جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

زبان سیاست مساَله‌ای پیچیده است شامل بسیاری از فنون زبانی که برای تأثیرگذاری بر گوینده در جهت دستیابی به فکر یا گرایش مورد نظر استفاده می‌شود. کاربرد فنون زبان به هدف گوینده بستگی دارد. یکی از این فنون، استعاره است. به‌کارگیری استعاره در گفتمان سیاسی سبب می‌شود که سخنران بتواند منظور خود را بهتر به مخاطبان القا نماید و به بازخوردی که از آن‌ها انتظار دارد برسد. لیکاف و جانسون اولین کسانی بوده‌اند که استعاره را از نگاهی نو بررسی و نظریه‌ی‌ استعاره مفهومی)(Conceptual Metaphorرا برای اولین بار در کتاب استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم (1980) (Metaphors We Live By) مطرح کردند. آن‌ها استعاره‌ی مفهومی را به سه دسته اصلی استعاره‌های جهتی (Orientational Metaphors)، استعاره‌های هستی‌شناختی (Ontological Metaphors) و استعاره‌های ساختاری (Stractural Metaphors) تقسیم می‌کنند. ‌هدف از انجام این پژوهش بررسی استعاره در گفتمان سیاسی دکتر احمدی‌نژاد بر اساس نظریه‌ی استعاره مفهومی لیکاف و جانسون (1980) است. برای این منظور، تعداد 38 سخنرانی‌ دکتر احمدی‌نژاد که بین سال‌های 1384 تا 1392 ایراد گردیده‌اند، انتخاب شدند و این نظریه بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس تمام نمونه همگن 27 تایی از این سخنرانی‌ها انتخاب شد و پس از استخراج استعاره‌های آن‌ها, جداول و نمودارهای آماری برای آن‌ها رسم گردیدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که از بین سه نوع استعاره‌‌های یاد شده، استعاره‌های جهتی با 63.92 درصد، بیش‌ترین میزان کاربرد در سخنرانی‌ها را داشته‌اند. پس از آن، استعاره‌های هستی‌شناختی با 32.16 درصد قرار می‌گیرند و در نهایت استعاره‌ی ساختاری با 3.92 درصد، کمترین میزان بهره‌گیری را به خود اختصاص می‌دهند. در بین سخنرانی‌‌ها، سخنرانی‌ای که در جمع حامیان دولت اسلامی بوده است، با 16.47 درصد، بیش‌ترین میزان استعاره را به خود اختصاص داده است که دلیل آن می‌تواند احساس صمیمیت بیشتر دکتر احمدی‌نژاد در میان این گروه باشد. کمترین میزان بهره‌گیری از استعاره‌ها نیز به صورت برابر مربوط به سخنرانی‌های ایراد شده در سازمان ملل و اجلاس‌ خارجی و سخنرانی‌های خارج از کشور به اندازه‌ی 7.84 درصد بوده‌اند.

‫این پایان نامه موضوع رویا در منابع دست اول شیعی و نیز منابع مهم روانشناسی را در بردارد. هدف از این اقدام استخراج آرای متفکران شیعه و نحوه¬ی استنتاج آنها از آیات قرآن و روایات معصومین در کنار ابتکارات و برداشتهای فردی ایشان و در ادامه طرح دیدگاهای روانشناسی علمی و آبشخورها تاریخی آن بر پایه مکتوبات فروید و یونگ بوده است. برای نیل به هدف سعی شده است از تفاسیر شیعی و نیز کتب روایی اصیل استفاده شود و در کنار آن از تألیفات خاص متفکران نامدار شیعه (و نیز غیر شیعه¬ی مقبول در نزد شیعه) بهره برداری شده؛ در مورد مباحث روانشناسی نیز از کتابهای مقبول بین المللی استفاده شده است. درباره¬ی خودفرآیند ادراک رویا اگر چه با روشهای ثبت امواج ذهنی تغییراتی در بعضی مراکز مغزی اثبات شده است اما عملاً هیچیک از مؤلفین قدیم و جدید توضیح کاملی با دید مطلق علمی که تجربه پذیر و نقض پذیر باشد ارائه نداده اند، از لحاظ وجود رویا در بین متفکران شیعی فردی مانند سید مرتضی اصل وجود رویا را نفی می کند و روایات مربوطه را همه آحاد و ضعیف می داند و آنرا نوعی توهم می داند که بر پایه¬ی رسوبات ذهنی و حسی فرد واقع می شود و یا شیخ مفید اگر چه روایات را ضعیف می¬داند اما آنها را در حد چراغ راهنما می¬پذیرد و با نوعی تسامح درکی را در حین خواب قائل می شود و دسته بندی خاصی نیز ارائه می¬دهد؛ غالب متفکرین دیگر شیعی وجود رؤیا را قطعی وحتی بدیهی و بی¬نیاز از تعریف و اثبات دانسته اند ولی تقریباً همگی در توجیه آن از مواردی مانند عوالم بالا، روح بخاری و ... استفاده کرده اند که اثبات هیچیک با روش علمی و بجز با تکیه بر عوارض ملموس عملی نیست که این خود باعث انتقاد فراوان هر نحله به گروه¬های دیگر شده است. فروید نیز اگرچه سعی در قالب بندی رویا در چارچوب علمی نمود اما او هم با طرح بحث ناخودآگاه عملاً به همان وادی طرح چیزی غیرملموس در افتاده است. او به این موضوع از ابتدا کاملاً با دیدگاه شخصی وارد می شود و سپس سعی در تعمیم آن دارد و رویا را از دید تحقق آرزو، اما با سانسور غیرقابل پیش بینی و فراموشی های هدفمند در مسیر تراکم ، جابجایی و بازنمایی توضیح می دهد که همه¬ی اینها را در همان مسیر تحقق آرزو تفسیر می کند؛ چیزی¬که یونگ آنرا نقد می¬کند و ناکافی می¬داند و با تکیه بر پیش زمینه¬ی فرهنگ مسیحی خود در دو مسیر علت و غایت¬مندی و البته در همان چارچوب خودآگاه و ناخودآگاه به تفسیر می پردازد. کلید واژه ها: خواب ، رویا، تعبیر خواب، آرزو ، رویای صادقه ، اضغاث احلام