جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دوره ساسانی، از مهمترین دوره‌های تاریخی در ایران پیش از اسلام است، معماری ساسانی در حقیقت تداوم و تکامل معماری اشکانی است. تمرکز توان معماری به ساخت بنای کاخ‌ها و معابد (در کنار تنوع گسترده‌ای از بناها با کارکردهای مختلف)، استفاده از نقشه‌هایی با عنصر مسلط ایوان، گنبدخانه و صحن، توانایی بسیار در برپایی سازه‌های طاق و گنبد، استفاده استادانه از مصالح در دسترس، به ویژه سنگ لاشه و ملاط گچ، استفاده گسترده و هنرمندانه از تزئین گچ‌بری و موارد دیگر از شاخصه‌های معماری ایران دوره ساسانی است. استفاده از نقوش پرندگان، حیوانات و گیاهان به شیوه‌ای نمادین در آنها دیده می‌شود. این نقوش، انتزاعی از طبیعت هستند که عبارتند از نخل، تاک و پیچک، انگور، انار، گل نیلوفر آبی و گل چند پر، بلوط و برگ انجیر و نقش‌هایی شبیه برگ برساو شده و همین‌طور هدف مربوطه روشن نمودن ویژگی‌ها و تأثیرات این نقوش بر روی گچبری‌های این دوره بوده است.نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد:-برخی از نمادها و نقوش نمادین در گچبری‌های دوره ساسانی تحت تأثیر نمادهای غربی بوده لیکن به دلیل پویایی هنر ساسانی، به یک فاکتور هماهنگ در هنر این دوره و با هویتی ایرانی تجلی یافته‌اند.- بیشتر نقوش و نشان‌های نمادین در گچبری‌های دوره ساسانی ریشه مذهبی دارند و در قالب نقوش متعدد و متنوع به عنوان سمبل، معرف یکی از ایزدان دین مزدیسنا به شمار می‌روند.- نقوش نمادین و نشان‌های غیر مذهبی نیز عمدتاً معرف پیروزی، اسارت دشمن، احترام، طبقات اجتماعی و هویت اشخاص می-باشد.