جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جن , حدوث , صفات ذات , حدوث دهری , حدوث زمانی، al-ḥudūt̲h̲ al-zamānī، coming into existence in time , وجوب غیری , جوهر , افلاک , عرض , علیت , تسلسل , احوال معاد , صفات ذاتیه ( الهی ) , نظام وجود عینی , اصل علّیت , وجود ذهنی , نفس الامر(اصطلاح وابسته) , مسبوقیت به عدم زمانی , ملائکه , قضا و قدر , ازلیت خداوند(فلسفه دین) , التسلسل محال , 1- قواعد واجب بالذات , قواعد افعال واجب بالذات ,

تناسخ , معاد شناسی(کلام اسلامی ذیل فرجام شناسی) , اعتقاد به معاد , احوال معاد , قیامت , موت , موت طبیعی , آیات معاد , اسم رحمان , اسم رحیم , امکاد معاد بدنی ,

تناسخ , ابطال تناسخ , معاد جسمانی , معاد روحانی , معجزات , معجزات انبیا , صور فلکی , افلاک , افلاک کلی , عنصر بسیط , عنصر ثقیل , عنصر خفیف , عنصر مرکب , علم اخلاق , زلزله , کرامت (عرفان) , حواس ظاهر(مقابل باطن) , حواس باطن(مقابل ظاهر) , عقل عملی((مدرک کلیات مربوط به عمل)، مقابل عقل نظری)Alʿaql al-ʿamalī(practical intellect) , عقل نظری((مدرکات عقل نظری)، اصطلاح وابسته) , نفس ناطقه(اصطلاح وابسته) ,

صفات الهی , اسمای صفات الهی(کلام) , جهان بینی فلسفی , عرفان اسلامی , اصطلاحنامه فلسفه , عنصر بسیط , اصالت وجود , تفسیر فلسفی , عرفان شیعی , بسیطُ الحقیقةِ کلُّ الاشیاءِ و لیس بشیءٍ منها: بسیط الحقیقه، همه اشیاء است و هیچ یک از آنها نیست ,

پارمنیدس , اشاعره (اهل سنت) , حاجت ممکن به علت , حدوث ممکن , معتزله (اهل سنت) , جسم بسیط , اجزاء زمان , ماهیت ممکن , امکان استعدادی , عرض بی واسطه در عروض , زمان , اراده , اصل علّیت ,

صدق و کذب , امکان فقری , وحدت تشکیکی وجود , حمل بسیط , حمل مرکب , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم حضوری(مقابل علم حصولی) , الاوصاف قبل العلم بها اخبار کما ان الاخبار بعد العلم بها اوصاف , کل ما هو ابعد عن الکثرة فهو اکمل , کل ما اقتضته طبیعة الشیء لذاته فلیس یمکن ان یفارقه الا و الطبیعة قد فسدت , الجزئی لایکون کاسبا و لا مکتسبا , الجنس ماهیة مبهمة , الحادث زمانیا کان او ذاتیا یستلزم المسبوقیة بالعدم , الحرکة لاتقع فی الآن , لابد فی کل حرکة ان یکون الموضوع فیها ثابتا بوجوده , حصول العلة عند حصول المعلول واجب , حصول المعلول عند حصول العلة واجب , الشیء القائم بذاته المدرک لذاته لایعلم ذاته بمثال لذاته فی ذاته , اذا صدر شیء من الفاعل فلایفتقر بعد صدوره منه الی جاعل یجعل ذاته تلک الذات , الصورة فی کل شیء تمام حقیقته , کل عالم فمعلومه غیر معلوم عالم آخر , العلم بالمعلول لایوجب العلم بالعلة , الفاعل و الغایة قد یتحدان , الفاعل للحرکة القسریة طبیعة الجسم المقسور , کل فقیر بالذات من وجه ما هو فقیر بالذات من جمیع الوجوه , المعلول یجب ان یکون مسانخا لعلته ,

وجوب غیری , امکان فقری , جسم , اجزاء ماهیت , ماهیت جوهری , عرض , جنس , اعتباریت ماهیت , عوارض ذات ماهیت , نظام وجود عینی , علم حضوری(مقابل علم حصولی) , وجود ذهنی , نفس الامر(اصطلاح وابسته) , ضرورت بالقیاس(وابسته اخص باید و نباید)(فلسفه اخلاق) , 1- قواعد واجب بالذات ,

اتحاد وجود و ماهیت , حاجت ممکن به علت , قدم عالم , امکان فقری , جوهر , ماهیت ممکن , ممکن بالذات , امکان استعدادی , امکان ذاتی , ممتنع بالذات , ترجیح بلا مرجح , احکام امکان , معقولات ثانیه فلسفی(مقابل معقولات ثانیه منطقی) , نفس الامر(اصطلاح وابسته) , برهان واجب الوجود ,

اصالت ماهیت , احکام ماهیت , اجزاء ماهیت , احکام فصل , تشخص , اصالت وجود , تشخص عقلی , کلیات خمس , عرض لازم ماهیت , فصل , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , وجود ذهنی , کلی طبیعی((اصطلاح وابسته)، قسیم کلی عقلی و منطقی) , مُثُل افلاطونی(اصطلاح وابسته) , قواعد کلی و جزئی ,

وجود رابط , حاجت ممکن به علت , حدوث دهری , امتناع غیری , وجود فی نفسه , احکام مواد ثلاث , امکان فقری , احکام ماهیت , ماهیت ممکن , امکان استعدادی , اعتباریت ماهیت , امکان ذاتی , اصالت وجود , احکام واجب الوجود , کلی ممکن الافراد ( امکان عام ) , وجود لغیره , سبق و لحوق , وجود نفسی , معقولات ثانیه فلسفی(مقابل معقولات ثانیه منطقی) , معقولات ثانیه((خاص)، مقابل معقولات ثالثه) , ضرورت بالقیاس(وابسته اخص باید و نباید)(فلسفه اخلاق) , قواعد قوة و فعل , قواعد حدوث و قدم ,