جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫دليل، يکي از عناصر مهم دادرسي بوده و در حقيقت دادرسي بدون دليل معنا نخواهد داشت. دليل بدون در نظر گرفتن نوع آن، در تاريخ داوري سابقه طولاني داشته و جوامع مختلف در محاکماتشان بر مبناي آن حکم صادر ميکردند. به خصوص در تاريخ قضاي اسلامي، نقش ادله بسيار مهم است و نيز مشروعيت تحصيل دليل، يکي از مباحث مهم آيين دادرسي است. اين پژوهش در سه فصل، به بررسي اين مسئله در ايران و افغانستان پرداخته است. در آغاز پس از بيان مفاهيم دليل، اصل و قاعده، پيشينه دليل در تاريخ و نقش آن در قضاوت در جوامع مختلف و اسلام بيان شده است. همچنين گفته شده است که يکي از ارکان مهم قضاوت در اسلام دليل بوده است و با ظهور اسلام و طرح قوانين براي حل و فصل دعاوي، دلايلي چون اقرار و شهادت عدول، از مهمترين ادله از نظر فقه اسلامي بوده است. سپس مبحث نظام ادله و سيستمهاي نظام دادرسي بيان شده، دعواي مدني و کيفري و تفاوتهاي آن، شيوههاي تحصيل دليل در نظام دادرسي، مشروعيت تحصيل دليل و مرجع تحصيل کننده دليل در حقوق کيفري ارائه شده است. سپس مصاديق حاکم بر تحصيل دليل در فقه و حقوق کيفري، اصل آزادي تحصيل دليل، اصل يقيني بودن ادل? اثبات در امور کيفري و مشروعيت روشهاي تحصيل دليل بيان شده است. در پايان، آثار اصل آزادي تحصيل دليل، آثار اصل برائت، آثار اصل يقيني بودن برائت و آثار تحصيل دليل به روش غير مشروع، بررسي شده است و در نهايت، نتايج زير به دست آمده است:1. دليل يکي از ارکان مهم در يک محاکمه بوده است؛ 2. مشروع بودن تحصيل دليل از پشتوانه فقهي و حقوقي برخوردار است؛ 3. اصولي چون برائت، آزادي تحصيل دليل و مشروعيت تحصيل دليل، از مهمترين اصول حاکم بر تحصيل دليل است؛ 4. تمام اصول مطرح حاکم بر تحصيل دليل، داراي آثار مشخص و معلوم براي جامعه است؛ 5. اصل برائت، آزادي، تحصيل دليل و اصل مشروعيت با قوانين دو کشور ايران و افغانستان قابل توجيه است.