جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مصنف در مقدمه می نویسد: كنت قد أعلنت عن ھذا الكتاب منذ عدة سنوات تحت عنوان: (صفین). رؤية جديدة لحركة التاريخ. وكانت خطة الكتاب تقتضي بحث الصراع الذي دار بین الإمام علي ومعاوية ونتائج ھذا الصراع وانعكاساته على واقعنا.. إلا أنني عندما خضت في الوقائع والأحداث التاريخیة تبین لي أن وقعة صفین لم تكن سوى واجھة لأحداث أكبر انبنت على أساسھا وتولدت منھا. من ھنا فقد عدت إلى الوراء لأبحث في أمر عثمان. والبحث في أمر عثمان دفعني إلى البحث في أمر عمر. والبحث في أمر عمر دفعني إلى البحث في أمر أبي بكر حتى وصلت إلى الرسول (صلى لله علیه وسلم) لأكتشف أن الانحراف بدأ مع احتضاره وأن صفین بدأت من ھنا.. ومنذ وفاة الرسول (صلى لله علیه وسلم) بدأت السیاسة يساندھا السیف تلعب لعبتھا لتبرز لنا الخط القبلي الذي أرسى دعائمه أبو بكر وعمر والذي قام على أساسه الخط الأموي فیما بعد.. لم تكن صفین سوى نھاية الطريق بالنسبة لمسیرة الإسلام القبلي الذي ساد بعد وفاة لرسول (صلى لله علیه وسلم). وأن فقه صفین يتوقف على فقه مرحلة احتضار الرسول.. لقد برز بعد وفاة الرسول خطان: خط سار في طريق القبلیة نتج من سقیفة بني ساعدة.. وخط سار في طريق آل البیت وتحالف مع الإمام علي.. الخط الأول مثل الإسلام القبلي.. والخط الثاني مثل الإسلام النبوي..

کتاب حاضر که به دفاع از تشیع می پردازد، دربردارنده مطالبی از شیعه جعفریه تا مصادر و منابع تشریع حکم در شیعه می باشد. بحث از تشیع، مذهب جعفری ، تعریف آن، قرآن و سنت نبوی از مهمترین مصادر شیعه و... از مباحث مطرح شده در کتاب می باشد.

کتاب «پژوهشی درباره انجیل و مسیح» با بررسی دقیق و علمی کتاب «مقدس» مسیحیان، حقیقت مسیحیت را به‌ طور منطقی، ریشه‌ ای و مستند مورد توجه قرار داده و اشتباهات و تضادهای موجود در آن را روشن می سازد و مطالعه این کتاب نسل جوان ما را با حقایق بسیاری درباره مسیحیت و اسلام، آشنا می ‌سازد.

کتاب «مناظرات في العقائد و الأحکام و الإمامة» نوشته عبدالله حسن در چهار جلد است. جلد دوم کتاب حاضر به زبان عربی، حاوی چهل و یک مناظره از علما و شخصیت‌ های دینی است که در ب باب احکام اسلام صورت گرفته است. برخی از عناوین مناظرات و نام افراد مناظره کننده به این شرح است: مناظره ام‌ سلمه با عایشه در حکم قیام علیه علی (علیه السلام)، مناظره سید عبدالله شیرازی با تعدادی از علما در حکم لعن بر معاویه و یزید، مناظره شیخ انطاکی با برخی دیگر در حکم سجود بر تربت امام حسین (علیه السلام)، مناظره سید عبدالله شیرازی با برخی دیگر در حکم گریه بر امام حسین (علیه السلام)، مناظره ابن‌ عباس با ابن‌ زبیر در حکم متعه، مناظره سید محمدتقی حکیم با برخی علمای الازهر در احکام جهاد و مناظره شیخ مفید با محمد بن مامون در حکم طلاق سوم.

«مناظرات فى العقائد و الاحكام»، تأليف عبدالله حسن، از نويسندگان معاصر است كه به زبان عربى در دو مجلد و مشتمل بر مناظرات مختلف كلامى و فقهى أئمه اطهار عليهم السلام و علماى شيعه با مخالفان مى ‏باشد. نويسنده در مقدمه كتاب با ذكر اين نكته كه نه تنها عامه مردم كه بسيارى از محققين نيز از حقيقت مبادى و فكر مذهب شيعى بى اطلاع هستند و از سوى ديگر مناظرات، دائرة المعارف‏ هاى علمى سرشار از ادله علمى و حقائق تاريخى است، لذا علاقه خاصى به گردآورى مناظرات و تحقيق علمى آنها پيدا مى ‏كند كه نتيجه آن تأليف اثر حاضر است. جزء اول مناظرات به مباحث كلامى اختصاص يافته و 78 مناظره در 19 موضوع ارائه شده است. در جزء دوم نيز با موضوع شرايع و احكام 41 مناظره در 15 موضوع آمده است كه در فهرست قابل دسترسى است.

کتاب ارزشمند حاضر از مرکز ابحاث عقایدیه ، یک کتاب رد شبهات و دفاع از ساحت مقدس تشیع می باشد. دفاع از احقیت امام علی ع برای خلافت، جواب به شبهات سلفیه ها و... درباره تشیع، رد اقوال سلفیه درباره عبدالله بن سبا و... از موضوعات مطرح شده در کتاب می باشد.

کتاب مختصر حاضر به بررسی و تبیین صحابه و عدالت آن می پردازد. کتاب اول صحابه را تعریف می کند بعد از آن اقوال درباره صحابه را ذکر می کند که یکی از اقوال بحث عدالت صحابه و عدالت جمیع صحابه است که مصنف در آن اشکال می کند و در نهایت نظر خود را درباره بحث عدالت صحابه ذکر می کند.

مع الدكتور ناصر القفاري في أصول مذهبه، تألیف ابوالفضل اسلامی در پاسخ به اتهامات ناصر قفاری در کتاب «أصول مذهب الشيعة الاثنی عشرية» نوشته شده است. در این اثر یک جلدی به زبان عربی شبهات مطرح‌شده با استناد به آیات و روایات و اقوال علما مورد نقد قرار گرفته است. کتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده و متن اثر است که بدون دسته‌بندی خاصی شبهات قفاری را پاسخ گفته است. اساس بحث نویسنده در نقد عبارات «الشيعة قائلون بالتحريف» یا «الشيعة تعتقد بتحريف القرآن» است؛ یعنی شیعه قائل به تحریف قرآن کریم است. نویسنده، کتابش را با این داستان آغاز کرده است. حکایت شده که مردی خبر مرگ دوستی قدیمی را شنید. یک روز او را زنده ملاقات کرد، پس تعجب کرد و به او گفت: ای رفیق به من گفته شد که تو مرده‌ای! دوستش به او گفت: ولی حالا می‌بینی که من زنده‌ام و روزی می‌خورم و پیش از این نمرده بودم! پس تعجب مرد بیشتر شد و با اصرار بر انکار حیات او می‌گفت: چگونه تو نمرده بودی، درحالی‌که کسی که از تو موثق‌تر است مرگ تو را به من خبر داد؟! حکایت ما پیروان اهل‌بیت پیامبر(ص) با برخی از محققین اهل سنت همین است. می‌گویند: ما شنیده‌ایم که شما قائل به تحریف قرآن هستید. به آنها می‌گوییم: ما شیعیان و پیروان اهل‌بیت(ع) معتقد به تحریف قرآن نیستیم، بلکه معتقدیم که این قرآن که در دست مسلمین است بدون کم و زیاد همان است که بر رسول اکرم(ص) نازل شده است؛ باطل در آن راه نیافته و خداوند متعال آن را از هر تغییر و تحریفی حفظ کرده است. محقق سنی می‌گوید: کسی که خبر داده ابن تیمیه است که از شما موثق‌تر است! در جوابش می‌گوییم: آیا این خبر از ماست؟! چگونه از ماست و حال آنکه ما از آن بی‌خبریم؟! وی در ادامه با اشاره به نام چند تن دیگر از علمای اهل سنت، توجه به کلام این افراد و نادیده گرفتن سخن دیگر موثقین مانند صاحب «إظهار الحق» شیخ رحمت‌الله هندی را تعجب‌آور دانسته است. اسلامی، اتهامات کسانی چون قفاری مؤلف کتاب «اصول مذهب شیعه امامیه» را غیر قابل پذیرش می‌داند؛ چراکه او نه یک بار، بلکه بارها در امانت علمی خیانت کرده و متأثر از افکار وهابیت و اتهامات ابن تیمیه است که برخی علمای اهل سنت، او را کافر می‌دانند. قفاری در نقل عقائد شیعه به قول ابن تیمیه استناد می‌کند که نزد علمای مذهبش مردود است، چه برسد به علمای امامیه. وی در ابتدای متن کتاب به 15 مورد از سخنان ناصر قفاری که در آنها شیعه را در موضوعات مختلف مورد اتهام قرار داده، اشاره کرده است. سپس از موارد فوق 10 اتهام او را استخراج و لیست کرده است. سپس تأکید می‌کند که مهم‌ترین موضوعی که همه کتاب‌هایی از این دست آن را نوشته و در پخش و انتشار آن اصرار دارند، این است که «شیعه قائل به تحریف قرآن کریم است». سپس در مقام تبیین عظمت قرآن و جایگاه رفیع آن در مذهب تشیع برآمده و می‌نویسد: شیعیان از جنبه‌های مختلف اعتقادی، فکری، رفتاری و... از اهل‌بیت(ع) که عدل (هم‌سنگ) قرآن کریم هستند تبعیت می‌کنند. اهل‌بیت(ع) بر اهتمام به قرآن تأکید کرده و امت را به آن ارجاع داده‌اند پس از آن، از هریک از چهارده معصوم(ع) روایتی را در رابطه با قرآن کریم نقل کرده است. نویسنده، عبارت «شیعه قائل به تحریف است» را از دو وجه مورد بررسی قرار داده است. اول اینکه مقصود، مذهب شیعیان باشد؛ یعنی دینی که پیروان اهل‌بیت از آن تبعیت می‌کنند، قرآن را تحریف‌شده می‌داند. این وجه به‌اجمال و تفصیل در کتاب پاسخ داده و رد شده است. سپس می‌گوید: اگر منظور از شیعه، افراد و اشخاص شیعه است که قائل به تحریف هستند، باید احوال شیعه را از ابتدا تا زمان حاضر بررسی کنیم. آیا از اولین فرد یا افراد شیعه تا شیعیان معاصر کسی معتقد به تحریف و تغییر و نقصان قرآن کریم شده است؟ نویسنده برای پاسخ به این سؤال لازم می‌داند ابتدا معنای شیعه و تکون تاریخی آن را در آیات و روایت مورد بررسی قرار دهد؛ لذا با اشاره به روایات ذکرشده در منابع اهل سنت، اثبات می‌کند که شیعه در عهد نبی اکرم(ص) و از بین اصحابی چون سلمان و مقداد و... پدید آمده است. در ادامه این موضوع به اسامی 110 نفر از صحابه و 82 تن از تابعین که حدیث غدیر را نقل کرده‌اند، در پاورقی‌های کتاب اشاره می‌کند. نویسنده در آخرین مبحث کتاب این سؤال را مطرح می‌کند که آیا دکتر قفاری دلیلی و مدرکی بر اینکه شیعه و به‌ویژه اصحاب رسول اکرم(ص) مانند ابوذر، سلمان، مقداد و... قائل به تحریف بوده‌اند، دارد؟ سپس پاسخ می‌دهد که دکتر هیچ دلیل و برهانی بر اینکه همه افراد شیعه، که از آن جمله‌اند این اصحاب نیکوکار، قائل به تحریف کتاب خدا بوده‌اند، ندارد. وی سپس شایسته می‌داند برخی از فضایل آن اصحاب بزرگ شیعی را ذکر نماید تا برای خواننده محترم مشخص شود که این افرادی که ناصر قفاری آنها را مورد اتهام قرار داده چه کسانی هستند و جایگاه آنها نزد رسول‌الله(ص) چیست؟ در این رابطه روایاتی در فضیلت سه صحابی بزرگ رسول‌الله(ص) سلمان فارسی، مقداد بن اسود و ابوذر غفاری، نقل می‌کند، سپس به جهت رعایت اختصار، اسامی 173 تن از اعاظم شیعه و در آخر فضیلت حجر بن عدی، مالک اشتر، یعقوب بن اسحاق سکیت و ابان بن تغلب را با تفصیل بیشتری ذکر می‌نماید. در انتهای کتاب، کلینی و اثرش کافی معرفی و انتساب تحریف به وی مورد نقد و رد قرار گرفته است. درباره مصحف امیرالمؤمنین علی(ع) نیز چنین می‌خوانیم که این مصحف، آن‌گونه که اتهام زده‌اند، بدیل قرآن کریم نیست و ماهیت اصلی همان است، ولی در ترتیب سوره‌ها به‌حسب نزول و مکی و مدنی بودن و نیز اشتمال بر مجموعه‌ای از تفاسیر و توضیحات و ذکر مصادیق و تأویلات متفاوت است.