جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از قرن هجدهم و با رونق مکتب اصالت تجربه، خصوصاً از زمانی که کانت مسأله تجربه‏ی اخلاقی درونی را مطرح کرد، بسیاری از متفکران تغییر رویکرد از بیرون به درون را پذیرفته، مباحث خود را متوجه «تجربه‏ی دینی» نمودند. این تغییر که حرکتی از عین به ذهن، یا از جستجو در جهان بیرون جهت یافتن شواهدی برای اثبات وجود خدا به سمت معطوف شدن توجه به حیطه‏ی فردی و وجودی بود، قطعاً لحظه‏ای مهم در تغییر تفکر فلسفی و کلامی دوره‏ی معاصر به شمار می‏رود. در این دیدگاه نوین، ما انسان‏ها، ستارگان یا الکترون‏هایی نیستیم که بخواهیم نقش این ستاره‏ها یا الکترون‏ها را در نظام الوهی بکاویم، بلکه ما شخص هستیم و به طور مستقیم از رویارویی شخص خود با یک شخصی (خدا) در تجربیات دینی‏مان آگاه می‏شویم. در این دوره است که نقش انسان، که تا آن زمان مسکوت و کمرنگ مانده بوده است، نمود پیدا می‏کند. تأملات کلامی قرن نوزدهم به نحو قابل توجهی «خود - آگاه‏تر» شده و به تأمل نمودن بر تجربه‏ی درونی و فردی انسان در میان دیگر اصول فکری الهیات گرایش پیدا کرده‏اند. هر چند این جریان توسط فیلسوفان مدرن، که از اعتبار تجربه‏ی دینی در اثبات وجود خداوند سؤال کردند، تا حدی تضعیف شد، اما همچنان به عنوان یکی از مهم‏ترین رویکردهای فکری ـ فلسفی قرن معاصر، در مباحث دینی، مطرح است. از این رو، در این نوشتار، به کنکاش درباره‏ی تجربه‏ی دینی و اعتبار آن، خصوصاً در توجیه باورهای دینی، پرداخته شده و مباحثی چند در این خصوص مورد نقد و بررسی قرار گرفته‏اند.

مشارکت مدنی یکی از روش‌های تأمین مالی فعالیت‌های اقتصادی مورد تأیید اسلام است و از جمله اساسی‌ترین مفاهیم این عقد، تقسیم سود و زیان، به نسبت از پیش تعیین شده است. بانکداری بدون ربای ایران بعنوان یک نهاد مالی با استفاده از عقد مشارکت مدنی، متقاضیان این نوع تسهیلات را تأمین مالی می‌کند، ولی بخاطر وجود برخی موانع و آسیب‌ها، بدون توجه به نتایج واقعی فعالیت اقتصادی، و نیز بدون نظارت بر قرارداد، از اجرای صحیح این عقد فاصله گرفته است. پس اجرای صحیح قرارداد مشاکت مدنی با چالش‌هایی مواجه بوده

"در ایران معاصر، در مورد جایگاه سیاسی ـ اجتماعی زنان همواره گفتمان سنتی مطرح بوده است. این گفتمان که ریشه در سنتهای اجتماعی و مذهبی در ایران داشته نقش مهمی در نوع نگرش به زن در جامعه ایران ایفا کرده است. اما در آستانه قرن بیستم و انقلاب مشروطه در ایران، گفتمان جدیدی در مورد زنان با تاثیرپذیری از مدرنیسم مطرح شد که هرچند وجوه مشترکی با مبانی مدرنیسم در غرب داشت، اما به دلیل عدم انطباق کامل با آن باید آن را گفتمان شبه مدرن نامید. این گفتمان در دوران حکومت پهلوی، گفتمان مسلط در عرصه مطالعات زنان محسوب می شد و در چهارچوب مبانی نظری خود به تعریف جایگاه زنان در عرصه های مختلف اجتماعی پرداخت. در آستانه انقلاب اسلامی، گفتمان جدید دیگری درمورد زنان مطرح شد و در موضع قدرت قرار گرفت که می توان آن را گفتمان انقلاب اسلامی نامید. این گفتمان با نقد گفتمان سنتی و شبه مدرن تلاش کرد تا رویکرد جدیدی در نوع نگاه به زن در ایران مطرح سازد. این مقاله ضمن تبیین گفتمانهای مذکور، پیامدهای آنها را در عرصه های سیاسی و اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد و به صورت خاص به این سؤالات پاسخ می دهد که ویژگیها و محتوای گفتمان انقلاب اسلامی درمورد زنان چیست و این گفتمان چه تاثیری در سیاستگذاری در حوزه اجتماعی ـ سیاسی و حقوقی زنان در ایران به جای گذارده است؟ "

‫وحدت ملي از نظر انديشمندان علوم سياسي موضوعي مهم و اساسي به‌شمار مي‌رود؛ زيرا مي‌تواند تضاد و تعارض را در جامعه از بين ببرد. از ميان نظريه‌هاي گوناگوني که وحدت ملي را تبيين مي‌کند، آن‌چه در جامعه افغانستان کاربرد دارد تبيين وحدت ملي بر اساس دموکراسي و حقوق بشر است؛ زيرا اين کشور داراي اقوام مختلفي از قبيل پشتون‌ها، هزاره‌ها، تاجيک‌ها و ترک‌تباران؛ و همچنين مذاهب متعددي مانند حنفي و جعفري؛ و ساختار زباني همچون پشتو، فارسي، ازبکي و ترکي مي‌باشد. تاکنون تلاش‌هاي زيادي در جهت وحدت ملي اين کشور صورت گرفته است، اما از آن‌جايي که تمايزات قومي و مذهبي در اين کشور بسيار عميق و ريشه‌اي است، موفقيت چنداني به‌دست نيامده است. سرزمين، اسلام، تاريخ و فرهنگ مشترک اقوام و دولت ملي در قالب دموکراسي مي‌تواند از مؤلفه‌هاي وحدت ملي در افغانستان باشد. موانع وحدت در افغانستان نيز گاهي مانند قبيله‌گرايي حکومت‌ها، تعارض مذهبي و تفاوت‌هاي زباني، جزء موانع داخلي است؛ و گاهي شامل موانع خارجي مي‌گردد که مي‌توان به دخالت و رقابت کشورهاي بريتانيا، شوروي و آمريکا در اين سرزمين اشاره کرد. البته نقش پاکستان و عربستان را هم نبايد ناديده گرفت، که با اهداف سياسي، اقتصادي و مذهبي از روي کارآمدن حکومتي که حافظ منافع طرف مقابل باشد جلوگيري مي‌کند. براي ايجاد وحدت ملي در افغانستان توسعه سياسي از طريق حاکميت قانون، پلوراليسم فرهنگي، تفکيک قوا، آزادي و توسعه مطبوعات، آزادي احزاب و انتخابات، ضروري به‌نظر مي‌رسد. در بعد خارجي نيز با گسترش روابط و تعامل با کشورهاي منطقه‌اي و بين‌المللي، و هم‌چنين توسعه عدالت اجتماعي در توزيع ثروت و قدرت و رعايت حقوق اجتماعي مي‌توان به سطح مناسبي دست يافت. دولت نيز با استفاده از تبعيض مثبت به‌نفع گروه‌هاي محروم، افزايش آگاهي مردم از طريق رسانه، گسترش تماس گروه‌هاي مختلف، و استفاده از نمادهاي مشترک ملي، نقش مؤثري خواهد داشت.

---