جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در ادبیات مربوط به خود- زندگی نامه نویسی، بازگشت به گذشته به شدت با دلتنگی و نگاه حسرت بار نویسندگان به گذشته، به این لحظات شادی، همراه است. لحظاتی که با گذشت انکارناپذیر زمان ناپدید شده اند. با این حال، گلی ترقی، یکی از معدود چهره های حال حاضر ادبیات معاصر ایران که به نگارش زندگی نامه خود پرداخته، توانسته با ورود به دنیای گذشته و برقراری ارتباط میان گذشته و حال، احساسات و عواطف دوران کودکی و نوجوانی خود را دوباره تجربه کند.هدف از این مقاله بررسی چارچوب زمانی و پدیده های سبک شناسی در خود- زندگی نامه این نویسنده، تجزیه و تحلیل لحظاتی که حال و آینده در هم میامیزند و این «من» که همراهی خواننده را طلب میکند، می باشد. فرایندی که به نویسنده اجازه می دهد که میان لحظات مختلف حرکت کند، احساسات خود را بیان کند و این احساسات را نزد خواننده ایجاد نماید.