جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫قصه‌هاي قرآن بخش بزرگی از قرآن را تشکیل می‌دهد که دارای اهدافی چند از جمله تثبیت قلب،‌ پیامبر، تربیت، عبرت‌گیری، وحدت ادیان در اصول و ... می‌باشد. در این میان این داستان‌ها علی‌رغم بیان حقایق تاریخی و داشتن بیان هنری، هیچ‌گاه با معیار تاریخ و هنر قابل سنجش نیست؛ چون هدفی والاتر از بیان تاریخ صرف و نقل داستان داشته که همانا هدایت انسان‌ها به شاهراه عبودیت است. اما عدّه‌ای که عمدتاً از میان مستشرقین برخاسته اند به این راه رفته‌اند که بعضی قصه‌های قرآن با تاریخ متناقض وناسازگار است وعمده استناد آن ها نیز به کتاب مقدس ( عهدین) بوده است.عده ای مسلمانان نو اندیش با انگیزه مقدس دفاع از قرآن به این راه رفته اند که قرآن در بیان قصه ها در پی نقل تاریخ نیست ؛بلکه آن چه مد نظر قرآن است هدایت وعبرت گرفتن مردم است .که در این راه قرآن هم ،از رویدادهای تاریخی که در ذهن مردم به عنوان تاریخ شمرده می شده وهم از افسانه ها ودیگر داستان ها استفاده کرده وبا پرداختی هنری به مردم عرضه کرده تا مردم هدایت شوند وعبرت گیرند؛در این میان اگر احیاناً این قصه ها با کتاب مقدس ویا تاریخ ناسازگار است بر قرآن خرده نمی توان گرفت چون قرآن در پی نقل تاریخ نبوده است تا بتوان بر ان اشکال کرد.ما دراین مقال برای پاسخ به هر دو گروه ابتدا ابتدا به اعتبار تاریخی عهدین می پردازیم وسپس رابطه داستان های قرآن را با هنر و واقعیت باز گو می نماییم .در پایان نیز مواردی از تناقضات ادعایی را با استناد به بعض نقل های تاریخی وگاه به استدلالهای عقلی پاسخ می دهیم. ‌ واژگان کلیدی: قصص، تاریخ ، تناقض، عهدین، قرآن، مستشرقین، پیامبران