جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

يكي از شيعيان مقيم هند نامه اي به بحراني نوشته و در آن پيرامون شبيه سازي كه در عزاداري ها مرسوم است و همچنين بيان مقام شيخين، چنانچه در نوشته هاي وي ديده مي شود، اعتراض كرده او را با استدلال پاسخ مي گويد. اين رساله در ششم شوال 1306 بپايان رسيده است. (احمد حسيني اشكوري) [عكسي مركز احياء 1/206 و 2/360]

احتجاحات و مناقشاتي است با يكي از ملاحده كه مقيم مصر بوده و هنگامي كه مولف در مصر مخفي بوده او را ديده است. مسائل مطرح شده درباره خلق انسان، توحيد خداوند، بعضي از صفات او و رسالت و غيره مي باشد، و بيشتر پاسخها دليلهاي عقلي است با شواهدي از آيات قرآني و عناوين «قال الملحد - قال القاسم» [مولفات الزيدية 2/24]

از ناشناس، با يادداشت كتابدار كتابخانه: «كه ظاهراً از مرحوم آقاي شيخ حسن سردرودي ست» . (نك: انوار الحدايق). بي ديباچه، با سربندهاي «صاحب اسلام و رجعت گفته» كه پس از عبارت هايي از او با سربند «عرض مي شود» به پاسخگويي مي پردازد. (احمد منزوي) [دائرة المعارف اسلامي 1/177؛ اعلام 1/565؛ طبقات 14/395: كه از اين كارش نام نبرده]

مؤلف پس از ديداري با فتحعلي شاه قاجار به دنبال سؤالاتي که وي از او کرد در پاسخ آن به نگارش کتابي بنام « ظرائف ولطائف » در رد عقايد نصاري و يهود و اثبات عقايد اسلام نمود و پس از تکميل آن در يکشنبه 8 شوال 1215 ق که در چند مقدمه و سه بحث و يک خاتمه تنظيم شده بود بنام « راد شبهات کفار » نامگذاري کرد. ضمن ملاقاتي كه مؤلف با فتحعلي شاه قاجار داشت، شاه از مسائلي استفسار نمود و وي در جوابش به كتابي شروع نموده بنام «ظرائف و لطائف» و در اثنا به رساله «خيراتيه» در رد صوفيه اشتغال پيدا كرد و كار ظرائف به تأخير افتاد، ولي بتاريخ يكشنبه هشتم شوال 1215 براي بار دوم به ظرائف مشغول شد و پس از تكميل آنرا «راد شبهات الكفار» ناميد. اين كتاب پيرامون اشكالاتي كه به دين يهود و نصاري و اسلام وارد مي آيد، بحث ميكند و داراي چند مقدمه و سه بحث و يك خاتمه ميباشد. (سيد احمد اشكوري) آغاز كتاب: « احمده علي نواله مصليا علي احمده ... ظرائف طرائف فصحاي شيرين مقال ولطايف طوايف اهل دانش وکمال ورغائد غرائد ارباب الباب وبال ونقل مجالس مجالس انجمن بيان ... » انجام كتاب: « ... وبني آدم درزير آن وملائکه آسمان بربالاي آن درراحتي شوند که احدي بان راحت نرسيده باشد از ابتداي خلقت دنيا تا آن زمان. » [الذريعة 15/198؛ مرعشي 4/267؛ مرعشي 4/267؛ فهرستواره منزوي 9/300]

در كتاب نام محشي برده نشده است ليك ازين كتاب و رساله معاد كه بشماره 696 اين كتابخانه است و هم رساله معرفت النفس كه ضميمه او است و هر سه مسوده و يك خط است دانسته مي شود كه مؤلف آنها يكي است و اين تأليفات را نيز دارد: 1- مثنوي فارسي 2- تاملات العشره 3- رسالة الحدوث 4- رسالة في تتميم حدوث الدهر و الحركة و الزمان 5- رسالة في المعاد 6- شرح رساله تفاحيه 7- رسالة عجيبة في بيان اللم الطبيعي في الكرة المتحركة البلوريه 8- حاشيه موسوم بمرآة النفس 9- حاشيه موسوم بمرآة العقل از رساله معاد مذكور استفاده مي شود كه مؤلف آن نظر علي زنگنه است و كتاب حكمت صادقيه كه بشماره 552 آستان قدس است در بعضي از صفحات آن عبارات و حواشي از اين كتاب نقل و نوشته شده و بامضاء (ن ظ ر) مي باشد و آن عبارات و حواشي از حيث خط با خط اين كتاب نيز مشابهت دارد. ابن قرابن و شواهد ميرساند كه نام محشي نظر علي زنگنه است. ترجمه محشي بنظر نرسيد. (مهدي ولايي) نويسنده مي گويد چون رساله حكمة صادقيه ملاحمزه جيلاني را نكو يافتم و اين رساله كه در حقيقت دروس ملامحمد صادق ارجستاني بود لايق آن ديدم كه شرح شود لذا بر آن شدم بعربي مشكلات متن را با توضيحات خود بر طرف كنم تا نفع آن عام باشد؛ او بعد ازين توضيح در ذيل «قوله» عبارات مشكله متن را مي آورد و توضيح مي دهد. نام نويسنده اين تعليقه در خود تعليقه نيست و در ابتداي رساله ديگر (= 3004/ف/7) مي باشد (عبدالله انوار) [فهرست آستان قدس 4/74؛ كتابخانه ملي 6/765] شرح و حواشي: تعليقة علي تعليقة حكمة صادقية خلخالي خوجيني، محمد صالح (-12)

مختصري است کلامي در اثبات واجب الوجود و توحيد پروردگار. مؤلف در اين رساله کوتاه به بررسي مرتبه عله المعلول پرداخته و به ثبوت قاعده «الواحد لايصدر عنه الا الواحد» اشارت دارد. [اهدائي رهبر 4-1؛ ]