جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫نوشتار حاضر با استفاده از ادله فقه اماميه به تشريح درباره مجازات‌هاي شرعي با توجه به نوع جرم مي‌پردازد و تأثير مجازات‌هايي مانند تبعيد در ايجاد اخلال در امنيت اجتماعي را بررسي مي‌کند. نويسنده در چهار فصل به موارد تبعيد و مشروعيت آن اشاره کرده و آثار تبعيد برخي افراد با مجازات‌هاي سنگين در امنيت اجتماعي جامعه اسلامي را شرح مي‌دهد. در فصل اول نخست مباحثي مقدماتي در مورد علل ايجاد اخلال در امنيت اجتماعي و اهميت سلامت نظام اجتماعي در شريعت اسلامي آمده و موضع دين اسلام در باره راهکارهاي ايجاد امنيت اجتماعي و ابزارهاي دين اسلام مانند تشريع مجازات‌هاي اسلامي براي اجراي امنيت مطرح گرديده است. سپس مفاهيم لغوي و اصطلاحي واژه‌هاي تعزير، نفي و تغريب (تبعيد کردن) ذکر شده و از لحاظ فقهي مراد از آن ها و نيز امنيت اجتماعي بررسي مي‌شود. در فصل دوم از اين پژوهش به مشروعيت تبعيد به عنوان يکي از مصاديق مجازات اسلامي و ادله آن از جنبه عقلي و نقلي و اجماع اختصاص دارد و ارتباط اين نوع مجازات با امنيت جاني و امنيت اجتماعي در جامعه اسلامي بيان شده است. در همين فصل برخي موارد نفي يا تبعيد همچون: تبعيد قاتل پدر و دليل هاي قائلين و مخالفين، تبعيد نفي قاتل ذمي، حکم تکليفي اين گونه قتل‌ها، تبعيد شرابخوار، تبعيد شخص وطي کننده با حيوانات و ادله فقهاي اماميه در اين موضوعات و قول به حد و تعزير در چنين جنايت هايي نيز بررسي مي‌گردد. فصل سوم موارد تبعيد مربوط به امنيت اجتماعي در مسايل ناموسي را فرا روي مخاطبان مي‌نهد و درآن، تبعيد شخص زناکار غيرمحصنه و اختلاف آراي فقها مبني بر اجراي حد يا تعزير، مدت زمان تبعيد، زنا با دختر باکره يا ثيبه، محل تبعيد فرد زناکار و آراي مختلف فقهاي اماميه، ادله تبعيد زن زناکار و فرد لواط کننده و اختلاف ديدگاه‌هاي فقها در اين زمينه و تبعيد فرد قوّاد (کسي که مقدمات زنا را فراهم مي‌کند) و ادله آن به صورت مشروح بيان شده است. در فصل چهارم نيز ادله تبعيد افرادي که جنايت آنان مربوط به امنيت کشور و دولت است، مانند تبعيد جاسوس و کساني که اطلاعات کشور را پخش مي‌کنند، تبعيد محارب، محتکر و دزد (سارق) همراه با ادله فقهي آن ها ذکر مي‌گردد.

---