جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫چکيده : اين تحقيق مي کوشد معيارهاي عدالتِ راوي از ديدگاه رجاليون از اهل سنّت و پذيرش يا عدم پذيرش روايت از راوي شيعه نزدِ آنان را بررسي کند. نگارنده سعي دارد تضعيف رواياتِ منقول از رُوات شيعه را به دليل شيعه بودن آنان، از طرف علماي اهل سنّت و همچنين پذيرش روايت از رُوات ناصبي و خوارج را بر اثر شيعه نبودن شان نقد کرده و بر معيارهاي رجاليون اهل سنّت در عدالت رواي به دليل دين و مذهب خاصّ آن ها مورد خدشه وارد کند. نوشتار حاضر در سه فصل سامان گرفته است. نگارنده در فصل اوّل ابتدا به اهمّيت علم رجال و نياز به اين علم اشاره کرده، سپس ضوابط و شروط عدالت راوي نزدِ اهل سنّت را اجمالاً تبيين مي کند. وي ضابط بودن، راستگو بودن، اشتهار نداشتن به فسق و فجور، بالغ بودن، عاقل بودن و مسلمان بودن را از شرايط مهمّ عدالت راوي نزدِ علماي حديث اهل سنت بر شمرده و سخنان عالمان مشهور آنان را در اين زمينه نَقل کرده است. نويسنده يکي از شرايط عدالت نداشتن راوي نزدِ جمهور اهل سنت، يعني: بدعت را به تفصيل وارسيده و ضمن بيان مفهوم آن، ديدگاه آنان را در باره معنا و مصداق بدعت و در نتيجه بدعتگرا خواندن شيعيان و عدم وثاقت و عدالت رواي شيعه مذهب به دليل داشتن بدعت را به چالش کشيده و ضوابط قبول روايت از رواي را نزد شيعه اماميه و ائمّه معصومين( اموري مانندِ اسلام، تکليف، ايمان، عدالت و ضبط در حديث بر مي شمارد. او در فصل دوم از توثيق نواصب توسّط رجاليون اهل سنت سخن گفته، ضمن بيان معناي نصب، عادل شمردن نواصب و بدعتگرا نشمردن آنان توسط علماي رجال اهل سنت را موجب شگفتي دانسته، توثيق آنان را به دليل دشمني فراوان شان با اهل بيت پيامبر اسلام( با وجود سفارش‌هاي مکرر آن حضرت در حق اهل بيت و وجوب مودت آنان در قرآن کريم، امري عجيب و غير قابل قبول قلمداد مي کند. نويسنده در همين زمينه به برخي از توثيقات عامه توسط رجاليون سنّي براي ناصبي ها تصريحاً و تلويحاً اشاره کرده و توثيق خاص بعضي نواصب (با ذکر اسم آن ها) را از منظر علماي رجال اهل سنت ذکر کرده است. وي شرط دانستن عدالت رواي و توثيق نواصب را نوعي تناقض دانسته؛ زيرا آنان با داشتن چُنين کينه شديدي به اهل بيت از عدالت ساقط گشته و فسق علني خويش را ظاهر کرده‌اند. وي در فصل سوم با تعريفي از شيعه، تشيع و نسبتِ بين عدالت و تشيع، تضعيفِ راويان شيعه بر اثر تشيع شان را نقد کرده و اسامي بعضي راويان مشهور شيعه را که توسّط رجاليون اهل سنّت تضعيف شده‌اند، ذکر مي کند.