جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهشگر: تحقیق روشمند درباره ی یکی از اصطلاحات قرآنی ۲) روش نمونه گیری : با استفاده از کلمات کلیدی - اختلاف - و مشتقات آن ۳) روش پژوهش : عمدتا مفهوم یابی آیات قرآنی با شیوه های تدبر، برگرفته از الگوی تفسیری علامه طباطبایی (ره ) دارالمیزان (به شرح ضمیمه ) ۴)ابزار اندازه گیری : کتب تفسیری معتبر قدیم و جدید ۵) طرح پژوهش : استخراج دقیق آیات مشتمل بر کلمات کلیدی؛ مراجعه به منابع تفسیری و حدیثی؛ دسته بندی و تحلیل مفاهیم؛ تدوین نهائی ۶) نتیجه کلی : دیدگاه توضیح یافته و تعریف شده ی قرآن کریم در ارتباط با مسئله ی "اختلاف "

فصول مورد بحث در این رساله به شرح ذیل است: فصل نخست در باب ریشه یابی واژه دنیا در کلام عرب و معانی لغوی و اصطلاحی آن و نیز وجه تسمیه این جهان به دنیا سخن گفته است. فصل های دوم، سوم و چهارم نظری اجمالی به دیدگاه های ادیان زرتشتی، یهودی و مسیحی در مورد دنیا دارد تا از رهگذر تطبیق و مقایسه، جامعیت سخن امام علی (ع) بر همگان آشکار شده و به تبع آن وجه، کامل تر بودن دین اسلام نسبت به ادیان الهی سلف آشکار گردد. فصل پنجم به بحث پیرامون دنیا از دیدگاه قرآن کریم پرداخته شده که با استفاده از تعابیر مختلف و متضاد مطلوب و مباح بودن دنیا و از طرف دیگر بی ثباتی و ناپایداری آن را مطرح می کند. فصل ششم که در واقع چهار چوب اصلی این رساله را تشکیل می دهد، به بیان نظرات مولا علی (ع) در مورد دنیا که مأخوذ از کتاب شریف نهج البلاغه می باشد، پرداخته است. این فصل شامل مطالبی در زمینه ماهیت منفی دنیا و موضع گیری امام علی (ع) در این رابطه توصیه های امام علی (ع) در رابطه با ماهیت منفی دنیا معامله آخرت با دنیا معامله دین با دنیا معاملة نفس با دنیا صفات نیکوکارانی که از قید وابستگی دنیا رهیده اند و...

این رساله در هشت فصل تنظیم شده است. در مقدمه رساله معنای لغوی دنیا و دیدگاههای کلی درباره دنیا آورده شده است. در فصل اول خلفت دنیا به بحث گذاشته شده است. در فصل دوم ویژگیهای دنیا آمده است.فصل سوم اشاره به زینتهای دنیا (زیبایی دوستی، حکمت تزئین دنیا، و ..) دارد. فصل چهار شامل نعمت های خداوند (اموال، فرزند، همسر و ...) است. فصل پنجم دوستی دنیا، فصل ششم رابطه دنیا و آخرت، فصل هفتم زهد و پارسایی و فصل هشتم مواعظ( فردا نگری، عبرت پذیری)

. دنیا به عنوان جایگاهی که هر انسانی، در آن قرار خواهد گرفت، و برهه ای از حیات انسانی خود را در ان سپری خواهد کرد، از اهمیت خاصی برخوردار است، تا جایی که ذهن هیچ انسانی از سوال پیرامون دنیا به عنوان جایگاه فعلی او، خالی نیست. از اینرو، تحقیق فوق پیرامون دنیا صورت گرفته است.از طرف دیگر در جامعه اسلامی ما، توجه به دنیا و تبیین رابطه صحیح با دنیا، از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که دنیاگرایی یا همان رابطه مذموم با دنیا، از آفات بزرگ انقلاب اسلامی به حساب می آید و رابطه ممدوح با دنیا مایه پیشرفت، عظمت و عزت خواهد شد، لذا جامعه ما، توجه و تامل بیشتری در این رابطه دارد. در این تحقیق، دو محور عمده در مورد دنیا، از دیدگاه امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه، مورد بررسی قرار می گیرد.‎1-شناخت دنیا.‎2-تبیین ارتباط انسان با دنیا

انسان یک موجودی اجتماعی است که برای رسیدن به سعادت باید در این دنیا و درکنار افراد دیگر زندگی کند و این که دنیا به عنوان ظرف زندگی انسان که شیوه رفتار و چگونه زیستن انسان در این دنیا و این که چه رابطه ای با چگونه زیستن و نوع زندگی وی در آخرت دارد کلید واژه های تحقیق 1- اسلام همان دینی است که محمدبن عبدالله?آن مبتنی بر گفتن شهادتین«اشهد ان لا اله الا الله، واشهد ان محمداً رسول الله» و اعتقاد بدان و عمل به واجبات ونماز، روزه، زکات، حج و غیره است. دین: آیینی، نیکو، دنیا: عالم مادی، این جهان، عالم حاضر، مقر اخرت، چیزیست که انسان را از خدا باز دارد. دنیا از ابتدای آفرینش انسان و حتی قبل از آن وجود داشته است که بسیاری از انسان ها درگذشته باگذران زمان و سپری کردن عمر خود در آن یا به بصیرت و معرفت می رسیدندیا اینکه موجب خسران جان و ویرانی تن می شدند. واین قطار دائم در حال حرکت بسیاری از انسان ها در این مسافت طولانی سوار کرده و عده ای نیز پیاده شده اند و به مقصدی که می خواستند رسیده اند. که این تحقیق شامل سه فصل است: فصل اول: ماهیت دنیا که در لغت و قرآن، اقسام دنیا، ومقایسه دنیا با آخرت مورد بحث قرارگرفته است. فصل دوم: آثار و پیامدهای نکوهیده دنیا که از منظر احادیث و روایت مورد بحث قرار گرفته و اینکه دنیا عامل چه گناهانی است. فصل سوم: را به زهد همان درمان دنیا پرداخته است که شامل زهد در نهج البلاغه، زهدراستین، ستایش زهددر احادیث و روایات وآثار مثبت زهد، یاد مرگ، توکل بر خدا و... دنیا که اکثر مردم آن را نکوهش می کنند بد نیست اگر هدف قرار نگیرد باعث سعادت ابدی برای افراد می شود. که نهج البلاغه وقرآن دائم مردم را از دل بستگی به آن نهی می کنند و دنیا دونیاست: دنیائی که آدمی را به آخرت می رساند، ودنیایی که ملعون است. بی ارزشی دنیا از نظر دین، مقایسه ای است. دنیا ارزش ندارد به خاطر آن اصول اخلاقی، اجتماعی و ... را از دست بدهید. آخرت محل درو کردن است نه کشت کردن بکوشیم در دنیا تا می توانیم بکاریم و از اوصاف دنیا: فناپذیری و دنیا خانه بی خانمان ها وسرای کسانی که سرای باقی ندارند. دنیا برای دوست دارانش پیامدهای نکوهیده همچو حسرت و افسوس، گناه و هلاکت، شهوت و فریب، ضلالت را دارد. وبرای نجات از این همه نگرانی روبه سوی زهد، راه نجات انسان است می رویم: زهد در دنیا باید طول آرزوها را از خوددور کنی. ونعمت های خداراشکر کنی. وآثار مثبت زهد: ترک دنیا، یاد مرگ، دوستی خدا، دوستی مردم است. دنیا سرای گذر است، پس برای چیزی که می گذرد وخودش واسطه است برای رسیدن به چیز دیگر، برای او تلاش نکنیم. دنیا را برای خدا و محبت به خدا و کمک به مستمندان بخواهیم و ایمان خودرا تقویت کنیم تا در برابر دنیا وشهوات او مقاوم باشیم.

در این پایان نامه دیدگاه قرآن درباره دنیا بررسی شده است. در ابتدا، مفهوم دنیا و دنیا در فرهنگ عرب ودیدگاههای مختلف درباره دنیا مطرح شده است. سپس،آیات مدح دنیا و بعد، آیات مربوط به مذمت دنیا بیان شده است. آنگاه بین آیات متضاد درباره دنیا مقایسه شده و راه حلهای اساسی در این باره بیان و به نگرش مثبت قرآن به دنیا اشاره شده است. در پایان، نگرش منفی به دنیا و دلایل کناره گیری اولیاء خدا از دنیابررسی شده است.

در این تحقیق سعی بر آن شده است که ابتدا مبدا پیدایش فکر بی نیازی از د روشن شود و مبانی آن بیان گردد و سپس با توجه به ترتیب تاریخی که متکلمان می زیسته اند نظرات آنان آورده شود. در این میان ، کتابهای متعدد از یک نویسنده وجود دارد که مطلب را تکرار نموده است که در اینگونه موارد به کاملترین و یا مشهورترین اثر بیشتر استناد شده است . متکلمانی که نظر آنان مطرح شده است اغلب کسانی هستند که کتب آنان در درجه اول اعتبار قرار دارد و آثار دیگر کلامی، یا شرحی است که بر آنها نوشته شده است و یا به تقلید از آنها است و سخن جدیدی ارائه نکرده است . لذا برای آنکه طرز تفکر متکلمان اسلامی در این باره نشان داده شود، تنها به ذکر این دسته از کتابها بسنده شده است . مگر آنکه کتابی در عین عدم شهرت مطلب تازه ای داشته باشد که از این قاعده مستثنی است .