جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اثر فوق سعی دارد با پژوهش در آثار دریدا، فوکو، دلوز و سیکسو به وارسی و نقد تفکر قالبی و ارزیابی ارزش ها، تبارشناسی، قدرت و صورت بندی مجدد سوژه، خواست قدرت و دیگر ماشین های میل گر و فضیلت هدیه دادن به مثابه ی اقتصاد زنانه بپردازد ، هم چنین اثرگذاری نیچه بر فلسفه ی فرانسه در پساساختارگرا را مورد بررسی قرار دهد و به این سوال که چرا فرانسوی ها دیگر نیچه ای نیستند؟ پاسخ دهد.

کتاب دنیایی که من می شناسم، با تلاش کلاسیک برتراند راسل برای نشان دادن ماهیت، ظرفیت و محدودیت‌های روش منطقی- تحلیلی در فلسفه، آغاز می‌شود. فیلسوف بریتانیایی برتراند راسل کمک های قابل توجهی در این زمینه کرد، از جمله کمک به ایجاد حوزه ای از تحقیق به نام فلسفه تحلیلی و پیشبرد عمل منطق. او همچنین با تمرکز بر تجربه گرایی به روش های جدید به تأثیرگذاری بر توسعه فلسفه علم کمک کرد. زیربنای دیدگاه های راسل در مورد علم و متافیزیک در کتاب «دنیایی که من می شناسم» بیان شده است.

این اثر به گفته‌ی برخی صاحب‌نظران بهترین بررسی در اندیشه‌های پرنفوذ و ژرف میشل فوکو است. در این کتاب صرفاً خلاصه‌ای از آثار فوکو داده نمی‌شود بلکه نویسندگان، که از استادان برجسته‌ی فلسفه در دانشگاه کالیفرنیا هستند، خود دست به تعبیر و تفسیر و نقد آرای فوکو می‌زنند و آنچه را که به‌ویژه از نظر فلسفی و روش‌شناسی مهم است برجسته می‌سازند. در کتاب حاضر، پیشینه‌های فلسفی اندیشه‌ی فوکو همراه با نوآوری‌های بی‌نظیر وی بررسی می‌شود و پیوند فکری فوکو با نیچه، هایدگر، مرلوپونتی، ویتگنشتاین و برخی دیگر آشکار می‌گردد. فوکو با عرضه‌ی دو روش دیرینه‌شناسی دانش و تبارشناسی حقیقت و قدرت، بنیاد آنچه را که تا به امروز علوم اجتماعی خوانده می‌شد درهم ریخته است.

این کتاب بررسی نظام‌مند و گزینشی از سه جنبش اصلی فلسفه‌ی قاره‌ای، پدیدارشناسی و ساختارگرایی و نظریه‌ی انتقادی است. ریچارد کرنی نظریات کلیدی متفکران این جنبش ها را شرح داده و نشان می دهد چگونه هر یک از این جنبش ها از دل دیگری توسعه پیدا کرده یا با آن همنوا شده است. نظام های کلاسیک اندیشه، که برای هر چیزی جایی معین داشت و آنها را در جای خود می گذاشت، دیگر تکافوی این عصر را نمی‌کند. مفهوم قدسی فلسفه‌ی اروپایی واحد، اعتبارش را از دست داده و فروپاشی اجماع جهانی درباره‌ی ارزش های اجتماعی و سیاسی، آرمان سنت عقلانیت غربی رو به پیشرفت را به چالش کشیده است. در قرنی که اروپا شاهد عصر روشنگری و تاثیرات مخرب جنبش‌ها تمامیت خواه و فاشیستی و دو جنگ جهانی بوده، نویسنده‌ی کتاب جنبش های مدرن فلسفی ‌ی اروپایی با پیشبرد الگو های جید فهم به این تحولات را پاسخ داده است.

کتاب‌های بسیار زیادی درباره زندگی و افکار کامو منتشر شده است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» کتاب نسبتا جدیدی است و نقل‌قول‌های زیادی از کتاب‌های دیگری که دربارۀ کامو نوشته شده، در آن آمده است. نویسندۀ این کتاب رابرت زارتسکی کوشیده بین اتفاقات و مسائل امروزی جهان، به عنوان مثال بهار عربی، و دیدگاه کامو پیوند برقرار کند. این موضوع نشان می‌دهد افکار و دیدگاه‌های کامو، برخلاف بسیاری از روشنفکران، کهنه و قدیمی نشده است و همچنان دغدغه‌هایش روز به روز بیشتر با مسائل جهان ربط پیدا می‌کند. زارتسکی معتقد است اندیشه و تفکرات کامو بر سه موضوع استوار است و این سه موضوع در بسیاری از کارهای آلبر کامو وجود دارد و عبارتند از عصیان، میانه‌روی و ابسورد. نویسنده در این کتاب، دو موضوع تازه‌ هم در کارها و نظریات کامو پیدا کرده است: سکوت و پایبندی. او می‌نویسد این دو موضوع را کمتر کسی در کارهای کامو دیده است و بنابراین هم و غم خودش را در این کتاب بر روی این دو موضوع گذاشته است. نویسنده موضوع سکوت را به حضور مادر در کارهای کامو ربط می‌دهد و موضوع پایبندی را در پرتو رابطۀ کامو با پدرش می‌بیند. نویسندۀ این کتاب، نمودهای سکوت در آثار کامو را حضور ساکت و خاموش مادر می‌داند. تنها آرزوی کامو این بود که کاش مادرش می‌توانست نوشته‌های او را بخواند. موضوع پایبندی را هم به تاثیر پدر در زندگی کامو ربط می‌دهد و می‌نویسد؛ کامو هیچ‌گاه فرصت شناخت پدرش را پیدا نکرد اما در تمام عمرش به تنها آموزه‌اش یعنی پایبندی به انسان و ذات انسانی وفادار ماند. یکی از موضوعات مطرح شده در کتاب. ابسورد است که در فارسی به پوچی ترجمه شده است. این واژه در کارهای کامو بسامد زیادی دارد. از این رو، مترجم کتاب واژه «ابسورد» را در بسیاری از فرازهای کتاب به کار برده است، نه واژۀ پوچی را. استدلال او این است که پوچی به نهیلیسم نزدیک است تا ابسورد و از نظر کامو ابسورد و نهیلیسم با هم تفاوت دارند، همان‌طور که بین عصیان و انقلاب هم تفاوت قائل است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» به جز سخن آغازین و سخن پایانی، پنج فصل دارد که عناوین این فصل‌ها عبارتند از: ابسورد، سکوت، میانه‌روی، پایبندی، عصیان. بررسی مفهوم ابسورد در کارهای کامو، تبیین مفهوم عصیان، نقش سکوت در آثار و اندیشه‌های کامو و واکاوی سه اثر مشهور کامو یعنی بیگانه، طاعون و افسانه سیزیف، برخی از بحث‌های خواندنی این کتاب هستند. زارتسکی با زبانی روان، مفاهیم پیچیدۀ فلسفی را شرح می‌دهد تا خواننده درک عمیق‌تری از دیدگاه و اندیشه‌های کامو پیدا کند. این کتاب برای علاقمندان به ادبیات و فلسفه و اندیشه‌های کامو خواندنی و جذاب است و نکات و موضوعات تازه‌ای را در ارتباط با افکار و اندیشه‌های کامو مطرح می‌کند.

کتاب متعلقات و ملحقات، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1851 به چاپ رسید. با انتشار این کتاب در سال 1851، بالاخره میزان شهرتی که شوپنهاور اعتقاد داشت لیاقتش را دارد، نصیب او شد. این اثر که توسط خود شوپنهاور، «به شکلی غیر قابل مقایسه، محبوب تر از همه چیز تاکنون» توصیف شده، مجموعه ای از مقالات است که به برخی از مفاهیم مطرح شده در کتاب «جهان همچون اراده و تصور» می پردازد. کتاب متعلقات و ملحقات شامل موضوعاتی چون اندیشه هایی در باب سرنوشت و بصیرت، دیدگاه های گزنده ی شوپنهاور در مورد فیلسوفان و دانشگاه های عصر خود و پژوهشی روشنگرانه درباره ی تاریخ فلسفه می شود.

هانا آرنت یک نظریه پرداز سیاسی آمریکایی متولد آلمان است. بسیاری از کتاب ها و مقالات وی تأثیر ماندگاری بر نظریه و فلسفه سیاسی داشته است. آرنت به عنوان یکی از مهمترین متفکران سیاسی قرن بیستم شناخته می شود. آرنت در لیندن ، منطقه ای در هانوفر ، در سال 1906 ، در خانواده ای یهودی متولد شد. در سه سالگی ، خانواده او به کونیگزبرگ ، مرکز شرق پروس نقل مکان کردند تا سفلیس پدرش درمان شود. هاناآرنت در خانواده ای سکولار و مترقی از نظر سیاسی پرورش یافت. مادرش حامی سرسخت سوسیال دموکرات ها بود. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در برلین ، او در دانشگاه ماربورگ زیر نظر مارتین هایدگر تحصیل کرد ، که رابطه کوتاهی با او داشت. او در سال 1929 دکترای فلسفه خود را در زمینه نوشتن فلسفه درباره عشق و سنت آگوستین در دانشگاه هایدلبرگ تحت هدایت فیلسوف اگزیستانسیالیست کارل یاسپرس دریافت کرد. هانا آرنت در سال 1929 با گونتر اشترن ازدواج کرد ، اما به زودی در آلمان نازی در دهه 1930 با افزایش تبعیض ضد یهودی مواجه شد. در سال 1933 ، سالی که آدولف هیتلر به قدرت رسید ، آرنت به دلیل انجام تحقیقات غیرقانونی درباره یهودستیزی در آلمان نازی دستگیر و برای مدت کوتاهی توسط گشتاپو زندانی شد. پس از آزادی ، وی از آلمان فرار کرد و قبل از اقامت در پاریس در چکسلواکی و سوئیس زندگی کرد. او در آنجا به یهودیان جوان کمک می کرد تا به قلمرو انگلیس در فلسطین مهاجرت کنند. در سال 1937 از استرن جدا شد ، در سال 1940 با هاینریش بلوکر ازدواج کرد ، اما هنگامی که آلمان در سال 1940 به فرانسه حمله کرد ، با وجود اینکه تابعیت آلمانی خود را در سال 1937 از دست داده بود ، توسط فرانسوی ها به عنوان یک بیگانه بازداشت شد. او فرار کرد و راهی ایالات متحده شد. او در نیویورک ساکن شد ، جایی که اقامتگاه اصلی او تا پایان عمر باقی ماند. او نویسنده و ویراستار شد و در بازسازی فرهنگی یهودیان کار کرد و در سال 1950 شهروند آمریکا شد. با انتشار منشأ تمامیت خواهی در 1951 ، شهرت او به عنوان یک متفکر و نویسنده تثبیت شد.این کتابها شامل کتابهای وضعیت انسان در سال 1958 ، و همچنین آیشمن در اورشلیم و در انقلاب در 1963 بود. او در بسیاری از دانشگاههای آمریکا تدریس کرد ، در حالی که انتصابات مربوط به دوره تصدی را رد کرد. او در سال 1975 ، در 69 سالگی ، ناگهان بر اثر سکته قلبی درگذشت و آخرین کار خود ، "حیات ذهن" را ناتمام گذاشت.

هانا آرنت یک نظریه پرداز سیاسی آمریکایی متولد آلمان است. بسیاری از کتاب ها و مقالات وی تأثیر ماندگاری بر نظریه و فلسفه سیاسی داشته است. آرنت به عنوان یکی از مهمترین متفکران سیاسی قرن بیستم شناخته می شود. آرنت در لیندن ، منطقه ای در هانوفر ، در سال 1906 ، در خانواده ای یهودی متولد شد. در سه سالگی ، خانواده او به کونیگزبرگ ، مرکز شرق پروس نقل مکان کردند تا سفلیس پدرش درمان شود. هاناآرنت در خانواده ای سکولار و مترقی از نظر سیاسی پرورش یافت. مادرش حامی سرسخت سوسیال دموکرات ها بود. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در برلین ، او در دانشگاه ماربورگ زیر نظر مارتین هایدگر تحصیل کرد ، که رابطه کوتاهی با او داشت. او در سال 1929 دکترای فلسفه خود را در زمینه نوشتن فلسفه درباره عشق و سنت آگوستین در دانشگاه هایدلبرگ تحت هدایت فیلسوف اگزیستانسیالیست کارل یاسپرس دریافت کرد. هانا آرنت در سال 1929 با گونتر اشترن ازدواج کرد ، اما به زودی در آلمان نازی در دهه 1930 با افزایش تبعیض ضد یهودی مواجه شد. در سال 1933 ، سالی که آدولف هیتلر به قدرت رسید ، آرنت به دلیل انجام تحقیقات غیرقانونی درباره یهودستیزی در آلمان نازی دستگیر و برای مدت کوتاهی توسط گشتاپو زندانی شد. پس از آزادی ، وی از آلمان فرار کرد و قبل از اقامت در پاریس در چکسلواکی و سوئیس زندگی کرد. او در آنجا به یهودیان جوان کمک می کرد تا به قلمرو انگلیس در فلسطین مهاجرت کنند. در سال 1937 از استرن جدا شد ، در سال 1940 با هاینریش بلوکر ازدواج کرد ، اما هنگامی که آلمان در سال 1940 به فرانسه حمله کرد ، با وجود اینکه تابعیت آلمانی خود را در سال 1937 از دست داده بود ، توسط فرانسوی ها به عنوان یک بیگانه بازداشت شد. او فرار کرد و راهی ایالات متحده شد. او در نیویورک ساکن شد ، جایی که اقامتگاه اصلی او تا پایان عمر باقی ماند. او نویسنده و ویراستار شد و در بازسازی فرهنگی یهودیان کار کرد و در سال 1950 شهروند آمریکا شد. با انتشار منشأ تمامیت خواهی در 1951 ، شهرت او به عنوان یک متفکر و نویسنده تثبیت شد.این کتابها شامل کتابهای وضعیت انسان در سال 1958 ، و همچنین آیشمن در اورشلیم و در انقلاب در 1963 بود. او در بسیاری از دانشگاههای آمریکا تدریس کرد ، در حالی که انتصابات مربوط به دوره تصدی را رد کرد. او در سال 1975 ، در 69 سالگی ، ناگهان بر اثر سکته قلبی درگذشت و آخرین کار خود ، "حیات ذهن" را ناتمام گذاشت.