جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهامر به معروف و نهی از منکر این دو فریضه‌ی بزرگ دینی که در شرع مقدس اسلام توسط شارع بنیان نهاده شد، نشانگر توجه دین مبین اسلام به اصلاح جامعه و پیشگیری از جرم و گناه آن هم به وسیله ضمانت اجرای نرم و لسانی بر خلاف ضمانت اجرا‌های کیفری است و این موضوع همان چیزی است که در قرن اخیر جامعه غرب تحت عنوان جرم شناسی پیشگیری به آن رسیده و راجع به آن مطالعه می‌کند. بنابراین انجام پژوهشی در زمینه استفاده از امر به معروف و نهی از منکر و ارائه راهکارهایی برای توسعه بستر‌های آن در راستای پیشگیری از جرم امری ضروری به نظر می‌رسد.با توجه به مطالب فوق ما در این پژوهش در پی آن هستیم که بدانیم تأثیر امر به معروف و نهی از منکر در پیشگیری از جرایم چگونه است و همچنین شرایط آمرین به معروف و ناهیان از منکر چیست؟برای احقاق این مهم علاوه بر منابع اسلامی امر به معروف و نهی از منکر از منابع غربی تحت عنوان جرم شناسی پیشگیری نیز استفاده کردیم.با توجه به پژوهش انجام شده به این نتیجه رسیدیم که برای پیشگیری از جرم در عصر حاضر بیش از پیش به مشارکت همگانی نیاز داریم و ضمانت اجرای کیفری نتوانسته موفق باشد،بنابراین لازم بود در این زمینه پژوهشی صورت گیرد.در پژوهش حاضر به فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، مبانی امر به معروف و نهی از منکر، شرایط آمران به معروف و ناهیان از منکر و چگونگی استفاده از امر به معروف و نهی از منکر برای پیشگیری از جرم و به طور اجمالی به جرم شناسی غربی پرداخته شده است و سپس در پی اثبات این فرضیه است که امر به معروف و نهی از منکر می‌تواند موجب پیشگیری از وقوع جرم و اجرای قوانین الهی و تعزیرات حکومتی شود. نتیجتاً این مطلب حاصل شد که عمل به امر به معروف و نهی از منکر با شرایط نامه‌ی آن می‌تواند نقش موثری در پیشگیری از شرایط داشته باشد.

تکثر و تنوع ادیان مختلف امری بدیهی و حقیقی است که از زمان‏های گذشته مورد توجه بوده است. اما نکته‏ی مهمی که دوره‏ی جدید را با گذشته متمایز می‏کند، سؤال از اصل وجود تکثر ادیان نیست که «آیا ادیان متعددی در عالم تحقق دارند یا نه؟»، بلکه سؤال از ربط و نسبت ادیان متکثر با حقانیت و نجات آنهاست. آیا همه‏ی ادیان بر حق‏اند یا تنها یک دین حق (صادق) وجود دارد؟ آیا پیروان ادیان مختلف بر طریق نجات و رستگاری‏اند یا فقط پیروان یک دین اهل نجات‏اند؟ کثرت گرایی دینی نسبت به مفاهیم حقیقت دینی، نجات و مفاهیمی از این دست ملازمت دارد، که هر کدام از این ابعاد ناظر به مسأله‏ای از مسائل مندرج در تکثر ادیان است. هیک خود به این موضوع توجه دارد و لذا فرضیه‏ی کثرت گرایانه‏ی وی چند وجه دارد. از میان مسائل مختلف در باب کثرت دینی مهم‏ترین دغدغه‏ی هیک معطوف به آن دسته از مدعیات سنتی است که برای مرجعیت یگانه‏ی مسیحیت (مطلق گرایی) اقامه می‏شود. ادعای سنت گرایان این است که فقط دین مسیحیت طریق نجات را ارائه می‏دهد. بر همین اساس، آموزه‏ی «نجات» عمده‏ترین موضوع الهیاتی است که در پیدایش و بسط نظریات انحصارگرایانه، شمول گرایانه و کثرت گرایانه دخیل بوده است. براساس تفکر سنتی مسیحیت، نجات صرفا به وسیله‏ی اعتقاد به ربوبیت حضرت عیسی مسیح علیه‏السلام میسر است. اعتقاد درست شرط لازم نجات است این دیدگاه که انحصار گرایی نجات شناختی نامیده می‏شود بر آن است که نجات و رستگاری صرفا از طریق مسیحیت به دست می‏آید. شمول گرایان نیز معتقدند که مسیحیان و نیز کسانی که در عمل مسیحی‏اند - هر چند نام مسیحی ندارند - اهل نجات‏اند. اما هیک معنای جامع و کثرت گرایانه‏ای از مفهوم نجات عرضه می‏کند، که براساس آن، در همه‏ی ادیان می‏توان بهره‏ای از حقیقت و نجات پیدا کرد؛ بدین ترتیب همه‏ی ادیان جهان طرق نجاتی را برای پیروان خود فراهم می‏آورند. بنابراین در بررسی این موضوع باید به این امر توجه داشت که موضوع کثرت گرایی دینی در مسیحیت به عنوان یک نظریه‏ی نجات شناختی، ناشی از واکنشی است که نسبت به اعتقاد ویژه‏ی مسیحی درباره نجات و رستگاری مطرح شده است. در این مقاله، که هدف آن تحلیل و بررسی نظریه‏ی «کثرت گرایی دینی نجات شناختی» جان هیک است، پس از تبیین دیدگاه هیک و نقد و بررسی آن، دیدگاه استاد مطهری و استاد جعفری را در خصوص نجات‏مندی سایر ادیان تبیین می‏کنیم.