم ها و برنامه هایی که روشنفکران در دو سده گذشته بیان کردند و اکنون اثرها و نتیجه هایشان را میبینیم. کار روشنفکر این نیست که اراده سیاسی دیگران را شکل دهد؛ کار روشنفکر این است که از رهگذر تحلیلهایی که در عرصه های خاص خود انجام می دهد، امور بدیهی و مسلم را از نو مورد پرسش و مطالعه قرار دهد، عادتها و شیوه های عمل و اندیشیدن را متزلزل کند، آشناییهای پذیرفته شده را برداید، قاعده ها و نهادها را از نو ارزیابی کند، و بر مبنای همین دوباره مسئله کردن (که در آن روشنفکر حرفه خاص روشنفکریاش را ایفا میکند) در شکل گیری اراده سیاسی (که در آن می بایست نقش شهروندیاش را ایفا کند) شرکت کند.

کتاب حاضر ترجمه کتاب The Cambridge Companion to Popper ویراسته مشترک جرمی شی‌یرمر و جفری استوک است که انتشارات دانشگاه کمبریج در سال 2016 منتشر کرده مولفان مختلفی که عموما متخصصان پوپرشناس هستند، به معرفی و نقادی اندیشه‌های پوپر در فلسفه علم و فلسفه سیاست می‌پردازند. این کتاب برای مخاطب عام و نیز علاقه‌مند به موضوع تنظیم شده است و به غیر از یک فصل که به موضوعی فنی و تخصصی پرداخته، سایر فصل‌های کتاب برای خواننده عادی زودیاب و سودمند است؛ تصویری جامع از فیلسوفی بس تأثیرگذار در قرن بیستم به نمایش می‌گذارد و آشنایی روشن و روانی از مهم‌ترین دیدگاه‌هایش در قلمروهای فلسفه علم، فلسفه سیاست، علوم طبیعی، علوم اجتماعی، علوم روانشناختی و علوم انسانی در دوران معاصر برای خواننده به بار می‌آورد. پوپر در ایران ناشناخته نیست. اندیشه‌های او نیز با حیات فکری و اجتماعی ایران امروز، بی‌نسبت نیست. بلکه بی‌اغراق می‌توان گفت اهمیت ایده‌های پوپر برای جامعه ایرانی در شرایط کنونی افزون‌تر و مبرم‌تر شده است. سه عنصر اساسی اندیشه پوپر که می‌تواند برای ایران امروز بسیار سودمند باشد عبارتند از: گرایش به خردگرایی انتقادی، انگارة خطاپذیری و آموزه رواداری خواننده با خواندن این کتاب به دریافت عمیق‌تر و تازه‌تری از اندیشه‌های پوپر دست می‌یابد، در عین حال فلسفه او را در مقام یک شیوه زیست و سبکی از زندگی نیز، تجربه می‌کند.

ترجمه ماشینی: کارل پوپر یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم بود. انتقاد او از استقراء و معیار ابطال پذیری او در مرزبندی علم و غیرعلم، کمک های عمده ای به فلسفه علم بود. فلسفه گسترده تر پوپر از عقل گرایی انتقادی شامل فلسفه متمایز علوم اجتماعی و نظریه سیاسی بود. انتقاد او از تاریخ گرایی و حمایت از جامعه باز، او را به عنوان یک فیلسوف برجسته آزادی و عقل برجسته کرد. این کتاب زمینه‌های تاریخی و فکری را که پوپر در آن کار می‌کرد، بیان می‌کند و مروری کلی و نقدهای متنوعی از ایده‌های اصلی او ارائه می‌کند. این جلد مشارکت‌کنندگانی را که در کار پوپر تخصص دارند، از جمله افرادی که شخصاً با پوپر در ارتباط هستند (مانند جاروی، میلر، ماسگریو، پترسن و شیرمور)، متخصصان موضوعات مورد بررسی (بریدی، گادفری-اسمیت و جکسون)، و دانشمندانی با تخصص‌های خاص را گرد هم می‌آورد. علاقه به جنبه هایی از کار پوپر (اندرسون، هاکوهن، ماکسول و استوکس).

والتر کافمن در این جلد دوم از سه‌گانه‌ای که سهم برجسته‌ای را در فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ روشنفکری نشان می‌دهد، سه شخصیت اصلی دوره مدرن را انتخاب کرده است که درک ما را از چیستی انسان بودن تغییر داده‌اند. تفاسیر او از نیچه، هایدگر و بوبر زنده، قابل دسترس و نافذ است و در بهترین سنت علمی دیدگاه های پذیرفته شده را به چالش می کشد و تجدید نظر می کند. کافمن در مورد جنون و سرکوب استدلال می کند که نیچه اولین روانشناس عمیق بود و نشان می دهد که چگونه درک خود انسان را متحول کرد. روان‌شناسی نیچه، از جمله روان‌شناسی جذاب نقاب‌ها، به‌طور کامل و ماهرانه مورد بحث قرار می‌گیرد. نسخه هایدگر از اگزیستانسیالیسم در اینجا مورد حمله ویرانگر قرار می‌گیرد. پس از نقد آن، کافمن نشان می دهد که چگونه همین ذهنیت در فلسفه هایدگر و در نوشته های او که اکنون بدنام طرفدار نازی هاست، تجلی پیدا می کند. در اینجا، مانند پرتره هایش از دیگر متفکران اصلی، دغدغه نویسنده این است که نشان دهد موضوعاتش یکپارچه هستند. مجلد دوم از مجموعة «کشف ذهن» به آراء، عقاید و افکار نیچه، هایدگر و بوبر اختصاص دارد. از این سه تن، مشهورترین، نیچه و نافذترین فرد هایدگر می‌باشد، ولی بوبر اندکی غریب‌تر به نظر می‌آید. بی‌شک باید هایدگر را بزرگ‌ترین فیلسوف قرن بیستم دانست، به این سبب که تاثیری شگرف بر همگان داشت. سخن اصلی نگارنده در کتاب این است که فلسفه را با ادبیات و روان‌شناسی همبستگی است؛ اگر نگوییم وابستگی است و در عین حال مخالف سرسپردگی نیز هست. بنابراین کتاب او گزارش فلسفی است و نه کتاب فلسفه از جنس نقد عقل محض. نویسنده در کتاب در ضمن بررسی اندیشه‌های بوبر، حوزة دینی فعالیت وی را ارج می‌نهد. خرده‌گیری‌های او دربارة بوبر آن‌جاست که به فلسفه پرداخته است. از مباحث کتاب می‌توان به این موارد اشاره کرد. کی‌یرکه‌گور و شوپنهاور؛ نیچه: آگاهی به مثابة سطح و ارادة معطوف به قدرت؛ انسان‌شناسی جزمی هایدگر؛ و مارتین بوبر: در جست‌وجوی «تو».

والتر کافمن در این جلد دوم از سه‌گانه‌ای که سهم برجسته‌ای را در فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ روشنفکری نشان می‌دهد، سه شخصیت اصلی دوره مدرن را انتخاب کرده است که درک ما را از چیستی انسان بودن تغییر داده‌اند. تفاسیر او از نیچه، هایدگر و بوبر زنده، قابل دسترس و نافذ است و در بهترین سنت علمی دیدگاه های پذیرفته شده را به چالش می کشد و تجدید نظر می کند. کافمن در مورد جنون و سرکوب استدلال می کند که نیچه اولین روانشناس عمیق بود و نشان می دهد که چگونه درک خود انسان را متحول کرد. روان‌شناسی نیچه، از جمله روان‌شناسی جذاب نقاب‌ها، به‌طور کامل و ماهرانه مورد بحث قرار می‌گیرد. نسخه هایدگر از اگزیستانسیالیسم در اینجا مورد حمله ویرانگر قرار می‌گیرد. پس از نقد آن، کافمن نشان می دهد که چگونه همین ذهنیت در فلسفه هایدگر و در نوشته های او که اکنون بدنام طرفدار نازی هاست، تجلی پیدا می کند. در اینجا، مانند پرتره هایش از دیگر متفکران اصلی، دغدغه نویسنده این است که نشان دهد موضوعاتش یکپارچه هستند. مجلد دوم از مجموعة «کشف ذهن» به آراء، عقاید و افکار نیچه، هایدگر و بوبر اختصاص دارد. از این سه تن، مشهورترین، نیچه و نافذترین فرد هایدگر می‌باشد، ولی بوبر اندکی غریب‌تر به نظر می‌آید. بی‌شک باید هایدگر را بزرگ‌ترین فیلسوف قرن بیستم دانست، به این سبب که تاثیری شگرف بر همگان داشت. سخن اصلی نگارنده در کتاب این است که فلسفه را با ادبیات و روان‌شناسی همبستگی است؛ اگر نگوییم وابستگی است و در عین حال مخالف سرسپردگی نیز هست. بنابراین کتاب او گزارش فلسفی است و نه کتاب فلسفه از جنس نقد عقل محض. نویسنده در کتاب در ضمن بررسی اندیشه‌های بوبر، حوزة دینی فعالیت وی را ارج می‌نهد. خرده‌گیری‌های او دربارة بوبر آن‌جاست که به فلسفه پرداخته است. از مباحث کتاب می‌توان به این موارد اشاره کرد. کی‌یرکه‌گور و شوپنهاور؛ نیچه: آگاهی به مثابة سطح و ارادة معطوف به قدرت؛ انسان‌شناسی جزمی هایدگر؛ و مارتین بوبر: در جست‌وجوی «تو».

کتاب «ژاک دریدا؛ من مرگ خود را در نوشتن زندگی می کنم» آخرین مصاحبه این فیلسوف است که «جان برنباوم» با وی انجام داده است. این گفت وگو همراه است با مقدمه ای با عنوان « تحمل فقدان: دریدا به مثابه یک کودک» که خود جان برنباوم نوشته است. منتخب کتاب شناسی آثار ژاک دریدا که در زبان انگلیسی به چاپ رسیده اند از دیگر بخش های این کتاب است که پیتر کراپ آن را انجام داده است. یادداشت مترجمان از متن فرانسوی نیز دیگر بخش کتابی است که حسین کربلایی طاهر(شاهین) آن را ترجمه کرده است. جان برنباوم در مقدمه کتاب نوشته است: «روزنامه فرانسوی لوموند در ۱۹ اوت ۲۰۰۴ مصاحبه ای با عنوان «من با خودم در نبرد هستم» با ژاک دریدا منتشر کرد. فیلسوف در آن مصاحبه بر صحنه ای ظاهر شد که با آن آشنا بود، در سوگ خاستگاهی که دمادم و بی وقفه وجود او را تحت تاثیر قرار می داد و اکنون دیگر به نظر می رسید که تمام وجود او را دربرگرفته باشد. دریدا بر این صحنه، این بار بیش از همیشه، بر آن شده بود تا به عنوان یک بازمانده قدم پیش بگذارد. آن هم در هر دو وجه آن، به عنوان «شبحی تعلیم ناپذیر که هیچ وقت چگونه زیستن را نخواهد آموخت» و مردی که نمی خواهد از «آری گفتن» به زندگی دست بکشد، متفکری که تمام آثارش تجلیلی است از قدرت ویرانگر هستی.

کتاب تاریخ فلسفه غرب 2 اندیشه فلسفی در عصر قرون وسطی اثر دیوید لاسکم با ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی توسط انتشارات روزنه منتشر شده.قرون وسطی بیش از یک هزار سال طول کشید،یعنی از گرویدن امپراتور روم کنستانتین به مسیحیت در سال 312 تا اوایل قرن شانزدهم.در این دوره اندیشه فلسفی استمرار چشمگیری داشت،اما تغییرات بسیاری نیز در فلسفه های مختلف صورت گرفت که شامل گسست ها و احیاها و کشف های دوباره بود.تاریخ اندیشه فلسفی در عصر قرون وسطی از میان این دوره طولانی راهی هموار را در پیش می گیرد و با سه تاثیر بزرگ در فلسفه قرون وسطی آغاز می کند:آگوستین و بوئتیوس و دنیس یا دیونوسیوس دروغین،و از قرن دوازدهم تاقرن پانزدهم از جمله تمرکز می کند بر افکار آلکوین و سپس آنسلم و آبلار و آکویناس و آکم و دانس و اکهارت.

قبل و بعد از آن زندگی‌ها و مرگ‌های قهرمانانه‌ای وجود داشت، اما هیچ‌یک مانند سقراط نبود. او نه با شمشیر و نه با نیزه مرد، با شجاعت همه برای دفاع از وطن و کشور، بلکه به عنوان یک جنایتکار محکوم، با بلعیدن دوز بی دردسر زهر. و با این حال مرگ سقراط در سال 399 قبل از میلاد از آن زمان تاکنون در جهان ما بزرگ بوده است، و نحوه تفکر ما در مورد قهرمانی و شهرت، مذهب و زندگی خانوادگی، کنترل دولت و آزادی فردی، فاصله زندگی فکری از فعالیت های روزانه شکل گرفته است - بسیاری از موارد مختصات کلیدی فرهنگ غرب امیلی ویلسون در این کتاب به تحلیل قدرت عظیم و پایداری می‌پردازد که محاکمه و مرگ سقراط بر تصورات غربی اعمال کرده است. این کتاب با شروع روایت معاصرانی مانند ارسطوفان، گزنفون، و بالاتر از همه، افلاطون، نگاهی جامع به مرگ سقراط به عنوان یک رویداد تاریخی و یک ایده‌آل فرهنگی بحث‌برانگیز ارائه می‌کند. ویلسون نشان می دهد که چگونه مرگ سقراط - بیش از شخصیت، اعمال یا باورهای فلسفی او - نقش اساسی در داستان او داشته است. او آثار ادبی، فلسفی و هنری - سیسرو، اراسموس، میلتون، ولتر، هگل، و برشت و دیگران را در نظر می‌گیرد که از مرگ سقراط برای بحث در مورد قدرت، سیاست، مذهب، زندگی ذهن، و زندگی خوب. همانطور که عمیقا آموخته شده است، کتاب او توصیفات روشن، بینش انتقادی و وسعت تحقیق را با هم ترکیب می کند تا بفهمد که چگونه مرگ سقراط - به ویژه توانایی ظاهری او در کنترل آن - برای مدت طولانی بسیار برای او اهمیت داشته است.

کتاب «ژاک دریدا؛ من مرگ خود را در نوشتن زندگی می کنم» آخرین مصاحبه این فیلسوف است که «جان برنباوم» با وی انجام داده است. این گفت وگو همراه است با مقدمه ای با عنوان « تحمل فقدان: دریدا به مثابه یک کودک» که خود جان برنباوم نوشته است. منتخب کتاب شناسی آثار ژاک دریدا که در زبان انگلیسی به چاپ رسیده اند از دیگر بخش های این کتاب است که پیتر کراپ آن را انجام داده است. یادداشت مترجمان از متن فرانسوی نیز دیگر بخش کتابی است که حسین کربلایی طاهر(شاهین) آن را ترجمه کرده است. جان برنباوم در مقدمه کتاب نوشته است: «روزنامه فرانسوی لوموند در ۱۹ اوت ۲۰۰۴ مصاحبه ای با عنوان «من با خودم در نبرد هستم» با ژاک دریدا منتشر کرد. فیلسوف در آن مصاحبه بر صحنه ای ظاهر شد که با آن آشنا بود، در سوگ خاستگاهی که دمادم و بی وقفه وجود او را تحت تاثیر قرار می داد و اکنون دیگر به نظر می رسید که تمام وجود او را دربرگرفته باشد. دریدا بر این صحنه، این بار بیش از همیشه، بر آن شده بود تا به عنوان یک بازمانده قدم پیش بگذارد. آن هم در هر دو وجه آن، به عنوان «شبحی تعلیم ناپذیر که هیچ وقت چگونه زیستن را نخواهد آموخت» و مردی که نمی خواهد از «آری گفتن» به زندگی دست بکشد، متفکری که تمام آثارش تجلیلی است از قدرت ویرانگر هستی.