جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هارتشون در تبیین رابطة فعال و دو سویۀ خدا با جهان از ایدۀ تعالی و تنزه خداوند دست می­کشد و با ایجاد تحولاتی در باب اوصاف الهی از جمله علم مطلق می­کوشد تا مبانی الهیاتی جدیدی را برای ارتباط خداوند با جهان فراهم آورد. ملاصدرا نیز تفسیر خاصی از رابطة دو سویة خدا و جهان به دست می­دهد؛ تفسیری که در آن تعالی خدا به همراه حضور وجودی در جهان حفظ شده است و حلول از هر دو سوی (= حلول خدا در جهان و حلول جهان در خدا) انکار می­شود. پرسش پایة این جستار آن است که رابطة وجودی خدا و جهان از دیدگاه هارتشورن و ملاصدرا چگونه است. دستاوردهای این جستار عبارتند از: برخلاف دیدگاه هارتشورن، در فلسفة صدرایی قطب انتزاعی خدا انکار می­گردد و خدا یکسره خارجیت و واجب و قائم به ذات معرفی می­شود. همچنین، در الهیات هارتشورن، قطب عینی خدا در پویش و خدا متأثر از مخلوقات است، اما در فلسفة ملاصدرا این پویش انکار می­شود و حرکت منحصر در طبیعت و وجود انسان می­شود و نه خدا که مفارقاتِ تجدد پذیر، یعنی نفوس، متأثر از دعای بندگان هستند. افزون برآن، در فلسفة ملاصدرا برخلاف الهیات هارتشورن، هیچ­گونه از حلول برای خدا متصور نیست.

كتاب شريف «تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة»، معروف به «وسائل الشيعة»، از تأليفات ارزشمند محدث بزرگ و علامه محقق، شيخ محمد بن حسن حُر عاملى از علماى بزرگ و از فقهاى برجسته شيعه در قرن يازدهم هجرى (1033 - 1104ق) است. وى، اين كتاب را در مدت بيست سال از عمر شريف خود نگاشته است. اين كتاب، به زبان عربى و مشتمل بر روايات اهل بيت عصمت و طهارت (ع) در زمينه احكام شرعى است. اين كتاب، از زمان نگارش، پيوسته مورد توجه علما و فقهاى شيعه قرار گرفته است و در اين زمان از اركان اصلى استنباط احكام شرعى و اجتهاد در حوزه‌ هاى علميه شيعه به شمار مى‌ آيد و در تمام درس‌ هاى خارج فقه، روايات آن نقل شده و به آنها استناد مى‌ شود. كتاب «وسائل الشيعة» از بهترين جوامع روايى شيعه و حاوى رواياتى ارزشمند از پيامبر اسلام (ص) و ائمه معصومين (ع) درباره احكام شرعى در زمينه‌ هاى گوناگون فقهى است. مرحوم شيخ حر عاملى در جلد پايانى وسائل، بحثى را تحت عنوان «خاتمة الكتاب»، مشتمل بر 12 فايده مهم با عناوين زير مطرح فرموده‌اند: «الفائدة الاولى فى ذكر طرق الشيخ الصدوق فى الفقيه»، «الفائدة الثانية فى ذكر طرق الشيخ الطوسى فى التهذيب و الاستبصار»، «الفائدة الثالثة فى تفسير عدة الكلينى و سائر مبهماته»، «الفائدة الرابعة فى ذكر الكتب المعتمدة فى تأليف هذا الكتاب»، «الفائدة الخامسة فى طرق المؤلف الى رواية الكتب المذكورة»، «الفائدة السادسة فى صحة الكتب المعتمدة فى تأليف هذا الكتاب و تواترها و صحة نسبتها و ثبوت احاديثها عن الائمة»، «الفائدة السابعة فى ذكر اصحاب الاجماع و امثالهم كاصحاب الاصول و نحوهم»، «الفائدة الثامنة فى تفصيل بعض القرائن التى تقترن بالخبر»، «الفائدة التاسعة فى ذكر الاستدلال على صحة احاديث الكتب التى نقلنا منها»، «الفائدة العاشرة فى جواب ما عساه يرد على ما ذكرناه من الاعتراض»، «الفائدة الحادية عشر فى الاحاديث المضمرة»، «الفائدة الثانية عشر فى ذكر جملة من القرائن المستفادة من احوال الرجال تفصيلا».

موضوع این رساله ، وظایف فرزند در قبال والدین در دوران حیات و پس از آن می باشد. و هدف کلی از این رساله ، تبیین ویژگی های فرزند صالح از منظر آیات و روایات می باشد . این رساله مشتمل بر پنج فصل می باشد که در ذیل ، مطالب این فصول به صورت کلی اشاره می شود : فصل اول در مورد احسان و نیکی به والدین و آثار آن می باشد ؛ که قرآن کریم در آیات متعددی بعد از دعوت به توحید ، دستور احسان به والدین را داده است . فصل دوم در مورد احترام و تواضع در برابر والدین است ؛ با توجه به آیات قرآن انسان باید در معاشرت و گفتگو با پدر و مادر طوری با ایشان روبروشود که تواضع و خضوع او را احساس کنند و قبل از آن که نیازشان را بیان کنند ، آن را به نحو نیکو برطرف کند . فصل سوم در مورد حق اطاعت است ؛ از آنجا که حق پدر و مادر قسمتی از حق الله محسوب می شود ، لذا اطاعت از والدین باید در طول اطاعت از خداوند قرار گیرد ؛ و این امر منافاتی با فرامین الهی نداشته باشد . فصل چهارم با عنوان بخشش و استغفار نسبت به والدین مربوط به حقوق والدین بعد از حیات می باشد ، به این منظور که همه فرزندان تا حد توانشان برای والدین خود طلب مغفرت کنند و برای آنان خیرات بفرستند . فصل پنجم در مورد عاق والدین و آثار آن می باشد ؛ که در آیات و روایات بسیار مذمّت شده است . سعی شده است این رساله در عین اختصار از جامعیّت خاصی برخوردار باشد ؛ و از سوی دیگر با استفاده از ادبیات ساده و روان و بهره گیری از آیات و روایات ، تلاش شده تا مسیر بسیار ساده و راحتی را برای رسیدن عموم مخاطبین به هدف یاد شده ، آن هم در کم ترین زمان ممکن ، فراهم نماید .

انسان دارای حقیقتی استکمالی و مقام لایقفی است، اما این موضوع که از نظر ملاصدرا، منازل انسان در سیر استکمالی چیست؟ و انسان برای وصول به مراتب کمال، چه منازلی را از سر می­گذراند، مسألۀ مورد تحقیق در این نوشتار است. هستی دارای مراتب طبیعی، مثالی و عقلی بوده و انسان به تبع آن دارای مراتب وجودی حسی، خیالی و عقلی است. انسان از مقام جسمانی با استمداد از عقل نظری و عملی و بهره­گیری از جذبۀ ربانی عبور می­کند و به سمت تجرد خیالی می­رود و پس از استکمال در این درجه به درجۀ عقلی می­رسد، شخص انسانی دارای اکوان متعددی است و در هر انسان جسمانی، انسانی نفسانی و عقلی موجود است. ایشان در تقریر سیر استکمال نفس بر اساس حرکت جوهری، از مرتبۀ حس به خیال و از خیال به عقل، انسان را متوقف نمی­داند و مرتبۀ فوق عقلی نیز برای او قائل است و راه­یابی به کمال باید در عقل نظری و عملی اشتداد یابد و این استکمال در عقل نظری در مرتبه­ای متوقف نمی­ماند و عبور از عقل مستفاد و رسیدن به مقام فنای فی الله راه را برای سلوک در مراتب فنا می­گشاید و در مرتبۀ عقل عملی نیز میان قوای علم و غضب و شهوت اعتدال ایجاد می­نماید، به مراتب کمالی نائل می­آید و در نهایت عقل عملی و نظری در مرتبۀ وصول به فنای فی الله با یکدیگر متحد می­شوند. بر اساس راهبرد حکمت متعالیه که جامعی از برهان، قرآن و عرفان است، معلوم می­گردد که در حرکت جبلّی و ارادی انسان در قوس صعود می­تواند همۀ مراتب امکانی را تا فراسوی بی­نهایت و مقام لایقفی بپیماید.

قرآن عنوان کاملترین کتاب آسمانی، بهترین هدایتگر انسانها به سوی روشنایی است. داستان زندگی پیشینیان و فرجام و عاقبت قومیتها یکی از روشهای عینی و الگوهای واقعی است که بوسیله آنها قرآن در صدد هدایت و موعظه بشر بوده است. فرجام قومیتهایی که بر اثر نعمت و قدرت دچار غرور شده و از اطاعت خداوند سرپیچی کرده اند و گرفتار عذاب الهی شده اند و یا فرجام کسانی که ایمان به خدا و نور حق در دلشان رخنه کرده و موجبات سعادت آنها فراهم شده است. در این تحقیق هدف اصلی معرفی قومیتها و آشنایی با فرجام آنهاست. تفکیک قومیتها و مرتب کردن آیات مربوط به داستان ها از سوره های متعدد قرآن. در ضمن مطالب در صدد پاسخگویی به دو سؤال عمده بوده ایم: 1-

كتاب شريف «تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة»، معروف به «وسائل الشيعة»، از تأليفات ارزشمند محدث بزرگ و علامه محقق، شيخ محمد بن حسن حُر عاملى از علماى بزرگ و از فقهاى برجسته شيعه در قرن يازدهم هجرى (1033 - 1104ق) است. وى، اين كتاب را در مدت بيست سال از عمر شريف خود نگاشته است. اين كتاب، به زبان عربى و مشتمل بر روايات اهل بيت عصمت و طهارت (ع) در زمينه احكام شرعى است. اين كتاب، از زمان نگارش، پيوسته مورد توجه علما و فقهاى شيعه قرار گرفته است و در اين زمان از اركان اصلى استنباط احكام شرعى و اجتهاد در حوزه‌ هاى علميه شيعه به شمار مى‌ آيد و در تمام درس‌ هاى خارج فقه، روايات آن نقل شده و به آنها استناد مى‌ شود. كتاب «وسائل الشيعة» از بهترين جوامع روايى شيعه و حاوى رواياتى ارزشمند از پيامبر اسلام (ص) و ائمه معصومين (ع) درباره احكام شرعى در زمينه‌ هاى گوناگون فقهى است. كتاب حاضر جلد بيست و نهم از كتاب وسائل الشيعة مي باشد كه مشتمل است بر «كتاب القصاص» كه در ذيل عنوان كلى «ابواب القصاص فى النفس»، 70 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب دعوى القتل و ما يثبت به»، 13 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب قصاص الطرف»، 25 باب و «كتاب الديات»، در ذيل عنوان كلى «ابواب ديات النفس»، 24 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب موجبات الضمان»، 44 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب ديات الاعضاء»، 48 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب ديات المنافع»، 14 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب ديات الشجاج و الجراح»، 9 باب و در ذيل عنوان كلى «ابواب العاقلة»، 15 باب ذكر شده است.

این پایان نامه درباره آثار شوم اصرار بر گناه درزندگی دنیا ازنظر آیات قرآن و احادیث معصومین(ع)است و در پنج فصل با عناوین ذیل تنظیم شده است: گناه و مصادیق آن در قرآن، اصرار بر گناه، گناهان و مصائب بیدارگر، آثاردنیوی اعمال، آثارسوء اصراربرگناه دردین .

در میان صوفیانی که به نقد و بازتعریف مبانی و مفاهیم تصوف پرداخته­اند، شیخ احمد سرهندی (971- 1034) از جایگاه ویژه­ای برخوردار است. او بی­آنکه به طعن و رد صوفیان بپردازد، بر این باور بود که ایشان نتوانسته­اند مقامات سلوک را تا به انتها سپری کنند و لذا از متوسطان هستند و نه منتهیان. شیخ احمد به مدد علوم کشفی منحصر به فرد خود، که به ادعای وی ورای علوم علما و معارف اولیا بود، تعریف­هایی جدید و گاه کاملاً متناقض با مفاهیم نهادینه شدۀ تصوف ارائه داد. گسترش و نفوذ اندیشه­های ابن عربی و شاگردانش در میان صوفیان هند و سخنان بدعت آمیز معتقدان به توحید وجودی، سرهندی را بر آن داشت تا به نقد وجودشناسی مکتب ابن عربی بپردازد. او با طرح نظریۀ وحدت شهود به رد نظریۀ وحدت وجود ابن عربی پرداخت و مفاهیم وجودشناختی او را تعریفی دوباره نمود. این مقاله به شرح آرای وجودشناختی سرهندی نظیر توحید شهودی، رابطۀ حق و خلق، و وجود و عدم می­پردازد.